Activiteit: Tower of the Americas
Adres: 739 E César E. Chávez Blvd, San Antonio, TX 78205, Verenigde Staten
Voorafgaande aan mijn reis naar San Antonio was ik op het internet op zoek gegaan naar leuke activiteiten om te doen in de buurt van het hotel waarin wij verbleven. Al deze activiteiten plande ik namelijk op één dag in, zodat we een leuke dag-invulling zouden gaan hebben. Eerder schreef ik al over de GO RIO Cruises: San Antonio River Walk Boat Tour, welke ik op die dag heb gedaan, maar ik heb destijds ook een bezoek gebracht aan de Tower of the Americas. Ik las veel enthousiaste verhalen van mensen die in deze toren waren geweest en daarom leek het mezelf ook leuk om er naartoe te gaan en te kunnen gaan genieten van het uitzicht over San Antonio. Ik kocht 2 entreetickets met korting via de website van Ares Hotels and Tickets en betaalde in het totaal slechts $ 17,90, dus nog geen eens $ 9,00 per kaart. Het was een keer een goedkoop iets om te doen en dat vond ik eigenlijk wel leuk, want normaal gesproken is alles toch wat aan de prijzige kant.
De Tower of the Americas is een 230 meter hoge toren met bovenaan een observatorium in de wijk Hemisfair, in het zuidoostelijke gedeelte van het centrum van San Antonio. De toren is ontworpen door de architect O'Neil Ford en werd gebouwd als onderdeel van de Wereldtentoonstelling van 1968. De naam van de toren is het resultaat van een “Name the Tower”- wedstrijd, waarbij 68 mensen Tower of the Americas als naam hadden ingediend. Het was de grootste observatietoren in de Verenigde Staten van 1968 tot 1996, tot het moment dat de Stratosphere-toren in Las Vegas voltooid werd. Het is het hoogste gebouw in San Antonio en staat op de 27e plek van hoogste gebouwen in Texas. De toren bevindt zich in het midden van de voormalige HemisFair '68 -site en heeft naast het observatiedeck ook een lounge en ronddraaiend restaurant aan de top van de toren welke een panoramisch uitzicht over de stad bieden.
Vanuit het Hyatt Regency San Antonio Riverwalk wandelden we in een klein kwartiertje naar het Hemisfair Park en de Tower of the Americas. Het was gelukkig mooi weer en dus liepen we heerlijk in het zonnetje. De toren zagen we in de verte al liggen en toen we er recht voor liepen vond ik het wel indrukwekkend om te zien. De observatietorens in Seattle en Las Vegas kende ik al, maar toch vond ik het nog steeds wel speciaal. De hoge, smalle toren met een soort draaischijf bovenop zag er, ondanks dat hij al 50 jaar oud was, futuristisch uit en ik had zin om er naar binnen toe te gaan. We liepen rustig naar de entree van het gebouw en daar zagen we dat het er heel rustig was. Er stond ons eigenlijk niemand op te wachten en daarom liepen we een klein beetje doelloos door het voorste gedeelte van de ruimte. Ik zag een paar speelautomaten staan, waaronder een Arcadespel van Jurassic Park en een grijpapparaat, toen we daar wilden gaan kijken zagen we toch wat personeel staan.
Ik haalde de kaarten tevoorschijn, welke ik thuis had uitgeprint, en liet deze vervolgens scannen. We kregen allebei een plastic armbandje uitgereikt, welke we om moesten doen en werden vervolgens verzocht om bij de lift plaats te nemen en te wachten totdat deze beneden was. Dit wachten duurde vrij lang, We hebben zeker 10 minuten met z’n 2 voor de lift gestaan en er kwamen ook geen andere bezoekers van de toren bij. Dat vond ik wel vreemd en ik keek het personeel een paar keer vragend aan of dat het allemaal wel goed was. De toren had ook maar één lift en daarom duurde het allemaal wat langer. De toren had een viertal niveaus, boven de begane grond was op de eerste etage hoog bovenin de toren het restaurant te vinden, daarboven de lounge en in het bovenste gedeelte was het observatiedeck, waar wij naartoe zouden gaan, gevestigd. Gelukkig arriveerde de lift op een gegeven moment toch beneden, waardoor we in konden gaan stappen.
