Adres: 2901 Osceola Pkwy, Orlando, FL 32830, Verenigde Staten
In de maand mei van het jaar 2017 werd er een hele nieuwe wereld in het Disney’s Animal Kingdom Themepark geopend, namelijk Pandora van de film Avatar. Een aantal maanden na opening van Pandora ben ik naar Animal Kingdom toe geweest en mijn voornaamste reden voor het bezoeken van dat park was het doen van de rides Avatar Flight of Passage en de Na'vi River Journey. Ik wilde de dag starten met Avatar Flight of Passage, omdat ik daar de beste verhalen over had gelezen. De ride moest erg spectaculair zijn en dat wilde ik natuurlijk niet missen. Ik was al eens eerder naar Animal Kingdom geweest, dus de andere attracties, welke ik al kende, waren voor mij van latere zorg. Daar zou ik na het doen van de rides in Pandora wel genoeg tijd voor gaan hebben, dat dacht ik tenminste in eerste instantie…
Vanuit het
Comfort Inn Maingate in Kissimmee, Florida, namen we de eerste shuttlebus richting
het Walt Disney World Resort, deze stopte gelukkig direct bij Animal Kingdom, waardoor
we op het resort niet eerst nog over hoefden te stappen op een andere bus. Het
was vroeg in de ochtend, maar het park was al wel open. Nadat we door de ingang
liepen zagen we dat veel mensen dezelfde kant op gingen, dat was de kant welke
wij ook op moesten, namelijk richting Pandora. Op een gegeven moment kwam het
nieuw geopende gebied in zicht en ik raakte er gelijk onder de indruk van. Met
grote ogen keek ik naar alles wat gebouwd was en wilde de attracties zo snel
mogelijk gaan doen. De rij voor Avatar Flight of Passage was enorm lang. We sloten
bij een aantal mensen aan en even later bleek dat we eigenlijk niet op de
juiste plek waren aangesloten, omdat de rij even werd opgehouden door een van
de Castmembers. We stonden er nu al even in en besloten om dan maar daar in de
rij te blijven .
We vroegen
aan een voorbijlopende Castmember hoe lang we ongeveer nog zouden moeten
wachten en toen ze 2,5 uur zei keken we elkaar vol verbazing aan. We waren
echter voornamelijk voor Avatar Flight of Passage naar het park toegekomen en
na even overleg te hebben gevoerd bleven we in de wachtrij staan. We stonden
buiten in de zon en de temperatuur steeg al lekker. Gelukkig waren er om de
paar meter nevelaars en sproeikoppen met waaiers opgesteld, zodat we toch her
en der even konden afkoelen. Na een tijd buiten het Pandora-gebied te hebben
gewacht kwamen we eindelijk het gebied binnen. We stonden nog steeds buiten,
maar we hadden nu wel genoeg te zien in de omgeving. Ik keek mijn ogen uit en
verbaasde me echt over de mate van detail welke overal in was verwerkt. Het
voelde daadwerkelijk alsof we in de Avatar-film waren beland, alles was precies
nagemaakt.
In een traag
tempo liepen we buiten door Pandora, we besloten om maar een paar “Wie ben ik?”
en andere vraagspellen op de telefoon te gaan doen, zodat we de tijd wat konden
verdrijven. Na 1:45 uur liepen we eindelijk het gebouw van de attractie binnen,
niet wetende dat we nog een groot aantal wachtkamers door moesten komen. Ik
dacht dat we de attractie bijna konden gaan doen, maar niets was minder waar.
In de eerste ruimte liepen we heel langzaam door een grot, er zat nog steeds beweging
in, maar het ging allemaal maar traag. Ik vond het al vreemd, want had dat nog
nooit bij een andere attractie meegemaakt. Na de grot kwamen we in een donkere bunker
met dikke deuren terecht en daarna belandden we in een geheel nieuwe wereld. Op
een gegeven moment werd er omgeroepen dat de ride kampte met problemen en dat we
geduld moesten hebben.
