Adres: 1030 Auahi St, Honolulu, HI 96814, Verenigde Staten
Op de dag waarin ik in de middag de Kualoa Ranch Movie Site & Ranch Tour in Kaneohe, Hawaii, bezocht ben ik in de avond gaan eten bij Buca di Beppo. Ik maakte voor het eerst kennis met dit restaurant tijdens mijn vakantie in Anaheim, ik liep destijds langs Buca di Beppo en de geuren die uit de zaak kwamen waren heerlijk. Ik ben er toen niet gaan eten, omdat ik al een flink aantal andere restaurants op de planning had staan, maar schreef het wel op bij mijn lijstje van in de toekomst te bezoeken restaurants. De eerste keer dat ik bij Buca di Beppo at was tijdens mijn 2e reis naar New York, dit was destijds een goede ervaring geweest en daarom wilde ik graag nog eens een paar andere vestigingen van het restaurant bezoeken. Toen ik zag dat het restaurant zich in de buurt bevond van een van de hotels waarin ik zou gaan verblijven in Honolulu besloot ik al snel om het op te schrijven als een van de zaken voor het diner.
Buca di Beppo is een keten van restaurants die Italiaans- Amerikaanse gerechten serveert. Het eerste restaurant werd in 1993 geopend in Minneapolis, onder de naam Buca Little Italy. 5 jaar later kreeg het restaurant de naam Buca di Beppo. Het is wat anders dan de Italiaan zoals wij die in Nederland kennen, omdat er aan het eten toch een grote Amerikaanse draai wordt gegeven. In Amerika zijn er op dit moment een kleine 100 vestigingen van het restaurant te vinden en dit aantal is verder aan het groeien. De keten is onderdeel van Buca Inc. wat op haar beurt weer onderdeel uitmaakt van Planet Hollywood International, Inc, welke de Buca di Beppo-keten in augustus 2008 gekocht heeft voor een bedrag van $28.5 miljoen Dollar.
De vestiging van Buca di Beppo in Honolulu bevond zich in het Ward Entertainment Center, een gebouw met een grote bioscoop. We parkeerden onze huurauto op een van de parkeerplaatsen en liepen vervolgens naar het restaurant. Het was een mooie zonnige Hawaiiaanse dag en toen de host vroeg of dat we binnen of buiten wilden gaan zitten kozen we er een keer voor om buiten op het terras plaats te gaan nemen. Gelukkig moesten we, om buiten bij het terras terecht te komen, wel eerst nog door het restaurant heen lopen. Ik maakte tijdens de wandeling een aantal foto's van alle Italiaanse posters, sjaals en memorabilia welke in het restaurant hingen en zag dat de zaak op vrijwel dezelfde wijze was ingericht als destijds bij de Buca di Beppo in New York. Er hing door de uitbundige Italiaanse thematisering een fijne sfeer in het restaurant en eigenlijk baalde ik stiekem al wel een beetje dat we ervoor hadden gekozen om op het terras plaats te nemen.
We namen plaats aan een van de vrije tafels op het terras en kregen de menukaarten uitgereikt. Deze menukaarten waren bedrukt met een afbeelding van Mona Lisa met een sliert spaghetti uit haar mond en in haar hand een vork met een grote bal gehakt. Dat vond ik erg grappig om te zien en doordat ik de bal gehakt zag kreeg ik ook gelijk trek. Van de vorige keer wisten we nog dat er grote porties bij Buca di Beppo werden geserveerd en dus besloten we om een klein item van het menu te bestellen. Voordat we een keuze hadden kunnen maken kregen we al een lekker warm gebakken broodje met olijfolie en balsamico geserveerd. Ik deed er nog wat zout bij en sneed vervolgens het broodje in een aantal stukken. We wisten al wel wat we wilden drinken en bestelden een fles San Pellegrino en voor mezelf een biertje van het Amerikaanse merk Samuel Adams.
Nadat we nog even wat langer in de menukaarten hadden gekeken besloten we om samen een van de gebakken pasta-specialiteiten te bestellen, we kozen voor de Penne al Forno. De Penne al Forno bestond uit penne-pasta met daarbij gebakken pittige Italiaanse worst, pepperoni prosciutto, bedekt met ricotta en een zelfgemaakte marinara-saus, overgoten met provolone, mozzarella en Parmezaanse kaas. Deze kleine portie zou genoeg moeten zijn voor 2 personen en daar vertrouwden we dan ook maar op. Toen enige tijd later de schaal met de pasta werd geserveerd keken we elkaar aan en wisten dat we een juiste keuze hadden gemaakt. Ik schepte een tweetal kleinere bordjes vol met de pasta uit de schaal en het genieten kon gaan beginnen.