Er stond in ieder geval wel een medewerkster in de lift welke ons welkom heette. Ineens stapten er ook nog 2 andere vrouwen in de ruimte en zij bleken te werken in het restaurant van de Tower of the Americas. Tijdens de rit naar boven werd er helaas niks verteld, niet door de medewerkster, maar ook niet door een computerstem. Dat vond ik wel jammer, want vind wat informatie juist altijd wel een leuke toevoeging bij een attractie. De 3 medewerksters van de toren kletsten wat met elkaar en bij de eerste stop gingen de restaurantmedewerksters eruit. De volgende stop was die bij het observatiedeck, we verlieten de lift en er werd ons nog veel plezier toegewenst. Het was overdag, de zon scheen en de lucht was helder, daardoor was het uitzicht dat geboden werd, direct toen we de lift uitliepen, prachtig. Ik had alleen wel verwacht dat het wat hoger zou zijn, dat komt misschien ook doordat ik al in veel andere observatietorens was geweest en ook al het nodige gewend was.
Ik keek uit het raam en zag de binnenstad van San Antonio liggen, ik herkende het Alamodome stadion en een aantal gebouwen waar we eerder langs waren gekomen. Ik vond het prachtig om zo ver voor me uit te kunnen kijken en genoot van alles wat ik om me heen zag. In het midden van het observatiedeck werd informatie gegeven over de staat Texas en de 6 verschillende vlaggen welke het heeft gediend. Op elk bord werd een andere vlag beschreven, namelijk die van Spanje, Frankrijk, Mexico, de Confederatie Staten van Amerika, de Republiek Texas en natuurlijk de Verenigde Staten van Amerika. Ik vond het apart om te lezen dat Texas vroeger onderdeel uitmaakte van Spanje (tweemaal), maar tussendoor ook van Frankrijk. Spanje had ik me misschien nog wel kunnen bedenken, maar Frankrijk was echt nieuw voor mij. Ik had dus weer wat geleerd tijdens de activiteit en dat is natuurlijk nooit verkeerd. Ik las de informatieborden en vond het interessant om meer over Texas te weten te komen.
Tussen het lezen door keek ik naar buiten en liep rustig rond in het gebouw. We waren gelukkig niet de enige bezoekers, want dat zou wel heel apart zijn geweest dacht ik. Ik maakte een aantal foto’s, zodat ik die hier op mijn blog kon plaatsen en nadat we het hele rondje af hadden gemaakt bleven we nog even kijken naar de zeer net en feestelijk gedekte tafels in het midden van de ruimte. We konden daar helaas niet bijkomen, want de deuren waren op slot. Ik denk dat er later op de dag misschien een feest zou gaan plaatsvinden. Wel mooi natuurlijk een chique feest op zo’n locatie met een dergelijk uitzicht. Het zal de feestvierders vast veel hebben gekost, daar ben ik van overtuigd. Zelf had ik ook wel zin in een feestje, maar dat zou pas later op de dag gaan gebeuren, omdat we in de avond nog wat zouden gaan drinken bij een aantal verschillende restaurants en cafés langs de gezellige San Antonio Riverwalk in de buurt van ons hotel.
Op een gegeven moment hadden we alles in de toren wel gezien en wilden we weer terug naar beneden toe gaan. Het wachten op de lift kon gaan beginnen, maar tot mijn verbazing duurde het deze keer slechts enkele minuten voordat de lift boven was. Samen met wat andere bezoekers van de toren gingen we weer terug naar beneden. Eenmaal beneden aangekomen konden we nog naar een van de verschillende 4D films gaan, welke in het theater werden afgespeeld. Deze films waren Skies over Texas, Rio en Ice Age: Dawn of the Dinosaurs. De film Skies over Texas leek mij wel erg interessant, maar het duurde helaas nog meer dan een uur voordat deze vertoond zou gaan worden. Ik had geen zin om zo lang in de toren te blijven wachten en dus besloten we om dan maar weer terug naar het hotel toe te lopen. Het bezoek aan de Tower of the Americas was leuk, echter hebben we wel veel bij de lift moeten wachten en had ik wat meer van de hoogte van de toren verwacht.
