Restaurant: The Pancake Man
Adres: 952 MA-28, South Yarmouth, MA 02664, Verenigde Staten
Tijdens mijn verblijf in Massachusetts ben ik het grootste deel in de stad Boston geweest. Echter heb ik ook een uitstapje gemaakt naar Cape Cod. Voorafgaande aan de reis hadden we via Internet een huurauto geboekt voor een tweetal dagen, waarmee we onder andere naar Provincetown zijn gereden en op de terugweg zijn we gestopt in het plaatsje South Yarmouth, om daar te overnachten in een hotel met de naam Ocean Club on Smugglers Beach. Op de ochtend na deze nacht in South Yarmouth moest er natuurlijk ook ontbeten worden. Er werd geen ontbijt in het hotel aangeboden en daardoor waren we genoodzaakt om verder te kijken naar een restaurant in de nabije omgeving van onze verblijfsplaats. Op enkele minuten rijden bevonden zich de restaurants Route Twenty Eight Diner en The Pancake Man, welke allebei een ontbijt aanboden. Na enig overleg te hebben gevoerd besloten we om voor de laatstgenoemde zaak te gaan. Een ontbijt met pannenkoeken hoort er in Amerika natuurlijk ook wel een beetje bij.
The Pancake Man werd in de zomer van 1961 geopend. Het idee voor het restaurant ontstond tijdens een skireis van drie lokale mannen in New Hampshire in de winter van 1960 en werd vervolgens geopend in de volgende zomer. Het restaurant was meteen een succes. Er werden een aantal nieuwe vestigingen geopend, welke inmiddels allemaal gesloten zijn. De enige overgebleven en ook originele zaak van The Pancake Man is al bijna 60 jaar een full-service familierestaurant gelegen op het kruispunt van de Route 28 en Long Pond Drive in South Yarmouth. Vanuit het hotel waarin we verbleven was het een kleine 3 minuten rijden om bij het restaurant terecht te komen. De eetgelegenheid was in het seizoen dagelijks geopend van 7:00 uur tot 14:00 uur, dus we konden al op een vroeg tijdstip gaan genieten van het ontbijt. We hadden toch nog last van de jetlag dus iets na opening van de zaak arriveerden we al bij het restaurant.
We hadden
die ochtend erg slecht weer, het regende hard en toen we bij het restaurant
aankwamen moesten we goed kijken waar we de auto zouden neerzetten om niet in
grote plassen te stappen. Er stonden slechts enkele andere auto’s en ik vroeg
me af of dat het pannenkoekenhuis wel geopend was. Gelukkig was dat inderdaad het
geval, maar we waren die dag wel de eerste gasten van het restaurant, want
buiten ons en het personeel om was het er nog helemaal leeg. Ondanks dat hing
er toch een hele gezellige sfeer in de ruimte. We werden vriendelijk welkom
geheten door een wat oudere dame en ik keek eens rustig om me heen. Het
restaurant bevond zich een groot houten gebouw, de binnenmuren waren ook
allemaal van hout evenals de vele ouderwetse stoelen welke aan alle tafels
stonden. De tafels waren met witte
bladen bedekt en eigenlijk was alles heel oubollig, maar daardoor juist ook
heel knus. Ik vond het in ieder geval al gelijk fijn om in de zaak te zijn.
De tafels waren bedekt met papieren placemats waarop het menu stond beschreven en daarnaast stonden en lagen er ook al koffiebekers, welke bedrukt waren met het logo van The Pancake Man, bestek, allerlei sauzen, cupjes melk en een kannetje siroop op. In de buurt van de keuken hingen een aantal t-shirts van het restaurant, welke gekocht konden worden, en verder waren alle muren bedekt met memorabilia van het restaurant en de buurt waarin het zich bevond. Het was aangenaam, ik was blij dat we voor The Pancake Man gekozen hadden en dan zou het ontbijt nog moeten komen. Er werd gevraagd wat we wilden drinken, er werd eigenlijk al uitgegaan van koffie, maar onze bestelling bleek toch wat anders te gaan worden. Ondanks dat ikzelf wel voor een beker koffie ging, werd er ook gekozen voor een kannetje thee. Ik zag tevens dat er een Heineken Light op het menu stond, dat Nederlandse product had ik nog nooit gedronken en besloot om daar ook een flesje van te bestellen.
Na het controleren van mijn identiteitsbewijs (geweldig vind ik dat altijd) ging onze serveerster op weg naar de keuken om onze drankjes te halen. In de tussentijd keken we op de menukaart naar alle gerechten die werden aangeboden. Ik had zin in pannenkoeken en vond ook niet dat je wat anders kon bestellen wanneer je bij The Pancake Man was. Na enige tijd getwijfeld te hebben had ik mijn keuze gemaakt, ik ging voor de Apple Cinnamon Pancakes, dit waren een viertal met karnemelk gebakken pannenkoeken met daarbovenop gebakken appelschijfjes met kaneel en een bolletje dikke room erbij. Verder aan tafel werd er nog gekozen voor de Cinfull Pancakes, dit zou een combinatie gaan worden van kaneelbroodjes met pannenkoeken in één. Ook dit gerecht bestond weer uit een viertal pannenkoeken, maar dan geserveerd met kaneel, boter en bruine suiker en daarbij ook nog een zoete saus eroverheen. Nadat onze drankjes op tafel waren gezet gaven we de bestelling door.
Ik nam de eerste slok van m’n beker koffie en merkte dat het een stuk minder waterig smaakte dan de rest van de koffie welke ik tijdens de reis had gehad. Daar was ik natuurlijk wel blij mee, want zo kon ik de dag wat beter op gaan starten. Het flesje Heineken Light had ik vooral voor de grap erbij besteld. In Nederland drink ik vrijwel nooit Heineken, omdat ik dat niet lekker vind, maar een Nederlands product welke wel makkelijk in Amerika te krijgen is maar vrijwel niet in mijn eigen land kon ik niet laten staan. Het was geen alcoholvrij bier, maar het had wel een laag percentage (3,3%). Brewed in Holland stond op de fles en dat vond ik erg leuk om te zien. De smaak was ver te zoeken, maar daar ging het me ook niet om. De koffie vond ik wat dat betreft belangrijker en die was, zeker met een cupje melk erin, gewoon goed te drinken. Inmiddels kwamen er al wel wat meer mensen het restaurant binnen, waaronder een vrouw welke vroeg of dat er nog vacatures vrij waren in de zaak.
Van het gesprek ving ik het nodige op en ik hoorde dat het de laatste week van het seizoen was en dat The Pancake Man vanaf de volgende week gesloten zou zijn. We waren dus net op tijd naar het restaurant gekomen en hadden geluk. Het duurde niet lang voordat onze pannenkoeken werden geserveerd. De beide borden zagen er ontzettend goed uit, de pannenkoeken lagen op elkaar gestapeld en ik moet zeggen dat de stukken warm gebakken appel met kaneel heerlijk roken. De bovenste pannenkoek sneed ik in stukken en de helft van de appeltjes legde ik vervolgens apart voor de volgende koeken. Ik nam de eerste hap en genoot er ontzettend van. De wat hartige pannenkoeken met de zoete appels met kaneel en de room smaakten verrukkelijk en het was precies waar ik die ochtend op had gehoopt. De Amerikaanse pannenkoeken blijven altijd erg goed en hebben bij mij nog nooit voor een teleurstelling gezorgd. De koffie paste er goed bij en nadat ik de eerste beker op had kreeg ik een nieuwe volle beker geserveerd.
De tweede pannenkoek at ik ook samen met de appels en kaneel op en voor de laatste twee gebruikte ik de siroop welke op tafel stond, samen met de room waarvan ik nog het nodige over had gelaten. De pannenkoeken met siroop smaakten ook lekker, maar ze waren natuurlijk wel wat minder speciaal dan die met de warme kaneelappeltjes. Het lukte me om het hele bord netjes leeg te krijgen en alle 4 de pannenkoeken weg te werken. Na de laatste hap zat mijn maag wel helemaal vol, maar het was te lekker om er iets van te laten staan. Onze serveerster kwam vragen of dat we nog wat wilden bestellen, maar nadat we aangaven dat het zo wel meer dan genoeg was kregen we de rekening uitgereikt. In het totaal moesten we een bedrag van $ 32,10 betalen, helaas had ik geen (zoals ik wel altijd bij IHOP of Denny’s heb) kortingscoupon bij me, dus we waren het totale bedrag verschuldigd. We hadden heerlijk gegeten en gezellig gezeten, dus betaalden we het bedrag met een lach en een mooie fooi. Het ontbijt bij The Pancake Man was erg goed, het restaurant is het bezoeken waard.
