Adres: 4321 N Interstate 35 Frontage Rd, San Marcos, TX 78666, Verenigde Staten
Het restaurant Cracker Barrel stond al geruime tijd op mijn lijstje om ooit een keer te gaan bezoeken. Ik heb in het verleden het nodige over verschillende vestigingen van de keten gelezen, maar tot aan mijn laatste reis naar Texas was ik er nog nooit eerder geweest. Tijdens het voorbereiden van de reis naar San Antonio plande ik ook een dagje shoppen in bij de Tanger Outlets en de Premium Outlets in San Marcos. Tot mijn grote vreugde zag ik dat er een vestiging van Cracker Barrel aanwezig was in de Tanger Outlets en dus schreef ik dat restaurant op om er tussen het shoppen door even te gaan lunchen. Ik keek ontzettend uit naar de lunch bij Cracker Barrel, omdat ik het altijd leuk vind om een keten van mijn lijstje met nog te bezoeken restaurants af te kunnen strepen. Ik heb inmiddels al een hele hoop verschillende Amerikaanse restaurantketens bezocht, zoals jullie op mijn blog hebben kunnen lezen, maar ik heb er ook nog een hele hoop te gaan.
Cracker Barrel Old Country Store, wat de volledige naam van het restaurant is, is een Amerikaanse keten van gecombineerde restaurant- en souvenirwinkels gethematiseerd naar het zuiden van de Verenigde Staten. Het bedrijf werd op 19 september 1969 opgericht door Dan Evins, met de eerste vestiging in Lebanon, Tennessee. Het hoofdkantoor van de organisatie staat nu nog steeds in diezelfde stad. Op dit moment zijn er meer dan 650 locaties van Cracker Barrel te vinden in 43 staten van Amerika. De restaurants en winkels van de keten waren in eerste instantie dicht bij de afritten van de snelweg in het zuidoosten en het middenwesten van de Verenigde Staten geplaatst, maar zijn in de jaren negentig en in de jaren 2000 uitgebreid naar het hele land. Het menu van Cracker Barrel is gebaseerd op de traditionele Zuiderse keuken, met een uiterlijk en inrichting welke is ontworpen om op een ouderwetse winkel te lijken.
Na al flink gewinkeld te hebben kwamen we op een vrij laat tijdstip (15:30 uur) aan bij Cracker Barrel om van een kleine verlate lunch te gaan genieten. Ik vond het erg leuk om het restaurant vanaf de buitenkant te zien, een groot aantal verschillende witte schommelstoelen stonden voor de zaak opgesteld en deze konden worden gekocht. Erg leuk voor thuis, alleen heel lastig om mee te nemen in het vliegtuig. We liepen het winkeltje binnen en ik was direct onder de indruk, wat een leuke spulletjes werden er daar verkocht zeg! Allerlei authentieke Amerikaanse producten stonden in de schappen en ik wilde een paar dingen gaan kopen. De flesjes met aparte merken en soorten frisdrank trokken mijn aandacht en ook bleef ik geruime tijd staan bij de koekjes- en snoepjesafdeling in de winkel. Uiteindelijk kochten we een leuk Amerikaans schort voor in de keuken, een aantal koelkastmagneetjes, een Amerikaans boek voor mijn moeder en wat te snoepen.
We hebben zeker een half uur in de winkel rondgelopen en gekeken bij alle leuke artikelen, ik vond het een geweldige winkel en het was echt Amerikaans. Ik was ook benieuwd of dat het restaurant net zo leuk zou zijn als de winkel en of dat het eten goed zou gaan smaken, en dus liepen we naar de hostess aan de voorzijde van de zaak om te vragen of dat er een tafeltje voor 2 personen voor ons beschikbaar was. Gelukkig was dat het geval en mochten we achter haar aanlopen, op weg naar de voor ons beschikbare tafel. Tijdens de wandeling naar de tafel maakte ik een aantal foto’s van de zalen in het restaurant. Alle ruimtes waren gethematiseerd naar het verleden van de zuidelijke staten van Amerika. Allerlei attributen die door boeren, jagers, mijnwerkers en andere werklieden werden gebruikt hingen aan de muren, net als een flink aantal ouderwetse foto’s en schilderijen. Het was vrij rustig in het restaurant, enkele tafels waren bezet, maar er waren er nog zat voor ons beschikbaar.
