Activiteit: Feast of San Gennaro in Little Italy
Adres: Mulberry St, New York, NY 10013, Verenigde Staten
Op dit moment is er in de wijk Little Italy in Lower Manhattan, New York een groot feest aan de gang. Het Feast of San Gennaro duurt maarliefst 11 dagen, van 13 september tot en met 23 september 2018 vieren de mensen het feest van Sint Junuarius, de patroonheilige van Napels. De oorspronkelijke feestdag is eigenlijk 19 september, de dag van vandaag, echter is het feest door de jaren heen steeds verder uitgebreid. Het werd voor de eerste keer op Mulberry Street gehouden op 19 september 1926, door de immigranten die vanuit Napels naar Amerika waren gekomen. Zij besloten om de traditie voort te zetten in hun nieuwe land van onderkomen en sindsdien is het feest elk jaar in Little Italy gehouden en ook steeds populairder geworden. Tijdens twee van mijn reizen naar New York bezocht ik de wijk Little Italy gedurende de tijd van het Feast of San Gennaro en vandaag laat ik jullie een aantal foto’s zien welke ik tijdens die dagen heb gemaakt.
De wijk Little Italy is een buurt in het zuiden van Manhattan in New York. De massale immigratie van mensen uit Italië in de jaren 1880 heeft voor deze grote nederzetting gezorgd. In het verleden was de wijk een stuk groter, het streek destijds uit van Bayard Street tot Bleecker Street en van Lafayette Street tot aan Bowery Street. Veel Italiaanse-Amerikanen zijn door de jaren heen echter vertrokken naar andere stadsdelen en daardoor slonk de buurt. Een groot gedeelte van Little Italy is inmiddels China Town geworden en daar wonen nu immigranten uit China en andere Oost-Aziatische landen. Echter is het stuk van Mulberry Street tussen Boome Street en Canal Street wel nog steeds als Little Italy aan te merken. Er zijn in dat overgebleven gedeelte van Little Italy nog steeds veel Italiaanse restaurants en winkels te vinden en in dat gebied (tussen Houston Street en Canal Street) vindt dus ook het jaarlijkse San Gennaro feest in september plaats.
Het Feast of San Gennaro in Little Italy is eigenlijk een hele grote braderie, maar officieel is het feest het grootste, bekendste en langstlopende religieuze festival van New York City. Toen ik het feest voor de eerste keer bezocht wist ik niet wat ik zag. Het was een drukte van jewelste, maar ondanks die drukte was het toch heel erg gezellig. Er stonden vele tientallen kraampjes opgesteld van waaruit pizza’s, schepijs, cannoli , broodjes, worsten en allemaal andere Italiaanse lekkernijen werden verkocht. De straten waren versierd in de kleuren van de Italiaanse vlag en Italiaanse muziek klonk uit de speakers. Ik vond het prachtig en was onder de indruk van het geheel. Het was dus van oorsprong uit een religieus feest, maar volgens mij ging het inmiddels meer om het lekker eten en drinken. Ik hou, net als van de Amerikaanse keuken, ook heel erg van de Italiaanse keuken, dus ik was helemaal in mijn nopjes van alles wat ik om me heen rook en zag.
Ik wilde wat etenswaren gaan proberen en kocht bij een aantal standjes wat lekkers. Ik koos bij verschillende kraampjes voor wat Italiaanse worsten, cannoli, Italiaans bier en ijs. Alles was heerlijk en ik vermaakte me uitstekend. Het was echt leuk om mee te maken en voor even was ik in een hele andere wereld dan in het zakelijke Manhattan. Kinderen maakten een rondje in een klein reuzenrad en verder stonden er ook nog wat andere kermisattracties opgesteld welke leuk waren voor jong en oud. De straat was afgezet voor het verkeer, maar op een gegeven moment werden we toch verzocht om aan de kant te gaan, omdat er wat langs moest. We hadden geluk want de grote processie begon, dit was een soort van parade of optocht met kaarslicht waarbij het standbeeld van San Gennaro werd gedragen door de straten. Ik wist niet wat ik zag, mensen gaven geld aan het beeld en een bekende Italiaans-Amerikaanse zanger (Tony Bennett) kwam ook nog zingend op een van de wagens voorbij.
Nadat de processie was afgelopen liepen we weer even verder door de straten, we kwamen aan bij een kerk met de naam Most Precious Blood Church. Het beeld van San Gennaro stond hier ook opgesteld en mensen liepen er naartoe en prikten er wat geld omheen. Het viel me op dat briefjes van $ 1 Dollar bleven hangen, maar wanneer er meer dan dat bedrag werd opgehangen dan kwam een medewerker van de kerk snel naar het beeld toe en hij verwisselde het briefje vervolgens met een briefje van $ 1 Dollar. Daar moest ik wel om lachen, ik denk dat het om een bescherming tegen diefstal ging, maar het zag er grappig uit. Uiteindelijk werd San Gennaro dus toch wel echt gevierd en was het een groot feest. Het was geen feest voor uitsluitend Italianen, want ik denk dat 65% van de bezoekers van het Feast of San Gennaro buitenlandse toeristen waren. Toch vond ik dat er wel genoeg van de Italiaans-Amerikaanse authenticiteit bewaard was gebleven.
De mensen die achter de kraampjes stonden waren allemaal Italiaans-Amerikaans en dat zorgde ervoor dat de traditie van het feest bewaard werd gebleven. Dit was gelukkig nog steeds het geval toen ik het feest een aantal jaar later opnieuw bezocht. Helaas heb ik de processie toen gemist, het bleek dat we daar net een dag te laat voor waren gekomen, daardoor was het ook een stuk minder druk dan de vorige keer. Dat vond ik ook wel weer fijn, want nu kon ik alles rustig gaan bekijken. Ik heb ook die tweede keer weer lekker kunnen genieten van de Italiaanse keuken. Ik vond het beide keren heel erg speciaal en leuk om mee te maken, het is echt een aparte ervaring in het drukke New York en wanneer je vandaag in The Big Apple bent dan kan ik je zeker aanraden om naar het Feast of San Gennaro in Little Italy toe te gaan. Ga daar genieten van de sfeer en het lekkere eten en drinken. Het feest duurt nu nog een paar dagen en anders moet je nog even wachten tot het volgende jaar.
