Adres:700 Pike St, Seattle, WA 98109, Verenigde Staten
De stad Seattle heb ik tweemaal gedurende dezelfde reis bezocht. Tijdens mijn tweede bezoek aan deze mooie stad in de staat Washington ben ik op een van de avonden gaan dineren bij The Cheesecake Factory. Ik maakte voor het eerst kennis met dit restaurant door de televisieserie The Big Bang Theorie (een van de karakters van de serie, Penny, is serveerster in het restaurant) en sindsdien wilde ik er graag eens gaan eten. Het restaurant bezocht ik voor het eerst in San Francisco en sindsdien is het een van mijn favoriete Amerikaanse restaurantketens geworden. The Cheesecake Factory is geen hamburgerketen, maar het is een keten van restaurants waarbij er op een ongedwongen manier kan worden gedineerd en waarbij de keuze uit de verschillende menu-items ontzettend groot is.
The Cheesecake Factory is naast een distributeur van cheesecakes door de gehele Verenigde Staten dus ook een restaurantketen met ongeveer 165 restaurants. Het eerste restaurant van The Cheesecake Factory is in 1978 geopend door David Overton, in Beverly Hills, Californië. David is de zoon van Oscar en Evelyn Overton. Evelyn Overton opende in de jaren 50 een cheesecakewinkel in Detroit, Michigan, en verkocht later cheesecakes vanuit haar kelder. De familie verhuisden naar Californië, waar zij een bakkerij openden en cheesecakes en desserts produceerden voor restaurants in de buurt. In 1978 opende hun zoon David Overton dus het eerste restaurant en er stonden salades, sandwiches en 10 verschillende cheesecakes op het menu. In de jaren die volgden breidde het restaurant zich steeds verder uit met locaties over de Verenigde Staten en zelfs in het buitenland. Op dit moment staat het restaurant bekend om zijn menukaart met heel veel verschillende gerechten, grote porties en natuurlijk overheerlijke cheesecakes.
De vestiging van The Cheesecake Factory welke ik in Seattle bezocht bevond zich in het Pacific Place winkelcentrum. Voordat we het restaurant bezochten hadden we een tour van Duck Tours Seattle gedaan en na afloop van die tour liepen we in een kleine 20 minuten naar het restaurant. Aan de voorkant van het gebouw werd in rode koeienletters de naam van het restaurant afgebeeld, duidelijker kon het haast niet. Aan de buitenkant van de zaak hing de menukaart, maar daar hoefde ik niet op te kijken, ik wist toch al dat er genoeg gerechten zouden worden geserveerd welke ik lekker zou gaan vinden. Bij het betreden van het restaurant ging mijn aandacht gelijk volledig uit naar alle cheesecakes welke in de vitrine waren opgesteld. Ik wilde nu expres geen voorgerecht bestellen, zodat ik als dessert een lekker stuk cheesecake zou kunnen gaan eten.
De ruimte van het restaurant zag er qua kleurstelling en gebruikte materialen exact hetzelfde uit als alle andere restaurants van The Cheesecake Factory waar ik tot dan toe was geweest en het voelde dan ook direct vertrouwd. Na heel even gewacht te hebben werden we naar een van de vrijgekomen booths toe geleid, daar had ik ook om verzocht. In het restaurant stonden wel een aantal losse tafels, welke nog vrij waren, maar ik vind het altijd leuker en overzichtelijker om aan een booth te zitten tijdens het eten in Amerika. De boekwerken waarin het menu stond beschreven werden uitgedeeld en uiteraard kregen we er ook weer een Skinnylicious menu bij. Zelf heb ik nog nooit in dat menu gekeken, maar ik denk dat ik dat de volgende keer ook maar eens ga doen.