De smaak van de pasta was heerlijk. De penne was lekker "al dente" oftewel beetgaar gekookt en was daardoor lekker stevig in de mond. De saus waarin de pasta lag was ook verrukkelijk, ik genoot van de pittige worst, de verschillende kazen en de tomatensaus. Ik vond het een compleet Italiaans gerecht en nadat ik mijn eerste bordje op had schepte ik het daarna nogmaals vol om nog even te kunnen blijven genieten van het gerecht. Na het tweede bordje was ook de grote schaal nagenoeg leeg en daar baalde ik eigenlijk wel van. Mijn maag zat al wel behoorlijk vol, maar van pasta kan ik blijven eten, omdat ik het zo lekker vind. Helaas was alles dus op en werden de bordjes van tafel afgeruimd. De serveerster vroeg met de rekening in haar hand of dat we nog trek hadden in een dessert en zonder erover na te hoeven denken bevestigde ik de vraag en zei dat we dan wel nog graag even een menukaart wilden inzien.
Ik hoefde niet over de vraag of dat we een nagerecht wilden bestellen na te denken omdat ik een coupon bij me had voor een gratis dessert. Voorafgaande aan de reis was ik namelijk lid geworden van de eClub van Buca di Beppo (zoals ik eigenlijk altijd doe bij de restaurants waar ik van plan ben om er te gaan eten) en vanwege dit lidmaatschap had ik dus een aantal kortingsbonnen in mijn e-mail ontvangen. Op de menukaart waarop de desserts stonden beschreven trokken een aantal gerechten mijn aandacht, namelijk de Chocolate Chip Cannoli, de Mount Vesuvius, de Double Dark Chocolate Cake en de Colossal Brownie Sundae. Dit waren allemaal desserts met chocolade en ik vond het maar lastig kiezen. Ik vroeg aan de serveerster tussen welke nagerechten we met de coupon mochten kiezen en ze vertelde me dat alle desserts gratis waren met deze kortingsbon.
Na nog even nagedacht te hebben kozen we uiteindelijk voor de Colossal Brownie Sundae. Ik was eigenlijk nog de enige aan tafel wie trek had en het dessert zou veel te veel zijn voor mezelf, maar ik vond het er zo lekker uitzien op de foto dat ik het gerecht toch wilde gaan proberen. De Colossal Brownie Sundae bestond uit een twaalftal stukken vers gebakken brownie, een zestal bolletjes vanille-ijs en chocolade-ijs, welke overgoten waren met karamelsaus en chocoladesaus met daarbij ook een flinke dot slagroom en daarbovenop een rode kers. Ook dit gerecht zou niet voor een persoon zijn, maar moest worden gedeeld. Ik hoopte maar dat het allemaal niet teveel zou zijn. Het water liep me wel al in de mond en kon niet wachten om aan het nagerecht te beginnen.
Even nadat we de Colossal Brownie Sundae hadden besteld werd deze geserveerd. Bij het zien van de grote coupe met ijs, slagroom en brownie schoten we allebei in de lach. Dit was wel echt een heel groot dessert. Op de foto kun je het niet zo goed zien, maar de lepel die erbij werd geserveerd is zo groot als een opscheplepel bij mij thuis in de keuken. Gelukkig waren er 2 lepels bij het gerecht geserveerd, zodat we samen van het dessert konden gaan genieten. Na een aantal happen stond ik er alleen voor, zelf zat mijn maag ook al bijna vol maar toch wilde ik van het nagerecht blijven eten. Het dessert was namelijk echt ontzettend lekker, de sauzen waren heerlijk en het ijs samen met de stukken brownie hadden een goddelijke smaak. Het lukte me helaas alleen niet om de hele coupe leeg te eten. Uiteindelijk bleef er nog wat over van het ijs en de slagroom, maar op dat moment kon ik echt niet meer. Het dessert smaakte grandioos, alleen was het wel echt teveel.
Nadat duidelijk was dat we het dessert niet op zouden krijgen werd er gevraagd of dat we de rest mee wilden nemen, eigenlijk wilde ik dat wel, maar het was nogal onhandig met het warme weer en dus besloten we om het achter te laten in het restaurant. We kregen nu wel echt de rekening gepresenteerd, de pasta kostte $ 26,99 zonder tax en de drankjes samen zo'n $ 14,00. In het totaal rekenden we een kleine $ 60,00 af (dit was inclusief fooi), en voor dat bedrag hadden we ook wel heerlijk en eigenlijk ook wat teveel gegeten. Ik vond het echter een hele leuke en ook lekkere ervaring en was blij dat we weer voor Buca di Beppo hadden gekozen. Buca di Beppo is een leuk gethematiseerd Italiaans restaurant met heerlijke gerechten en grote porties en wanneer je daar naar op zoek bent dan kan ik het zeer zeker aanraden!
