Themepark attractie: Revenge of the Mummy The Ride
Adres: 3315 Lower Lot Universal, North Hollywood, CA 91602, Verenigde Staten
De parken van Universal Studios richten zich volledig op televisie en film. Vrijwel alle attracties zijn gebaseerd op een bepaalde film en ze zijn dan ook volledig naar deze films gethematiseerd. Een attractie die zowel in de Universal Studios parken in Orlando als Hollywood staat is Revenge of the Mummy The Ride. Beide attracties verschillen nogal wat van elkaar en vandaag beschrijf ik de attractie welke in Universal Studios Hollywood in Californië staat.
Revenge of
the Mummy The Ride is een overdekte stalen achtbaan met een klein dark ride
gedeelte welke sinds 25 juni 2004 is geopend in Californië. De achtbaan is gebaseerd op de The Mummy
filmreeks en om in de attractie te mogen moeten de bezoekers minstens 122 cm
groot zijn. De rit die ongeveer 2 minuten duurt is gevestigd in het gebouw waar
vroeger de E.T. Adventure attractie zich bevond. Er is er voor gekozen om de
grond onder het gebouw weg te graven, zodat er meer ruimte ter beschikking kwam
voor de rails van de achtbaan. Tijdens de rit worden er verschillende mummies
en schatten getoond, een aantal hiervan zijn werkelijke filmrekwisieten uit de
The Mummy filmreeks terwijl andere van deze rekwisieten zijn gerepliceerd
vanuit de film.
Om bij Revenge
of the Mummy The Ride terecht te komen moesten we eerst bijna het hele Universal
Studios Hollywood park door. Het pretpark bestaat namelijk uit 2 gedeelten, het
Upper Lot en het Lower Lot. Bij binnenkomst komen de bezoekers binnen in het
Upper Lot, hoog op een berg, en om bij het Lower Lot terecht te komen moeten er
een aantal roltrappen naar beneden worden genomen, zodat de bezoekers uitkomen
in het dal waar zich ook een aantal attracties, waaronder de nieuwe attractie Transformers the Ride, van het pretpark bevinden.
Eenmaal beneden in het Lower Lot was het een kwestie van rechtsaf slaan en
vervolgens zagen we de twee standbeelden van Anubis (mannen met een hondenkop) al voor de
ingang van de attractie staan, zij bewaakten als het ware de attractie. We
liepen tussen de figuren en onder het
bord met de tekst “Revenge of the Mummy The Ride” door. De wachttijd was enkele
minuten, dus dat was gelukkig wel te doen. We werden gelijk gewaarschuwd door
een bord dat het een snelle achtbaan zou zijn, maar daar lieten we ons niet
door afstoppen.
We liepen
verder en kwamen terecht in de ruimte met daarin een verlaten archeologische
opgraving, dit was Imhotep’s grafkamer, en
we zagen op een grote ronde spiegel het gezicht van Imhotep en wegrennende
mensen. Middels een aantal trappen ging de wachtrij weer omhoog en uiteindelijk
belandden we in een oude Egyptisch ruimte, inclusief hiërogliefen en een groot
standbeeld van een scarabee. Dit was de
ruimte waar de rit telkens stopte en we waar we in een van de wagentjes plaats
moesten nemen. We zaten op een van de achterste rijen van de achtbaan, de volledige
trein bestond uit een aantal rijen, waarbij er op elke rij plaats was voor 4 bezoekers.
Ik heb altijd een apart gevoel in mijn buik wanneer ik in een achtbaan plaats
heb genomen. Dat had ik voorafgaande aan de Revenge of the Mummy The Ride attractie
ook, want ik was erg benieuwd en ook wel wat gespannen over wat er aan zat te
komen.
De trein
werd afgeschoten en ging met een noodgang over de rails, in iets minder dan een
halve minuut schoot de rit in de duisternis door allerlei bochten , hellingen
en dalingen. Het enige wat we af en toe zagen waren de gezichten van Imhotep en
andere mummiestrijders die boven de rails werden geprojecteerd. Toen ineens was
daar een muur, de achtbaan stopte en over de muur krioelden honderden
mestkevers. Plotseling schoot de achtbaan achteruit en ik wist dat mijn
vriendin dit niet fijn zou vinden, ik schreeuwde tegen haar dat ik niet wist
dat de achtbaan achteruit zou gaan en dat ze het me maar moest vergeven. We
hoorden Imhotep roepen dat er geen plek was om ons te verschuilen en dat onze
zielen aan hem toebehoorden.
Na de
boodschap van Imhotep verminderde de trein wat vaart en we stonden zo goed als
stil. Heel langzaam gingen we verder achteruit en maakten een draai naar voren
toe en stonden vervolgens stil in een donkere kamer met heel veel rook. Imhotep
kwam wederom in beeld en schreeuwde heel hard NOOO! Ik dacht dat we nog een
keer heel erg snel vooruit zouden gaan, maar tot mijn verbazing ging de muur
voor ons omhoog en reden we rustig de ruimte in waar we moesten uitstappen en
nieuwe bezoekers in konden stappen. Het was een erg abrupt einde en ik snapte niet
echt hoe dat we Imhotep’s vloek nu hadden gebroken.