Er werd gevraagd wat we wilden drinken en na even in het menu gekeken te hebben koos ik er uiteindelijk voor om een Pyramid Hefeweizen te bestellen, dat was een groot glas witbier. Tevens werd er een fles met bubbeltjeswater (San Pellegrino) besteld. Na een paar minuten gewacht te hebben werden de drankjes samen met een mandje met brood en een aantal roombotertjes geserveerd. Ik wilde echt graag een stuk cheesecake gaan eten en daarom besloot ik om niks van het brood met de roomboter te nemen, hoe lekker ik dat eigenlijk ook vind. Ik wilde de cheesecake er echt niet door voorbij laten gaan. We proosten op de dag en ik nam een slok van mijn lekkere biertje. Vervolgens pakten we de menukaarten er weer bij en keken nog even verder naar wat we als hoofdgerecht zouden gaan bestellen.
Ik had trek in verschillende soorten gerechten, ik keek naar de hamburgers, spareribs, Italiaanse gerechten en Mexicaanse gerechten. Bij de Mexicaanse gerechten bleef ik even hangen, ik focuste me op de Factory Burrito Grande. Dit gerecht werd beschreven als een monster burrito met kip, kaas, rijst, uien, paprika en pepers. Geserveerd met guacamole, zure room, salsa en zwarte bonen. Toen ik de beschrijving van het gerecht las wist ik dat ik het zou gaan bestellen. Ik was er dus uit en besloot om het boek dicht te doen en niet meer verder te kijken, zodat ik niet van gedachten zou gaan veranderen. Het andere gerecht dat aan tafel besteld werd kwam uit het Skinnylicious Menu, namelijk de Skinnylicious Grilled Salmon, bestaande uit een stuk gegrilde zalm met groenten, limoen en ravigotesaus.
Na iets langer dan een kwartier gewacht te hebben stonden de bestelde gerechten op tafel. Het bord met de gegrilde zalm vond ik wat karig. Een aantal boontjes, tomaatjes, groene asperges en de zalm vulden het bord maar voor een gedeelte en ik snapte wel waarom het Skinny werd genoemd. Gelukkig vond ik het bord met de Factory Burrito Grande er een stuk beter uitzien. Naast de grote burrito kreeg ik er nog een ander bord bij geserveerd, waarop een bakje met de bonen stond en daarnaast lag een grote bol guacamole en een flinke dot zure room op sla. Ik had zin om het op te eten, want had ook al echt trek van de hele dag vol activiteiten gekregen. De buitenkant van de burrito was heerlijk krokant gebakken, de kaas welke er overheen was gesmolten was lekker en daarboven was ook nog eens Pico de Gallo gedaan. De vulling van kip en rijst en de verschillende groentes was verrukkelijk en zonder al teveel moeite lukte het me om de hele burrito op te eten. Het was echt heerlijk!
Ik merkte eigenlijk wel dat mijn maag al behoorlijk vol zat, maar toch wilde ik nog wel een cheesecake gaan proeven en er ook eentje meenemen, omdat ik de dag erna jarig was en we voor de volgende dag dan ook nog een lekker taartje hadden. Na even overleg te hebben gevoerd kozen we voor de Chris' Outrageous Cheesecake om in het restaurant op te eten en de Black-Out Cake om mee te nemen. De Chris' Outrageous Cheesecake stond al snel op tafel, deze cheesecake bestond uit een aantal lagen waaronder chocolade-, brownie- en romige kokosnoot-cake en daarbovenop een pecannoten frosting. We aten het stuk cake met zijn tweeën op en genoten er echt van. Ik was blij dat ik het brood of een ander voorgerecht voor dit stuk cheesecake had laten staan, want het was ontzettend lekker. De Black-Out Cake lieten we inpakken en namen we mee naar het hotel, daar hebben we de volgende dag nog van genoten. In het totaal moesten we $ 65,27 betalen en daar kwam dan ook nog de fooi bij. Ik vond het leuk en vooral ook lekker om weer bij een vestiging van The Cheesecake Factory te hebben gegeten en kijk alweer uit naar een mogelijk volgend bezoek.