Geduld hadden we wel, want we stonden inmiddels al langer dan 2 uur te wachten. Langzaam maar zeker kwamen we weer in een nieuwe ruimte terecht. Voor een van de wachtenden voor ons, een vrouw die in een rolstoel zat, werd het echter allemaal teveel, zij werd uit de rij gehaald en verliet de attractie. Het duurde zeker weer een half uur voordat we in de volgende ruimte terecht kwamen, gelukkig draaide de attractie wel, maar lang niet op volledige capaciteit. Op een gegeven moment draaide de ride echter helemaal niet meer en we stonden minstens een half uur op dezelfde plek. Mensen gingen op de grond zitten en waren aan het klagen. Een aantal van de wachtenden besloten zelfs om de wachtrij helemaal te gaan verlaten, maar daar dacht ikzelf niet aan. Ik baalde natuurlijk wel vanwege het lange wachten, maar ik wilde ook niet voor niks 3 uur in een rij te hebben gestaan.
De laatste wachtruimte was een technisch lab waarin allerlei verschillende creaties waren te zien en er lag ook een grote, zeer realistische, Na'vi in een met water gevulde buis gecontroleerd te slapen. Ik vond het prachtig om al deze technieken te zien en was voor een groot gedeelte al vergeten dat we inmiddels al meer dan 3,5 uur in de wachtrij stonden. Gelukkig arriveerden we nu in de laatste wachtruimte en konden we Avatar Flight of Passage bijna gaan doen. We werden door een van de Castmembers verteld in welke rij we aan moesten sluiten om bij onze cabine terecht te komen en dat deden we dan ook netjes. We konden de attractie bijna gaan doen, dat mocht natuurlijk ook wel na 4 uur in de wachtrij te hebben gestaan. Ik was zeer benieuwd naar wat komen ging en hoopte maar dat de attractie het wachten waard was geweest.
Met een
groep van 16 mensen betraden we onze Matching Room. Iedereen moest op het
cijfer gaan staan dat zij voorafgaande aan het betreden van deze kamer hadden
gekregen. Mijn nummer was 9 en ik zocht dat plekje gelijk op. Toen iedereen op
het juiste cijfer stond begon de eerste voor-show, nadat we allemaal waren
gedetecteerd werden we digitaal ontsmet, zodat we vervolgens genetisch konden
worden geanalyseerd en gekoppeld worden aan een Na’vi. Het duurde best enige
tijd voordat iedereen gekoppeld was, maar uiteindelijk lukte het toch om de
match compleet te krijgen. We werden vervolgens medegedeeld dat we verder
moesten gaan naar de volgende ruimte en kregen daar een 3D-bril uitgereikt. In de volgende ruimte werd met een film onder
andere verteld hoe we plaats moesten gaan nemen in de ride en hoe we ons vast
moesten gaan houden.
Het was nu
eindelijk tijd om Avatar Flight of Passage: Fly A Banshee in Pandora te gaan
doen. Na meer dan 4 uur gewacht te hebben zette ik mijn 3D bril op en nam
plaats op een motorvoertuig, welke later mijn Banshee zou gaan worden. Iedereen
werd stevig vastgezet en ik was klaar om te gaan vliegen. De ruimte werd
donker, maar daar zou snel verandering in komen. Na een aantal lichtflitsen
welke om ons heen vlogen kwamen we in Pandora terecht. Het leek net echt alsof
ik op een Banshee zat en vloog. In het begin moest ik even wennen aan de
snelheid van de film, maar al snel zat ik met een goed gevoel in de attractie.
We vlogen over bomen, watervallen en een schitterende natuur en ik genoot. Ik
zat vol adrenaline en was erg onder de indruk van hoe de ride was gemaakt. De
vlucht leek net echt en eigenlijk was ik er vrij ondersteboven van.
Ik vond het geweldig om de andere mensen in de ride naast ons te zien, we waren met zijn allen aan het vliegen en het was prachtig. Zeer snelle stukken werden met langzame stukken afgewisseld en af en toe zat mijn hart echt in mijn keel. Toen op een gegeven moment een zeer grote walvis het water uitkwam schrok ik even, maar vond het ook geweldig. De film bleef mooi en zeer realistisch. De omgeving, de natuur, de dieren en het water, alles was schitterend. Ondanks dat de film en dus ook de attractie af en toe vrij heftig was met scherpe bochten en diepe dalen vond ik het erg soepel gaan. Ik heb de volle 4,5 minuten mijn ogen constant uitgekeken en toen we middels een aantal lichtflitsen weer terug waren waar we de attractie waren gestart kon ik niet veel anders doen dan lachen. Wat was dat geweldig zeg, ik heb er lang voor in de wachtrij moeten staan, maar ik vond het zeer zeker de moeite waard!
