Restaurant: Texas de Brazil
Adres: 210 E Upper Illinois St, Chicago, IL 60611, Verenigde Staten
Onze reis naar Chicago maakten wij vanwege een speciale gelegenheid, mijn ouders waren tijdens reis namelijk 30 jaar getrouwd en dat moest natuurlijk op een speciale manier worden gevierd. Vooraf had ik al uitgezocht waar wij op de speciale avond konden gaan eten en uiteindelijk ben ik toen bij het restaurant Texas de Brazil uitgekomen, op de 51 E Ohio St, 60611 in Chicago. Het scheen een mooi chique restaurant te zijn midden in het centrum van Chicago met heerlijke vleesgerechten.
Texas de Brazil is een familiebedrijf en wordt in Amerika
een churrascaria genoemd. Het restaurant heeft zowel locaties in Amerika als
internationaal (helaas niet in Nederland) en is in 1998 voor het eerst geopend
in Addison, Texas, in de buurt van Dallas. Het is een Braziliaans steakhouse
dat bekend staat om zijn grote spiesen met vlees, de Zuid-Braziliaanse keuken wordt
gecombineerd met grote stukken vlees in de stijl van Texas.
Vanuit ons hotel, het Palmer House Hilton, was het een korte rit met de metro naar het restaurant, we moesten uitstappen bij de halte Rush Street & Wabash Avenue en van daaruit was het nog een klein stukje lopen. Vooraf had ik gereserveerd en ik had de reservering meegenomen, we kregen een buzzer mee die kort daarna al af zou gaan.
We werden naar onze tafel toe geleid en tijdens deze
wandeling zagen we de grote saladebar al staan en de grote spiesen met vlees voorbij
komen. We gingen zitten aan de tafel en onze serveerder begon met het uitleggen
van het concept van Texas de Brazil. Op de tafel lag er bij iedereen een klein
rond kaartje met een rode en een groene kant. Wanneer je het kaartje met de
groene kant naar boven liet wijzen dan kwamen de jongens met de spiesen vlees
bij je langs en kon je er voor kiezen om het vlees te bestellen. Wanneer je het
kaartje met de rode zijde bovenop de tafel had liggen dan liepen ze door. Je
mocht zo veel vlees nemen als je wilde en je kon ook nog eten opscheppen van de
grote saladebar. Het concept was duidelijk en wij hadden al aardig wat
trek.
Aan de zijkant van het restaurant was er een hele grote wand
met heel veel verschillende wijnflessen opgesteld. Hoe hoger de fles lag des te
duurder de wijn was. Er hing een dame aan een trapeze die de flessen wijn elke
keer voor de gasten pakte. In eerste instantie had ik het niet eens in de
gaten, omdat je zoiets natuurlijk niet verwacht, maar het was echt geweldig om
te zien. Ik had dit nog nooit eerder meegemaakt en het zal me ook altijd
bijblijven, het is een van de redenen waarom ik zo dol op het reizen naar Amerika
ben.
Nadat we inmiddels een flink aantal stukken vlees en het
nodige van de saladebar gegeten hadden was het tijd om het cadeau aan mijn
ouders te geven wat ik voor ze had geregeld ter ere van hun 30 jarig huwelijk. Ik had een kaart gemaakt met op de voorkant een van de trouwfoto’s van 30 jaar
terug en had er een geplastificeerde uitnodiging voor een nieuwe bruiloft van
gemaakt. De week nadat we in Chicago waren gingen we namelijk, via San
Francisco, naar Las Vegas toe. Mijn
moeder had gedacht dat mijn vriendin en ik zouden gaan trouwen in Las Vegas en samen met
mijn vader begon ze de kaart te lezen. Mijn moeder had het verkeerd, in de
kaart had ik namelijk geschreven dat ik 30 jaar geleden helaas niet op hun
bruiloft kon zijn, omdat ik toen nog niet geboren was, en dat ik het erg jammer
vond dat ik dit heb moeten missen. Om het nu toch mee te mogen maken had ik
voor mijn ouders geregeld dat zij in een van de kapelletjes in Las Vegas (The
Graceland Weddings Chapel) elkaar opnieuw het jawoord zouden gaan geven. Mijn
ouders konden het eerst niet echt geloven en werden een beetje emotioneel. Ze
vonden het erg leuk en ook spannend en ze keken al uit naar deze speciale
gelegenheid. In een ander bericht vertel ik hoe het is gegaan, het was echt
heel erg mooi kan ik jullie verklappen.
Toen mijn ouders eenmaal bijgekomen waren van het cadeau dat
ik ze had gegeven besloten we om een dessert te bestellen. Allerlei desserts waar
je uit kon kiezen werden op een dienblad getoond, mijn vriendin en ik bestelden
de Chocolate Mousse Cake. Bij mijn reservering had ik aangegeven dat het de
30th Anniversary van mijn ouders was en zij kregen een Crème Brûlée en een bak
met vanille-ijs met in chocoladeletters geschreven Happy 30th van het huis.
We hadden heerlijk gegeten, mijn ouders waren 30 jaar
getrouwd en ik had ze goed verrast. We bleven nog in het restaurant zitten om dit
alles met een klein likeurtje te vieren. Verschillende flessen likeur werden
getoond en allemaal kozen we een drankje uit. We hebben er echt van genoten. Het
was heel erg gezellig en het was een mooie gedenkwaardige avond, waar we het nu
nog steeds vaak over hebben.