Activiteit: Harlem Globetrotters vs. Washington Generals
Adres: Pierre de Coubertinlaan 7, 1362 LA Almere
In mijn jonge jaren keek ik vaak naar de Harlem Globetrotters op televisie, de wedstrijden van dit basketbalteam waren ontzettend leuk om naar te kijken. Ze maakten er een hele leuke show van en de acties en het basketbal wat ze lieten zien was erg bewonderingswaardig. Een lange tijd dacht ik dat het basketbalteam niet meer bestond, totdat ik een paar jaar geleden ineens weer wat marketing en promotiemateriaal van de Harlem Globetrotters voorbij zag komen. Een paar jaar geleden waren ze al in Amsterdam geweest, alleen kwam ik er toen helaas te laat achter en heb ik die wedstrijd dus gemist. Tijdens het zoeken naar concertkaarten kwam ik er een paar maanden geleden bij toeval achter dat de Harlem Globetrotters opnieuw naar Nederland zouden komen, ze zouden gaan spelen in Groningen en Almere en het leek mij erg leuk om naar een van deze wedstrijden toe te gaan.
De Harlem Globetrotters is een basketbalteam dat vooral
bekend staat om zijn demonstratiewedstrijden waarbij sportiviteit, theater en
comedy worden gecombineerd. Het team is
in de jaren 30 van de twintigste eeuw opgericht in Chicago en dus niet in
Harlem, New York. Het heeft tot 1968 geduurd voordat de eerste thuiswedstrijd
in Harlem werd afgewerkt. Het team
bestaat uit uitsluitend Afro-Amerikanen en was destijds een antwoord op de
basketbalteams uit de NBA, waarin alleen maar blanke spelers speelden. Met het
team wilden ze laten zien dat ook donkere spelers het basketbalspelletje aardig
onder de knie hadden en dat ze net zo goed mee zouden kunnen komen met de teams
in de NBA. De Harlem Globetrotters hebben op dit moment al meer dan 22.000
wedstrijden gespeeld in 120 verschillende landen, een van die wedstrijden vond
dus plaats in Almere en mijn vrouw en ik zijn daarbij geweest.
Toen we bij de hal aankwamen was het er al behoorlijk druk,
onze kaarten werden gescand en we konden vervolgens onze plekken opzoeken. De
zaal zag er mooi uit, grote hoge tribunes aan de lange zijden en wat kleinere
lage tribunes aan de korte zijden. Kinderen waren nog op het veld aan het
spelen en we kochten wat te drinken. Omdat er slechts een enkel verkooppunt was
aan onze kant van de zaal duurde het wel erg lang voordat we de drankjes
eindelijk gekocht hadden. Met de flesjes
drinken in mijn hand zochten we onze plaatsen op, we hadden 2 mooie plaatsen
kort op het veld en hadden een uitstekend zicht op wat er komen ging.
De Washington Generals, de tegenstander van vanavond, betrad
het veld en boegeroep en gefluit klonk van de tribunes. De Washingon Generals
is het laatste team dat de Harlem Globetrotters heeft verslagen, dit is wel al
langer dan 40 jaar geleden gebeurd, namelijk in 1971. Dit team speelt
natuurlijk om van de Harlem Globetrotters te verliezen, maar bij de warming-up
zag ik al dat hier toch ook wel een aantal zeer getalenteerde basketbalspelers
bij zaten. In tegenstelling tot de Harlem Globetrotters zaten er bij de
Washington Generals wel een aantal blanke spelers, waarvan er een bijna elke
bal raak door de basket schoot.
De scheidsrechter kwam het veld op en werd vergeleken met
Shrek, hij legde uit dat ballen die vanaf de markers met daarop de tekst “Harlem
Globetrotters 4 Points” in de basket werden
gegooid voor 4 punten zouden tellen. Even later stonden de teams klaar om met
de wedstrijd te starten en de show kon beginnen. De bal kwam terecht bij iemand
van de Washington Generals, maar die trok al snel zijn kleren in een ruk uit en
daaronder bleek het tenue van de Harlem Globetrotters te zitten. Hij scoorde de
eerste 2 punten en de toon voor de rest van de wedstrijd was gezet.
De scheidsrechter was heel erg partijdig, hij was voor de
Washington Generals en liet het spel bij veel overtredingen die door hen werden
gemaakt gewoon doorgaan. Het publiek was het hier natuurlijk niet mee eens,
maar we konden er verder weinig aan doen. Vanaf het begin tot het eind was de
wedstrijd natuurlijk in scene gezet, maar dat maakte niet uit. Veel worpen
vanaf een lange afstand werden door de Harlem Globetrotters gemist, maar wel
gescoord door de Washington Generals. Dit zorgde ervoor dat de Generals op een
gegeven moment een flink aantal punten voorstonden.
De Harlem Globetrotters hielden zich vooral met trucs en
comedy bezig, zo klommen zij in de baskets en gooiden de ballen naar elkaar
over, Stretch nam iemand op zijn rug, zodat deze speler eenvoudig de bal in de
basket kon gooien. Er werd met een bal
aan een touwtje gespeeld en het publiek werd ook bij de wedstrijd betrokken. Zo
werd bijvoorbeeld de tas van een van de bezoeksters meegenomen en toen de vrouw
het veld betrad leek het door de afgespeelde muziek net alsof zij met de
basketbalspeler zou gaan trouwen. De muziek was trouwens toch een belangrijk
onderdeel van de avond, de bekende sportdeuntjes werden gespeeld om het publiek
op te zwepen en ook werd er een aantal keer flink gedanst op de muziek.
In de rust was er nog een nieuwe mascotte, in een groot
opgeblazen pak. Hij liet zich een paar keer goed vallen en klapte ook een paar
keer flink tegen de scheidsrechter aan. De scheidsrechter bleef trouwens slecht
en partijdig fluiten en op een gegeven moment kwam de aap uit de mouw. Zijn
kleding werd uitgetrokken en onder zijn scheidsrechtersoutfit zat het tenue van
de Washington Generals, hij hoorde bij hen en was daarom dus ook zo partijdig.
Gedurende de hele show werd er Amerikaans gesproken en
achter ons zaten ook een paar mensen die deze taal tegen elkaar spraken. Het
leek daardoor net alsof we op vakantie in Amerika waren, het voelde goed, maar
toch ook wel weer heel raar. Toen ik namelijk wat tegen de man naast me wilde
zeggen wilde ik dat eerst in het Engels doen, terwijl de man gewoon een
Nederlander was. Gek hoe je zo snel aan iets gewend kunt raken en overgaat naar
vakantiemodus en een andere taal. Mijn vrouw had er zelf ook last van, toen ze langs
iemand wilde lopen en “excuse me” en “thank you” zei.
Met nog een paar seconden op de klok werd de laatste
4-punter van de avond door de Harlem Globetrotters gescoord en zij hadden de
wedstrijd gewonnen. De Washington Generals wisten niet hoe snel ze het veld
moesten verlaten en de Globetrotters begonnen samen te dansen. Even later
gingen ze naast elkaar op een lijn staan en namen afscheid van het publiek. De
spelers kregen een staande ovatie van het publiek en vervolgens konden de bezoekers
met hen op de foto gaan en handtekeningen vragen.