Pagina's

maandag 17 februari 2020

Activiteit: Gillette Stadium - Foxborough, Massachusetts

Activiteit: Gillette Stadium
Adres: 1 Patriot Pl, Foxborough, MA 02035, Verenigde Staten


Eerder hebben jullie al kunnen lezen over mijn ervaringen in het stadion TD Garden in Boston. Ik bezocht daar wedstrijden van de Boston Celtics en de Boston Bruins. Voorafgaande aan de reis was het de bedoeling om ook naar een American Football-wedstrijd toe te gaan, namelijk die van de New England Patriots tegen de Green Bay Packers. Maandenlang heb ik voor tickets gekeken, maar de prijzen rezen de pan uit en ik had geen zin om honderden Dollars per kaart te betalen. De prijzen daalden maar niet en we gaven de hoop op dat we de wedstrijd vanuit het stadion zouden gaan zien. Ik kwam er echter wel achter dat er vanuit Boston op wedstrijddagen een trein reed naar het Gillette Stadion en dat retourtickets voor deze trip $ 20,00 zouden kosten. Op het moment dat de treinkaarten in de verkoop gingen kocht ik er gelijk 2, zodat we er zeker van waren dat we toch naar het stadion konden gaan en misschien daar dan nog iets van de wedstrijd konden gaan zien. Ik probeerde verder nog steeds geregeld om aan de wedstrijdkaarten te komen, maar het lukte niet.

Het Gillette Stadium is een stadion in Foxborough, Massachusetts, het ligt 45 kilometer ten zuidwesten van het centrum van Boston. Het dient als thuisstadion voor zowel de New England Patriots van de National Football League (NFL) en de New England Revolution van de Major League Soccer (MLS). Tevens is het sinds 2012 ook de thuishaven van het American Footballteam van de Universiteit van Massachusetts (UMass), wanneer er wedstrijden worden gespeeld waarbij er hoge bezoekersaantallen worden verwacht. Het stadion is nog niet zo oud, in maart 2000 werd er begonnen met de bouw en in 2002 werd de eerste officiële (voetbal)wedstrijd er in gespeeld. Naast sportwedstrijden vinden er ook regelmatig concerten plaats in het stadion. Bij de American Football-wedstrijden van de New England Patriots zitten er altijd 65.878 mensen op de tribunes, waardoor het stadion ook iedere keer weer uitverkocht is. Dit maakte het dus zo lastig voor mij om aan kaarten te komen, seizoenkaarten werden wel aangeboden, alleen helaas tegen woekerprijzen.

 



Op de dag van de wedstrijd vertrokken we om 18:00 uur vanaf het South Station naar het stadion in Foxborough. Het was vrij druk in het station met supporters welke ook allemaal naar de trein liepen. Gelukkig hadden we nog wel 2 beschikbare zitplaatsen in de trein gevonden waarop we plaatsnamen. Er zaten niet alleen supporters van de New England Patriots in de trein, maar ook van de Green Bay Packers. Ik vond het wel grappig dat dit onderling allemaal gewoon goed ging. Dat zou voorafgaande aan voetbalwedstrijden hier in Nederland toch heel anders zijn afgelopen. De trein vertrok en we gingen op weg. Het tempo zat er maar matig in, onderweg stopten we nog bij het North Station en Back Bay om meer supporters op te pikken en vervolgens werd er in één ruk doorgereden. We arriveerden iets na 19:15 uur op onze plaats van bestemming, de wedstrijd begon om 20:20 uur en de mensen met wedstrijdkaarten hadden daardoor tijd genoeg om de tribunes op te gaan. In een grote stoet liepen we door de struiken en langs de rails, richting het stadion. Dit was erg apart om te doen.

Vanuit de verte zagen we de verlichting van het stadion en dat zag er erg mooi uit. De tailgate party was al in volle gang. Een band was aan het spelen bij een podium van Pepsi en supporters van beide teams waren er naar aan het kijken en luisteren. Het was ontzettend druk op de verschillende pleinen en we wilden even bij de sportshop naar binnen om er misschien iets leuks van de New England Patriots te kopen. Helaas werd ons de toegang tot de winkel ontzegd vanwege het feit dat we geen wedstrijdkaarten hadden. Dat vond ik erg jammer, maar goed, het bleken de regels te zijn. We liepen een aantal stenen trappen op naar boven en hadden vanuit daar uitzicht op het stadion en de mensenmassa welke beneden op het plein rondliep. Vervolgens gingen we door naar de restaurants en cafés welke aan het einde van de trap in Patriots Place te vinden waren. Het was overal erg druk, maar wel gezellig. We liepen langs zaken met namen als Bar Louie - Patriot Place, Davio's Northern Italian Steakhouse, Scorpion Bar Patriot Place en Skipjack's Seafood Emporium.



