Adres: Kapahulu, Honolulu, HI 96815, Verenigde Staten
Gedurende
mijn verblijf op het eiland Oahu van Hawaii heb ik best veel verschillende
activiteiten ondernomen. Ondanks de mooie stranden heb ik niet constant aan het
water gelegen, maar ook heel veel gezien. Op de 3e ochtend van de
reis ben ik zelfs heel erg actief geweest, de Diamond Head Hike (een wandeling
naar de top van de Diamond Head krater) stond toen namelijk op het programma en daar keek ik eerlijk gezegd erg naar uit. Tickets voor de tour had ik
geregeld via de Go Oahu Card, waarbij de Diamond Head Hike en het vervoer
ernaartoe inbegrepen was. Normaal gesproken kostte deze tour een kleine $
17,00, maar nu hoefde ik er dus niks extra’s voor te betalen. Wel moest ik
voorafgaande aan de trip nog even telefonisch contact met de organisator Kaimana
Tours opnemen, om de tour te bevestigen, en dat heb ik dan ook gedaan.
Diamond Head
is een vulkanische kegel op het Hawaiiaanse eiland Oahu en bij de Hawaïanen
bekend als Lē'ahi. Deze Hawaïaanse naam komt waarschijnlijk van de woorden lae
(schiereiland) en ahi (tonijn), vanwege de vorm van de berg die op de rugvin
van een tonijn lijkt. De Engelse naam is echter door Britse zeelieden aan de
berg gegeven. Zij dachten namelijk dat de calciet kristallen die in de berg
aanwezig zijn diamanten waren. De leeftijd van Diamond Head wordt geschat op zo’n
200.000 jaar. Het is gevormd door erupties van de Ko’olau Range vulkaan, lange
tijd nadat die vulkaan slapend is geworden. Diamond Head is 232 meter hoog en
er wordt niet verwacht dat er nogmaals een vulkaanuitbarsting zal gaan
plaatsvinden. De wandeling naar de top is zo’n 1,1 kilometer lang en jaarlijks
bezoeken tienduizenden mensen dit “National Natural Landmark”.
Ik werd om 6:30 uur opgehaald aan de voorzijde van het Hilton Hawaiian Village Waikiki Beach Resort, aan de kant van het Ilikai Hotel. Ik liet de Go Oahu Cards aan de chauffeur zien en hij probeerde ze te scannen. Echter was er iets mis, waardoor de kaarten niet gepakt werden. Vervolgens moest ik met de telefoon van de chauffeur bellen naar Kaimana Tours om onze codes van de kaarten nogmaals door te geven. Dit duurde allemaal erg lang en ik moest praten als Brugman om onze tour door te laten gaan. Dat was geen fijn begin van de dag en het heeft ook tot na de tour geduurd voordat alles op was gelost. Nadat we nog een aantal andere mensen op hadden gehaald arriveerden we op een gegeven moment bij het Diamond Head National Monument. Ik was nog steeds aan het bellen, maar wilde ook de tour gaan doen. De chauffeur nam de telefoon van mij over en liet ons vervolgens vrij om de route te gaan lopen.
Ondanks het
vroege tijdstip was het al behoorlijk druk bij het Diamond Head State Monument.
Vele bussen vol met toeristen stonden opgesteld en vrijwel iedereen zou de
route gaan lopen. Een aantal mensen waren echter in zo’n slechte conditie dat
zij de wandeltocht al na enkele meters in de warme zon opgaven. Dat vond ik
ook niet gek, want gekeken naar de route welke ze nog af moesten leggen, was
het ook beter voor hun eigen gezondheid om niet verder te gaan. Zelf was ik
destijds in een redelijk goede conditie, ik sportte vrijwel elke dag, dus ging
er vanuit dat de tocht naar de top van de Diamond Head me niet veel moeite zou
kosten. Toch ging het wat moeizamer dan verwacht, maar dat kwam soms ook door
de onverharde wegen waarop gelopen moest worden en de mensen die steeds voor mijn
neus stopten.
Dat stoppen bracht echter ook wat voordelen met zich mee, want zo was ik telkens in staat om goed om me heen te kijken en mooie foto’s van de omgeving te maken. Hoe hoger ik liep des te mooier werd het uitzicht natuurlijk en des te verder ik van me af kon kijken. Ik genoot van de natuur, de zon en de zee en vond het prachtig om de krater te beklimmen. Na iets meer dan een half uur te hebben gelopen en geklommen was ik aangekomen bij de top van de Diamond Head. Dat voelde om eerlijk te zijn erg goed. Het was een mooie en fijne ochtendwandeling geweest, waarbij ik heel veel mooie dingen heb gezien, maar ook wel de nodige moeite had verricht om op dat punt aan te komen. Normaal ben ik nooit zo van het sporten op vakantie, maar dit voelde toch wel een keer fijn. Met een bezweet bovenlijf keek ik om me heen en besefte me heel goed dat ik in Hawaii was. Het was schitterend.
Na even
bovenaan de top te hebben gestaan was het weer een hele tocht om beneden te
komen. Toch ging dat allemaal wat makkelijker dan het klimmen naar boven. Het
was inmiddels al behoorlijk warm geworden en ik was blij dat ik de vroege tour
genomen had. Later op de dag zou het denk ik echt te warm zijn geworden om de
top van de Diamond Head zonder al teveel moeite te kunnen bereiken. Tijdens de afdaling bleef ik foto’s maken, ik
was echt onder de indruk van de omgeving en dat wilde ik graag op beeld
vastleggen. Eenmaal beneden aangekomen ben ik nog even naar het Diamond Head
Visitor Center geweest om daar een leuke magneet voor thuis te kopen. De
chauffeur van de tour kwam op dat moment naar mij toe en vertelde dat het
geregeld was met onze Go Oahu Cards en dat we verder niks meer hoefden te doen.
Daar was ik wel blij mee, maar ondanks de zeer fijne wandeling met prachtige
uitzichten, was het probleem met de kaarten toch wel een smetje op de ochtend.
Zie hieronder een flink aantal foto's welke ik die ochtend van de Diamond Head Crater Hike heb gemaakt:
