Adres: 200 Lexington Rd, Concord, MA 01742, Verenigde Staten
Tijdens mijn verblijf in Massachusetts ben ik tevens naar het plaatsje Concord toe geweest. Dit dorp, welke 30 kilometer ten zuiden van Boston gelegen is, heeft ook een grote rol gespeeld in de geschiedenis van de Verenigde Staten van Amerika. Aan het begin van de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog vonden een van de eerste militaire confrontaties plaats tussen Amerikaanse burgermilities, de Minutemen, en het Britse leger in Concord. Eerder die dag werd er nog gevochten in Lexington, waar de Amerikanen verslagen werden. Daarna trokken de Britten door naar Concord, daar vond een veldslag plaats nabij de Oude Noordbrug. De Amerikaanse vrijheidsstrijders wisten in dat gevecht de Britse soldaten op de vlucht te jagen. Het leek mij voorafgaande aan de reis erg interessant om in Concord te gaan kijken. Bij onze Go Boston Cards, welke we voorafgaande aan de reis gekocht hadden, was bovendien de entree tot het Concord Museum inbegrepen en daar wilde ik graag naartoe om meer te weten te komen over de onafhankelijkheidsstrijd van de Amerikanen.
Het Concord Museum is een in 1886 opgericht museum, welke gericht is op de lokale geschiedenis. Het is vooral bekend om haar verzameling van vroege Americana, de collecties van de auteurs Ralph Waldo Emerson en Henry David Thoreau. Een van de meest bijzondere stukken uit de collectie van het museum is de "one if by land, and two if by sea" lantaarn, welke in 1775 door de Old North Church werd gebruikt als een geheim signaal om aan Paul Revere, tijdens zijn historische rit van Boston naar Concord, aan te geven welke route de Britse troepen kozen om naar Concord te gaan. Verder zijn er veel poederhoorns, musketten en kanonskogels uit de tijd van de Amerikaanse revolutie te zien. Daarnaast bevat de collectie van het museum veel spullen uit de 17e, 18e en 19e eeuw, waaronder meubels, klokken, brillen, textiel, keramiek en metaalwaren. Ook worden er oude Amerikaanse stenen werktuigen, puriteinse huishoudelijke artikelen, lyceum en andere machines welke vervaardigd zijn in Concord tentoongesteld.
We arriveerden bij het Concord Museum, het was een mooi rood stenen gebouw, met een deftige houten deur er voor. In de stoep was het logo van het museum in steen verwerkt en ik had zin om het gebouw binnen te gaan. Helaas bleek dat de deur van het gebouw op slot zat en we dachten dat we voor niks naar Concord toe waren gekomen. We zagen een bord staan waarop de tekst stond: “Concord Museum, Galleries Closed for Renovations”. Het museum werd dus gerenoveerd en daar baalde ik van. Onder die mededeling stond nog geschreven dat het “Rasmussen Education Center” wel geopend was en dus besloten we om daar naartoe te lopen. Het bleek een nieuw onderdeel van het Concord Museum te zijn, en was direct naast het stenen bouwwerk gelegen. We kwamen uit bij een groot wit gebouw, dit keer wel van hout gebouwd, net zoals zoveel gebouwen in New England, met een vlag ervoor welke aangaf dat het pas net geopend was. We gingen door de zwarte deuren en ik was benieuwd wat we in het center zouden gaan aantreffen.
Bij binnenkomst in het Rasmussen Education Center werd er verteld dat het Concord Museum sinds oktober 2018 gesloten was voor renovatie, maar dat we in het center wel de 100 hoogtepunten konden gaan zien van het Concord Museum, waaronder de beroemde lantaarn waar ik zojuist over heb verteld. We lieten onze Go Boston Cards vanaf de telefoon scannen en kregen toegang tot de ruimte. Het center bestond uit een aantal verschillende kamers, met elk hun eigen tentoonstelling. We liepen naar de expositie met de naam The Shot Heard 'Round the World: 19 april 1775, hier werden wapens als musketten, poederhoorns, zwaarden en kanonskogels getoond, maar ook theekopjes en zilver gemaakt door Paul Revere na de Amerikaanse revolutie. De beroemde lantaarn stond er ook, in een kast met een dikke laag plexiglas eromheen. Ik had hem eigenlijk veel groter verwacht. Boven de glazen kast stond het verhaal geschreven dat wanneer de Britten over het water zouden komen dat er 2 lantarens in de Old North Church zouden branden, en 1 wanneer ze over land kwamen. De Britten kwamen destijds over het water en er waren dus 2 lantarens aangestoken.
De tweede
ruimte had als titel Colonial Conversations, ofwel Koloniale gesprekken, er
werden objecten getoond welke het dagelijks leven van de mannen, vrouwen en
kinderen in de koloniale periode illustreerden. Er stonden meubels, textiel en
gereedschap welke in het verleden werden gebruikt, waaronder een spinnewiel
welke nog steeds bleek te werken. In de daaropvolgende expositie stond een
vrouw in inheemse klederdracht, zij was met kinderen bezig om aan hen iets te
laten zien, er werd een demonstratie gegeven, en ik vond het mooi dat
iedereen zo enthousiast reageerde op de uitleg. Potten en pannen stonden voor
een koloniale open haard, maar helaas brandde er geen vuur en er werd dus ook
niks klaargemaakt. Zonde, want ik had op dat moment wel wat lekkers gelust. De andere
zijde van de kamer vertelde het verhaal van Thomas Dugan, dit was een
Afro-Amerikaanse man die ooit tot slaaf was gemaakt, maar uiteindelijk een
succesvolle boer in Concord is geworden. Dit was een succesverhaal waar de
Amerikanen zo van houden.
In een grote ruimte, welke meer op een kantine leek dan op een expositie, was de muurschildering “Walden: Woods and Pond” van Abelardo Morrell te zien. Ik heb er maar even naar gekeken, want door alle stoelen en tafels welke er voor stonden kwam het niet goed tot zijn recht. Er werden een aantal mooie en indrukwekkende schilderijen getoond van veldslagen en tochten welke tijdens de Amerikaanse Revolutie hebben plaatsgevonden, en ik heb daar met veel interesse naar staan kijken. Het laatste onderdeel van het museum welke ik heb bezocht bestond uit een collectie van stenen gereedschappen van de inheemse bevolking van Musketaquid. Er werd getoond hoe indianen huizen en kano's bouwden, visten, jaagden en aan hun kleding werkten. Nadat we ook deze kamer helemaal hadden bekeken, hadden we alles in het center gezien en gingen vervolgens weer naar buiten. Ik vond het erg jammer dat het Concord Museum voor renovatie gesloten was, maar de museumstukken en artefacten welke ik in het Rasmussen Education Center heb gezien hebben toch wel het nodige goed weten te maken. Het was interessant om te zien, maar na een uurtje was ik er ook wel uitgekeken.
