Adres: 325 5th Ave N, Seattle, WA 98109, Verenigde Staten
Het EMP Museum bezocht ik tijdens mijn eerste reis naar Seattle. Ik gebruik de naam EMP Museum omdat het museum destijds nog zo heette. Inmiddels heeft het een naamsverandering ondergaan en heeft het de naam MoPOP oftewel Museum of Pop Culture meegekregen. De naam EMP was een afkorting van Experience Music Project. Het is al de vijfde keer dat het museum een nieuwe naam heeft gekregen. Er is gekozen voor de nieuwe naam omdat het museum zich al jarenlang niet meer alleen richt op muziek, maar ook op sciencefiction, beeldende kunst, horror films, mode, videospellen en sport. Een nieuwe naam was volgens de directeur van het museum onontkoombaar en deze naam past dan ook beter bij alle verschillende exposities en tentoonstellingen van het museum.
Het museum werd in het jaar 2000 geopend door de medeoprichter van Microsoft, Paul Allen en bestaat nu dus al zo'n 27 jaar. Het is een non-profit museum, gewijd aan de hedendaagse populaire cultuur. Sinds de opening van het museum heeft het tientallen exposities tentoongesteld, waarvan er 17 in de VS en ook internationaal rondtoerden. Naast de verschillende exposities en tentoonstellingen heeft het museum ook een aantal openbare programma's waaraan de bevolking kan deelnemen, zoals bijvoorbeeld een jaarlijkse muzikale strijd tussen verschillende jeugdbands, een jaarlijkse bijeenkomst van academici, critici, muzikanten en muziek liefhebbers, en het museum presenteert elke winter het Science Fiction en Fantasy Short Film Festival, in het Seattle Cinerama Theater. Naast de tentoonstellingen doet het museum dus ook het nodige voor haar omgeving.
Toegang tot het museum kreeg ik doordat ik de beschikking had over een Seattle CityPASS, bij deze kaart zat de entree tot een aantal van de belangrijkste bezienswaardigheden van Seattle, waaronder dus het EMP Museum inbegrepen. Ik betaalde $ 79,00 per persoon voor de Seattle CityPass en vond dat een erg goede deal, vooral ook omdat alle activiteiten die horen bij de kaart ook bij ons op het programma stonden, de kaart gaf verder namelijk nog toegang tot de Space Needle, het Seattle Aquarium, het Pacific Science Center en tevens was er een boottocht met de naam Argosy Cruises Harbor Tour inbegrepen. Er kon ook nog gekozen worden voor de Woodland Park Zoo en de Chihuly Garden and Glass, echter hadden we dan andere activiteiten moeten laten vallen. Voor het Chihuly Garden and Glass hebben we daarom aparte kaarten gekocht.
Het EMP Museum bevond zich in het Seattle Center op loopafstand van het Fairmont Olympic Hotel waarin we destijds verbleven. Het museumgebouw zag er vanaf de buitenkant echt heel erg gaaf uit. De wanden hadden allerlei verschillende vormen en kleuren en het gebouw was zeer groots opgezet. Toen we het museum inkwamen werden we welkom geheten en tevens kregen we een plattegrond uitgereikt. We begonnen met een expositie van het American Football Team van Seattle, de Seattle Seahawks. De expositie had als naam We Are 12 meegekregen en richtte zich niet alleen op de spelers maar vooral ook op de supporters van de Seahawks, welke er mede voor hebben gezorgd dat het team de absolute top heeft kunnen bereiken. Ik keek hier mijn ogen uit, vond het geweldig om de gewonnen Super Bowl te zien, maar ook de verschillende outfits van de spelers en cheerleaders maakten een grote indruk op me.
Vanuit We Are 12 liepen we verder naar de andere exposities van het museum en kwamen langs een grote muur waarop een afbeelding was geplaatst van het Nintendo spel Super Mario Bros. dat ik tijdens mij jeugdjaren veel heb gespeeld. Er kwam natuurlijk gelijk iets van jeugdsentiment naar boven en had ook eigenlijk gelijk weer zin om te gamen. Wat ik ook erg indrukwekkend vond was de tornado van honderden gitaren die aan elkaar waren gelast in het midden van een grote hal van het museum. Het leek net alsof de gitaren door het gebouw heen zweefden. Ever verderop bevond zich de tentoonstelling Guitar Gallery: The Quest for Volume, in deze galerij hingen en stonden allemaal muziekinstrumenten van bekende bands uit Amerika uit het heden en verleden. Er kon muziek worden geluisterd en allerlei informatie worden verzameld van de bands, waarbij vooral de band Nirvana een belangrijke rol speelde.
In het onderdeel Fantasy waren allerlei attributen van fantasiefilms, zoals Ghost Busters, Terminator en Brave tentoongesteld. Een onderdeel in het Fantasy-gedeelte van het museum had de naam "Can't look away: The Lure of Horror Film", in dit segment stond de horrorfilm centraal en kon er worden gegriezeld. Onder meer het masker en de machete van Jason Voorhees van de film Friday the 13th waren hier tentoongesteld, evenals een buitenaards wezen van de film Alien. Ook werd er uitgelegd waarom mensen houden van horrorfilms, ondanks of misschien zelfs wel dankzij het feit dat er vaak geschrokken wordt en er veel spanning in de films zit. Er konden ook gekke, enge foto's gemaakt worden in een Scream Booth en dat heb ik natuurlijk niet kunnen laten.
Op de bovenste etage, Level 3 van het museum, bevond zich het Sound Lab. In dit gedeelte van het museum kon er op allerlei muziekinstrumenten worden gespeeld. Zelf bespeelde ik een aantal keyboards en een drumstel, en bovendien probeerde ik ook nog een aantal plaatjes aan elkaar te mixen. Helaas was mijn favoriete muziekstijl niet voorhanden in het museum, dus heb me ook niet helemaal kunnen laten gaan. Er kon op Level 3 ook worden gezongen, verschillende microfoons stonden klaar voor mij om een prachtig lied op te nemen, maar ik besloot toch maar om me daar niet aan te wagen, simpelweg omdat ik totaal niet kan zingen. Het zingen liet ik dus liever aan anderen over, ik vermaakte me wel met de muziekinstrumenten.
Toen we op een gegeven moment vrijwel het gehele museum gehad hadden liepen we nog even terug naar de onderste verdieping, op Floor 1 bevond zich namelijk nog het JBL Theater. In dit theater werd een documentaire vertoond van de Seattle Seahawks en hun weg naar het winnen van de Super Bowl in 2013. Deze show hebben we in het geheel afgekeken, het was een echte Amerikaanse documentaire waarin het winnen van de titel en de weg daar naartoe op een prachtige manier werd weergegeven. Zelf ben ik vooral een voetbalfan, maar American Football, met daarbij natuurlijk ook de Amerikaanse beleving kan ik ook zeker wel waarderen. Nadat de documentaire was afgelopen hadden we alles van het museum gezien. We besloten dan ook om het te gaan verlaten en op weg te gaan naar de volgende activiteit, de lunch bij Sport Restaurant & Bar. Het bezoek aan het EMP Museum (ofwel MoPOP) vond ik erg geslaagd. Het was een leuk, interactief museum met interessante onderwerpen. Ik vind het museum een aanrader voor jong en oud. Zie hieronder een flink aantal foto's welke ik tijdens mijn bezoek heb gemaakt.
