Pagina's

donderdag 13 februari 2020

Restaurant: Tom's Urban - Las Vegas, Nevada

Restaurant: Tom's Urban
Adres: 3790 S Las Vegas Blvd, Las Vegas, NV 89109, Verenigde Staten


Gedurende mijn afgelopen verblijf in Las Vegas hebben we tijdens een van de middagen een ritje gemaakt in The Big Apple Coaster, de achtbaan van het New York-New York Hotel and Casino op de strip. Niet iedereen was even enthousiast over de attractie, zelf vond ik het wel erg leuk, maar een tweetal anderen hadden toch wel even de tijd nodig om de rit te verwerken en weer helemaal op adem te komen. We besloten daarom om ergens in de buurt van het resort even rustig te gaan zitten en wat te drinken. In de omgeving van New York-New York zijn vrij veel restaurants en bars te vinden en ik dacht even na over een locatie waar ik nog niet eerder was geweest. We liepen over de Brooklyn Bridge of Las Vegas en in de verte zag ik de oranje gekleurde voorkant van Tom’s Urban. Ik was in het verleden al zeer vaak langs die locatie gekomen, maar nog niet eerder was ik er naar binnen toe gegaan. Ik zag dat er tafels en stoelen waren opgesteld aan de voorzijde van de zaak en ik stelde voor om daar even op het terras, aan Las Vegas Boulevard, plaats te gaan nemen.

Tom’s Urban is een keten van bars en restaurants, welke door Tom Ryan is ontwikkeld en opgestart. De zaak is op dit moment te vinden in de Amerikaanse steden Los Angeles, Ilani, Connecticut, Denver en dus ook Las Vegas. Tom Ryan is een man welke een doctoraat in smaak- en geurchemie heeft ontvangen. Hij werd door Gourmet Magazine uitgeroepen tot een van de top 25 voedsel-ondernemers van de laatste kwart eeuw. Hij heeft zijn leven gewijd aan het creĆ«ren van eet- en drinkervaringen die tot lang na je bezoek aan zijn restaurants blijven hangen. Met de vestigingen van Tom’s Urban streeft Tom Ryan er naar om een brede selectie van dranken aan te bieden, van oldschool-bieren tot aan de meest bizarre cocktails. Tevens heeft elke zaak een uitgebreide menukaart met voedsel, waarbij iedereen gegarandeerd iets lekkers naar zijn of haar gading zal vinden om te eten. De slogan van de keten is Drink, Eat, Screen en dat laatste komt terug in de vele televisieschermen die hangen in de restaurants, waarop sportwedstrijden en videoclips worden uitgezonden.

 



Gelukkig stemde iedereen met mijn voorstel in en we liepen naar de hostess van Tom’s Urban. We werden welkom geheten en vervolgens naar een van de vrije tafels aan het terras gebracht. Ik liep daarna even de zaak in om te zien hoe dat het er van binnen uitzag en maakte een paar foto’s. Aan de voorzijde van de ruimte bevond zich een grote bar, met een flink aantal taps naast elkaar, daarboven stonden allerlei flessen sterke drank. Ik keek even of dat ik er iets bijzonders bij zag staan en liep vervolgens terug naar buiten en ging bij de rest aan de houten tafel zitten. Naast ons zat een groep van een tweetal Amerikaanse stelletjes, ik had een shirt aan van Abercrombie & Fitch en een pet op van de New England Patriots en er werd direct aan mij gevraagd of ik uit CaliforniĆ« of Massachusetts kwam. Toen ik vertelde dat ik vanuit Nederland naar Las Vegas was gekomen, en die kleding tijdens eerdere verblijven in Amerika had gekocht, keken ze me wat verbaasd aan en ze gingen vervolgens met elkaar in discussie over datgene wat ik ze zojuist had verteld. Dat was best een vreemde gewaarwording, maar ik liet het er verder maar bij.

Onze serveerster kwam aangelopen met een aantal verschillende menukaarten. Er stonden best wat lekkere gerechten op het menu, maar omdat er dus een paar nog vrij misselijk waren besloten we om het alleen maar bij wat te drinken te houden. De drankkaart was redelijk uitgebreid, met daarbij ook een goede uitleg. De bieren van de tap waren beschreven, met daaronder de blikken en flessen bier. Daarna kwamen de wijnen, daar keek ik verder niet naar, want die drank lust ik toch niet. Onderaan de lijst stond de tekst: “Ask your server about Tom’s Secret Stash!” en dat maakte me nieuwsgierig. Ik wilde weten of dat er speciale bieren werden geschonken, maar toen ik er naar vroeg bleek dat helaas niet het geval, dat was wel een beetje teleurstellend. Op de Facebookpagina van Tom’s Urban Las Vegas had ik in het verleden geregeld erg grote glazen van 40 oz (1,18 liter) zien staan, deze pullen met 2 handvatten werden ook op het terras gedronken. Normaal gesproken had ik zelf ook wel zo’n glas willen proberen, maar gezien het tijdstip en de activiteiten welke we nog zouden gaan doen, was het beter om maar gewoon een blikje of flesje bier te bestellen.




Tom’s Urban brouwde een eigen bier, namelijk Tom’s Tap. Ik heb eerst getwijfeld om daar een glas van te bestellen, maar dan zou er ook een groot glas bij horen (vond ikzelf). Ik besloot dat te laten voor een volgend verblijf in Las Vegas, wanneer ik daar weer met vrienden zal zijn. Dat was toch wel wat verstandiger. Veel van de flessen en blikjes die op de kaart stonden kende ik al, maar bij de hoppige bieren zag ik een Luponic Distortion van de brouwerij Firestone Walker Brewing Company staan. Dit is een brouwsel welke hoort bij de Luponic Distortion IPA Series, met 13 verschillende versies. Ik had alleen nummer 5 wel eens gedronken en het leek me sterk dat ik nu toevallig weer datzelfde nummer zou gaan krijgen. Ik waagde het er op en bestelde er een flesje van, voor een bedrag van $ 8,49. De rest aan tafel koos voor tweemaal een Lemonade en  eenmaal een glas Pepsi Cola. De drankjes werden gehaald en we spraken in de tussentijd samen over de achtbaanrit, welke we zojuist achter de rug hadden. Ik vond het wel grappig dat ze er (letterlijk en figuurlijk) zo ondersteboven van waren.

Op het televisiescherm, welke boven onze tafel hing, werden een aantal hiphop-clips afgespeeld en de bijbehorende muziek paste erg goed bij Las Vegas. De drankjes werden op tafel gezet en k vermaakte me uitstekend. Ik had de Luponic Distortion IPA Series: No 012 geserveerd gekregen en was er blij mee. Het was een erg fris biertje, welke onder andere tonen van mandarijn, aardbei en honing bevatte. We dronken alles rustig op en iedereen kwam weer tot zichzelf. De glazen cola en limonade werden in de tussentijd nog een keer bijgevuld, zodat de suikers van iedereen ook aangevuld werden. Toen iedereen weer wat kleur op het gezicht had gekregen besloot ik om de rekening erbij te pakken en deze te betalen. In het totaal moesten we een bedrag van $ 22,15 betalen, zonder fooi. We konden er met z’n allen weer tegenaan en gingen op weg naar het Excalibur Hotel & Casino. Ik vond het leuk om bij Tom’s Urban even wat te hebben gedronken en ik hoop er in de toekomst nog eens naartoe te gaan. Dan ga ik het echter wel anders aanpakken en zal ik de bierpul met 2 handvatten gaan bestellen.