Vaste volgers van mijn blog zien al geruime tijd aan de rechterkant van mijn pagina een banner staan met daarbij de tekst “mijn columns op: Amerika.nl”, op deze site schrijf ik allerlei columns die net even wat anders zijn dan de verhalen die ik hier op mijn blog schrijf. Misschien hebben een aantal van jullie deze columns al gelezen, maar hierbij kies ik er toch voor om mijn eerste column ook op mijn eigen blog te plaatsen. Ik ben benieuwd of jullie het leuk vinden en indien jullie meer willen lezen kunnen jullie op Amerika.nl zien wat ik nog meer geschreven heb. Mijn eerste column heet “Mijneerste keer” en gaat dan ook over mijn eerste reis die ik samen met mijn ouders en andere familie naar Amerika heb gemaakt.
Mijn eerste keer
Het was de nazomer van
2006, ik weet het nog goed, mijn ouders waren 25 jaar getrouwd en we zouden een
reis gaan maken, een reis naar New York City. Op dat moment was ik er eerlijk gezegd
helemaal niet blij mee. Ik had namelijk al achttien jaar niet meer gevlogen
vanwege mijn vliegangst en keek er nou niet bepaald naar uit om meer dan acht
uur in een vliegtuig hoog in de wolken te moeten zitten.
Ik baalde ervan en was
erg zenuwachtig voor wat komen ging, echter vloog ik samen met m’n ouders, oom,
tante en neefje, dus als er iets zou gebeuren dan waren we in ieder geval
samen. Zo dacht ik op dat moment echt.
Natuurlijk leek de
stad New York me ook wel heel erg mooi en was de reis heel erg speciaal, maar
toen we eenmaal in Schiphol op onze vlucht aan het wachten waren brak het zweet
me toch wel uit. We vlogen destijds met Continental Airlines en toen ik door de
ruiten van onze gate naar buiten keek zag ik het vliegtuig staan.
Ik was erg
zenuwachtig, maar kon niet meer terug. Toen we met z’n allen plaats hadden
genomen in het vliegtuig liet ik het allemaal maar op me afkomen. Het stijgen
vond ik niks, maar toen we na een tijdje zonder turbulentie hoog in de lucht
vlogen vielen de zenuwen steeds meer van me af. Ik ben zoveel mogelijk gaan
slapen en tussendoor keek ik een van de films die konden worden afgespeeld.
Toen de daling werd
ingezet namen mijn zenuwen weer de overhand, dit gevoel vond ik niet fijn. Had
ik dit nu echt allemaal over voor een reis naar Amerika? Ik wist toen nog niet
wat me allemaal te wachten stond en hoopte alleen maar dat alles goed zou gaan.
Gelukkig ging alles
goed en had ik me om niks druk gemaakt. We waren geland in het land waar ik
later nog vaak naartoe terug zou gaan. We stapten uit het vliegtuig in Newark,
ik was net een beetje van de vlucht bekomen, en het eerste wat we zagen was een
man die werd gereanimeerd, het zag er niet fijn uit en ik zei tegen mezelf:
“nou dat begint goed, als dat maar geen voorbode voor de rest van de reis is”. Gelukkig
bleek het met de man allemaal goed te zijn afgelopen en was het ook zeker geen
voorbode voor de rest van onze reis.
Met een shuttlebus
werden we naar het Beacon hotel, waar wij destijds verbleven, gebracht en
tijdens deze rit is mijn liefde en bewondering voor Amerika ontstaan. Het was
mijn eerste keer Amerika en alles wat ik om me heen zag herkende ik van films
en televisie, het was geweldig!
Gebouwen zo hoog dat
ik de daken vanuit de auto niet kon zien, overal gele taxi’s om me heen,
restaurants met namen als T.G.I. Friday’s, Wendy’s en Olive Garden en bovendien
de stemmen op de Amerikaanse radiozenders om het geheel af te maken, alles was
grandioos! Ik voelde me net een filmster op een set van een grote blockbuster
en op dat moment werd de grootsheid van het land me duidelijk.
De rest van de reis
heb ik in euforie meegemaakt, veel van de bekende plekken en toeristische
attracties van New York hebben we bezocht en mijn gevoel van het zijn op een
filmset ben ik tijdens de reis niet kwijtgeraakt. In een kleine week tijd heb
ik zoveel indrukken en ervaringen opgedaan die ik nooit meer zal gaan vergeten
en de smaak naar meer van de Verenigde Staten ontstond dan ook al snel.
Na een paar dagen
moest ik weer vliegen, opnieuw had ik er helemaal geen zin in, maar dit keer
niet omdat ik eigenlijk niet durfde, ik wilde nog niet terug naar Nederland! De
stad New York had zo veel indruk op me gemaakt en we hadden nog lang niet alles
gezien, ik wist dus dat ik nog een keer terug zou moeten gaan. Die keer is
inmiddels ook al geweest, maar in de tussenliggende jaren heb ik eerst nog een
aantal andere Amerikaanse steden bezocht. Mijn vliegangst is inmiddels zo goed
als verdwenen, zonder mijn eerste keer Amerika had ik er waarschijnlijk nog
steeds last van gehad.