Er hing een ontzettend fijne sfeer in de zaak, heel gezellig en rustgevend, dat kwam voornamelijk door de warme kleuren die waren gebruikt bij de inrichting van het restaurant en de houten tafels en stoelen. De menukaarten met het bestek werden door onze aardige serveerster uitgereikt en er werd gevraagd wat we wilden drinken. Ik vroeg of dat er alcohol in het restaurant werd geschonken, want ik had wel zin in een biertje, maar helaas was dat niet het geval. Ik moest daarom dan ook even kijken wat ik dan wel wilde gaan bestellen. Uiteindelijk koos ik voor een lekkere frisse Peach Tea (een ijsthee met perziksmaak), tevens werd er verder aan tafel nog een lemonade besteld. We wisten nog niet wat we wilden gaan eten, omdat we nog geen tijd hadden gehad om verder in het menu te kijken, en vroegen dus ook om wat meer bedenktijd. Tijdens het kijken in de menukaarten werden de drankjes al geserveerd en ik moet zeggen dat ik de lemonade er wat vreemd uit vond zien.
De lemonade was namelijk een vrij dikke, witte drank, maar bleek wel heel erg lekker te smaken. De ijsthee welke ikzelf had besteld smaakte ook goed en was lekker verfrissend. Inmiddels hadden we ook al bedacht wat we wilden gaan eten, het zouden 2 kleine gerechten gaan worden, omdat we later op de avond ook nog zouden gaan dineren bij Saltgrass Steak House in de buurt van ons hotel. We kozen voor een tweetal “Everyday Favorites” ontbijtgerechten, namelijk de “Two Eggs n’ Biscuits” en voor mezelf de “One Egg n’ Sausage”, waarbij we allebei onze voorkeur gaven aan roerei. De prijzen voor deze beide items vielen ontzettend mee, $ 4,99 per stuk. Nadat we onze bestelling door hadden gegeven moesten we natuurlijk even wachten. In de tussentijd konden we het beroemde Cracker Barrel-spel spelen welke op tafel stond, maar daar waren we ook al vrij snel klaar mee, omdat we het niet echt heel erg duidelijk vonden wat nou precies de bedoeling was.
Even nadat we het spelletje weg hadden gelegd kwam onze serveerster al met de borden in haar handen aangelopen. Ik was blij dat we slechts kleine gerechten hadden besteld, want dit was zo meer dan voldoende. De biscuits zagen er lekker glimmend en uitnodigend uit om opgegeten te worden en het roerei had ook een mooie gele en witte kleur. Op mijn bord lag bovendien ook nog een worstje in de vorm van een hamburger, welke ik er erg lekker uit vond zien. Ik hoopte maar dat alles ook lekker zou gaan smaken. Mijn biscuit sneed ik door de helft en deed het roerei en het vlees op de ene helft en legde vervolgens de andere helft erboven op. Ik had nu een soort van broodje hamburger gemaakt en het genieten kon gaan beginnen. De combinatie van deze drie ingrediënten samen met elkaar was heerlijk, ondanks dat ik niet teveel wilde eten, baalde ik er toch van dat het maar een klein “broodje” was en dat ik het ook redelijk snel op had.
Het bord met de 2 biscuits werd ook lekker leeggegeten. Op de ene biscuit werd het roerei gedaan en de andere biscuit werd opgegeten samen met een bakje jam welke erbij geserveerd was. Tussen het opeten van de gerechten door werden onze glazen nog eens gratis bijgevuld en nadat we alles op hadden gegeten en gedronken kregen we de rekening uitgereikt. In het totaal moesten we $ 16,84 betalen, een laag bedrag voor een lekkere late lunch in een heel erg leuk en gezellig restaurant. De rekening betaalde ik inclusief een leuke fooi aan de serveerster en vervolgens verlieten we het restaurant en keken nog even in het winkeltje rond. We konden er geen genoeg van krijgen, maar omdat we nog naar wat andere winkels in de outlet wilden gaan moesten we toch vertrekken. Ik vond het ontzettend leuk en lekker bij Cracker Barrel, het was een aparte ervaring in een fijne sfeer en ik hoop in de toekomst nogmaals bij een van de vestigingen van de keten uit te gaan komen.