We besloten om het laatstgenoemde restaurant in te duiken om daar een biertje te drinken. Het was afgeladen vol, maar het lukte ons toch nog wel om iets te bestellen. We namen allebei een Be Hoppy en genoten van de sfeer in de zaak. Het begin van de wedstrijd kwam steeds dichterbij en het restaurant stroomde langzaamaan leeg. Nadat we het biertje op hadden besloten we om zelf ook nog even rondom het stadion te gaan kijken. We hoorden het Amerikaanse volkslied en de wedstrijd stond op het punt om te beginnen. We hadden een goed zicht op de tribunes en ik baalde ervan dat we geen kaarten hadden kunnen krijgen. Een groot gedeelte van het stadion was niet overdekt en gelukkig voor iedereen was het droog. Ik had er toch niet aan moeten denken om $ 300 voor een kaart te hebben moeten betalen en vervolgens urenlang in de regen te moeten zitten. Maar ja die mensen hadden tenminste een kaart en wij zouden de wedstrijd gaan bekijken in het restaurant welke ik had ingepland. Dit was Red Robin Gourmet Burgers and Brews, waar ik eerder over heb geschreven.

De wedstrijd duurde lang, het scoreverloop was in het voordeel van de New England Patriots. Uiteindelijk wonnen zij de game met een score van 31 tegen 17. Heel spannend is het niet geweest. Ik ergerde me wederom aan alle pauzes, stilleggingen van het spel en time-outs. Ik kon maar niet wennen aan de Amerikaanse sporten, omdat ik voetbal ben gewend wat toch heel anders in zijn werk gaat. Gedurende het 4e kwart verlieten we het restaurant en hadden we genoeg beelden gezien. We liepen nog even rond het stadion, normaal gesproken kon er een Super Bowl Experience worden gedaan en de Hall of Fame van de Patriots worden bezichtigd, maar omdat er een wedstrijd gaande was konden we dat nu niet doen. We hadden daar voor op een andere dag moeten komen en hadden nu toch ook bijna geen tijd meer. De laatste minuten van de wedstrijd waren aan de gang en aan het publiek te horen gebeurde er niet veel bijzonders meer. We besloten om maar terug te lopen naar de trein, zodat we alvast een tweetal fijne plekken konden gaan opzoeken.  



We hadden gedurende de dag al het nodige gezien en gedaan, het was een zeer vermoeiende dag geweest en ik vond het zo eigenlijk wel goed. De wandeling terug naar de trein was vreemd, het was ontzettend donker en gelukkig wisten we nog wel welke weg we moesten lopen. Het was slecht aangegeven en ik was blij toen we in de verte eindelijk de verlichte trein zagen staan. We vroegen nog even of dat hij inderdaad naar Boston zou gaan en dat was gelukkig het geval. We gingen er naar binnen en namen plaats aan de achterzijde van een wagon. We zaten op een bankje waar niemand achter kon zitten, zodat het lekker rustig was. Het was de bedoeling dat we een half uur na het eindsignaal van de wedstrijd zouden gaan vertrekken, dus was het nog even wachten. Ik was echt moe en viel op een gegeven moment in slaap. Toen ik wakker werd was de trein helemaal vol met mensen, ik had niemand binnen horen komen, maar merkte wel dat we nog steeds stilstonden. De wedstrijd bleek inmiddels al meer dan 45 minuten afgelopen te zijn en we waren nog niet vertrokken.

Ik vond het maar vreemd, eigenlijk wilde ik zo snel mogelijk terug naar het hotel om te gaan slapen. Vervolgens viel ik weer in slaap en ondertussen vertrokken we eindelijk. De terugreis duurde ontzettend lang, in het totaal bijna 2,5 uur. Onderweg stopten we een paar keer en bleven zeker 20 minuten stilstaan, terwijl we niet eens bij een station in de buurt waren. Het leek ook veel drukker te zijn in de trein dan op de heenweg, overal stonden mensen en alles was afgeladen vol. Gelukkig zaten wij wel op een fijne bank en hoefden we niet zo lang te staan. Ik weet niet of ik dat vol had gehouden. We arriveerden tegen 2:00 uur op het South Station in Boston. Wij hadden zelf vakantie, maar veel mensen moesten de dag erna werken en ik kan me niet voorstellen dat zij fit op hun werk zouden verschijnen. Honderden mensen gingen in de buurt van het station op zoek naar een taxi en dat was niet te doen. We besloten om een stuk te lopen en onderweg een taxi aan te houden. Dat lukte en we werden naar het hotel gebracht. Op het moment dat we daar aankwamen was ik gesloopt. Een rit met de Patriots trein kan ik niemand aanraden. Het was leuk om het stadion te zien, maar zonder wedstrijdkaarten was het eigenlijk toch allemaal niet de moeite waard.