Adres: Seattle-Tacoma International Airport, 17801 Int. Blvd, Seattle, WA 98158, Verenigde Staten
Zoals velen van jullie weten heb ik mijn vrijgezellenfeest gevierd in Las Vegas. Met een groep van 7 man reisden wij naar Sin City. We vlogen met Delta Airlines vanaf Schiphol via Seattle naar Las Vegas. De route was een beetje onhandig en omslachtig, maar dat was op dat moment niet anders. Of nou ja, wat ik ervan begrepen heb is dat het wel anders had kunnen zijn. Het bleek namelijk dat mijn getuige, die de reis grotendeels geregeld had, de dag voorafgaande aan vertrek gebeld was door Delta Airlines met het verzoek om met een andere vlucht te vliegen naar Las Vegas. We zouden dan vliegen via Chicago, een minder lange tussenstop daar hebben, eerder in Las Vegas aankomen en per persoon ook nog eens een aantal Dollar retour ontvangen. Echter werd dit aanbod afgewezen omdat er al een limousine geregeld was op het McCarran International Airport en hij had geen zin om dat vervoer om te zetten. Deze toch iets of wat aparte actie heeft hij tijdens de gehele vakantie nog vaak aan moeten horen.
Toen we na een lange vlucht eenmaal geland waren in Seattle en ook allemaal door de douane waren gekomen hadden we zin om ergens iets te gaan drinken en een klein hapje te eten. Onze vlucht vanaf het Seattle-Tacoma International Airport naar Las Vegas zou gaan vertrekken vanaf Gate B4. We zagen dat in de buurt van deze gate een Mexicaans restaurant aanwezig was met de naam Casa del Agave en besloten om daar naar binnen toe te gaan en er even te gaan zitten. Bij binnenkomst werden we door een overenthousiaste dame op zijn Amerikaans welkom geheten "HI GUYS" schreeuwde ze met een vrolijke stem naar ons toe en we moesten gelijk lachen. Deze vorm van service en hartelijkheid past echt alleen bij Amerika, in Nederland zul je nooit op zo'n manier worden begroet in een restaurant.
Het restaurant was heel kleurrijk ingericht. De tafels waren afgebeeld met Mexicaanse Margarita cocktailglazen en potjes zout met limoen voor tequila. Verschillende mensen zaten in de zaak met een alcoholische versnapering te wachten op hun vlucht en dat was ook precies datgene wat wij zouden gaan doen. De nog steeds vrolijke en enthousiaste serveerster vroeg ons wat we wilden drinken en we bestelden allemaal een groot glas bier. Zelf koos ik voor de Pale Ale van de brouwerij Sierra Nevada, dat bier had ik al eens eerder gedronken en had er destijds ook weer zin in. Tevens werd er gevraagd of dat we ook iets wilden gaan eten en nadat we bevestigend antwoorden kregen we de menukaarten waarin de verschillende gerechten stonden beschreven uitgereikt.
In het vliegtuig op weg naar Seattle hadden we al het nodige te eten gekregen en daarom hoefden we ook geen hele complete maaltijden te bestellen. Wel wilden we iets lekkers te knabbelen hebben bij het bier en besloten om een paar borden met nachochips te bestellen. Er stonden een aantal verschillende soorten nacho's op het menu en uiteindelijk kozen we voor de Beef Nacho's en de Chicken Nacho's. Deze nachochips zouden geserveerd gaan worden met guacamole, zure room, mais, gesmolten kaas, bruine bonen, jalapeñopepers, salsa en natuurlijk kip en rundvlees. Voor ons zevenen zou dat wel genoeg moeten zijn dachten we. De serveerster begon met het neerzetten van allemaal kleine bordjes, met een vork en een servetje erop, en wij lachten nog wat na over het feit dat er niet voor de vlucht via Chicago was gekozen.
Na eventjes gewacht te hebben werden de borden met daarop de "loaded nachos" geserveerd. Beide borden zagen er goed uit, de nachochips waren flink bedekt met alle ingrediënten welke ik zojuist heb genoemd en iedereen viel gelijk aan. Ik zat het dichtst bij de nachochips met rundvlees en dus begon ik met dat gerecht als eerst te proeven. Normaal gesproken vind ik het altijd het lekkerst om de nachochips gewoon met mijn handen te eten, maar ik snapte nu wel waarom de vorken uitgereikt waren. De nachochips waren namelijk zo volgeladen dat het haast niet te doen was om ze met de handen te eten. De combinatie van alle verschillende ingrediënten was heerlijk en het lekkere koude biertje maakte het helemaal compleet.
Nadat ik wat van de nachochips met rundvlees op had pakte ik ook nog een aantal nacho's met kip. Het bord met de Chicken Nachos was iets minder volgeladen dan het bord welke ik voor mijn neus had staan en dus kon ik die chips nu wel met mijn handen eten. De smaak van de nachochips met kip was ook goed, maar die welke bedekt waren met het rundvlees vond ik toch wat lekkerder. Nadat we de beide borden helemaal leeg hadden gegeten en onze glazen bier op hadden gedronken (dat duurde niet heel erg lang trouwens) besloten we om de rekening te vragen en te vertrekken naar de gate van waaruit we naar Las Vegas zouden vliegen. Nadat we de rekening betaald hadden verlieten we het restaurant en er werd wederom op een erg enthousiaste manier afscheid van ons genomen "BYE GUYS!!". Onze eerste maaltijd op Amerikaanse bodem was lekker, het was onderling erg gezellig geweest in Casa del Agave en met een goed gevoel gingen we verder op weg richting Las Vegas.
