Activiteit: The Phantom of the Opera
Adres: 245 W 44th St, New York, NY 10036, Verenigde Staten
Tijdens mijn eerste bezoek aan New York City, wat tevens mijn allereerste vakantie in Amerika was, zijn we op een van de dagen naar een musical op Broadway geweest. Het was de musical van Beauty and the Beast. Ik vond het op zich wel een redelijke voorstelling, alleen was ik geen groot fan van het constante gezang. Ik ben gedurende de show niet in slaap gevallen en dat vond ik al heel wat. Het verhaal kende ik al van de Disneyfilm, en de musical week daar maar heel weinig van af. Deze ervaring heeft me er echter niet van weerhouden om voorafgaande aan mijn volgende verblijf in New York City wederom te kijken naar een musical om te bezoeken. Ik wilde dan wel een voorstelling kiezen waarvan ik het verhaal nog niet kende en ook nog nooit een film van had gezien. Het was best een lastige opgave, omdat veel van de shows op Broadway gebaseerd zijn op wereldberoemde verhalen. Na enig speurwerk te hebben verricht kwam ik uiteindelijk terecht bij de musical The Phantom of the Opera. Ik wist dat deze show ook in Nederland heeft gespeeld, dat mijn ouders er ooit naartoe zijn geweest en dat zij er enthousiast over waren. Ik heb zelf weinig met de muziekstijl opera, maar ik ging er vanuit dat er tijdens de voorstelling niet constant opera zou worden gezongen. Ik besloot dan ook om tickets voor de show aan te schaffen en speurde het internet af om zodoende een goeie deal te kunnen gaan scoren.
The Phantom of the Opera is gebaseerd op het boek Le Fantôme de l'Opéra van de Franse schrijver Gaston Leroux. De musical is gecomponeerd door Andrew Lloyd Webber, de liedjes zijn geschreven door Charles Hart en Richard Stilgoe, en het werd oorspronkelijk geregisseerd door Hal Prince. De eerste musical van The Phantom of the Opera ging op 9 oktober 1986 in première in West End, Londen, en speelt tot op de dag van vandaag nog steeds. Het heeft 1 en een kwart jaar geduurd, tot 26 januari 1988, voordat de musical ook op Broadway terecht kwam. Het is dan ook de langslopende musical op Broadway. De locatie in New York, waar de voorstelling sinds 1988 op het programma staat, is het Majestic Theatre, dat zich bevindt op 245 West 44th Street in Midtown Manhattan. Dit theater, dat op 28 maart 1927 werd geopend, is ontworpen door Herbert J. Krapp. Het is in een Spaanse stijl gebouwd, heeft in totaal 1.681 zitplaatsen op een tweetal niveaus en is al sinds het jaar 1930 in beheer van The Shubert Organization. De musical The Phantom of the Opera vertelt het romantische verhaal van een mooie sopraan, Christine Daaé genaamd, die de obsessie wordt van een mysterieus, gemaskerd muzikaal genie die in het ondergrondse labyrint, onder het Parijse Opéra House, woonachtig is. In het jaar 2004 werd er een film geproduceerd, die volledig is gebaseerd op het verhaal van de musicalversie.
Kaartjes voor de musical kocht ik via de website van BroadwayOffers.com, per ticket moest ik een bedrag van $ 45,00 betalen. Onze stoelen bevonden zich op de Rear Mezzanine, ofwel de bovenste etage, rij F stoel 118 en 120, naast elkaar. De show begon om 19:00 uur en een halfuur voor aanvang waren we al bij het Majestic Theatre gearriveerd. We hadden lekker bij Fatburger gegeten, waardoor ik zin had gekregen om even rustig uit te buiken tijdens de voorstelling. Op een gegeven moment gingen de deuren van het theater open, onze kaartjes werden gecontroleerd en er werd verteld waar onze stoelen waren. Middels een trap gingen we omhoog en liepen door het chique gebouw op weg naar onze plaatsen. De zaal en het balkon stroomden vrij snel vol, binnen een mum van tijd waren vrijwel alle stoelen bezet. We hadden gelukkig een goed zicht op het podium. Op het toneel stond een grote kroonluchter onder doek en daarnaast ook nog wat andere decorstukken en rekwisieten die, wat later bleek, door het Opéra Populaire theater werden verkocht. De voorstelling begon en er werd een verhaal verteld over de kroonluchter, die verbonden was aan de mysterieuze “Spook van de Opera” en een door hem veroorzaakt ongeluk. Vervolgens werd er een sprong in de tijd gemaakt naar het verleden. Er gebeurden wat vreemde dingen in het theater die, volgens de acteurs, door het spook werden veroorzaakt, ze zongen daarbij vrijwel de gehele tijd.
Om meer spoilers te voorkomen zal ik niet verder uitweiden over het verloop van The Phantom of the Opera, misschien willen jullie de show zelf eens gaan bekijken en dan zou ik hier alles al verklapt hebben. Dat is natuurlijk niet leuk en dat wil ik ook zien te voorkomen. De musical bestond uit een proloog en een eerste akte voor de pauze. Deze pauze duurde een kwartiertje, we hadden daarbij voldoende tijd om door de gangen van het theater te wandelen en iets te drinken te kopen. De drankjes waren vrij prijzig, $ 9,00 voor een biertje, maar daar had ik ook wel rekening mee gehouden. De musical duurde in totaal 2,5 uur, dus dat was best een lange zit. Ik vond de decorstukken allemaal mooi gemaakt en sommige scenes waren ook best indrukwekkend om te zien. Waar ik wederom moeite mee had was het constante gezang. Ik had wat meer acteerwerk verwacht, waarbij mensen gewoon normaal met elkaar zouden spreken, maar vrijwel alles werd middels liederen aan elkaar gecommuniceerd. Ik weet wel dat ik bij een musical zat, maar ik denk dat ik dan toch liever een toneelstuk zie. Uiteindelijk bleek er nog wel een leuke plottwist in het verhaal van de musical te zitten. Zelf vond ik het wel aardig om naar The Phantom of the Opera te zijn geweest, maar ik zou er nooit nogmaals naartoe gaan. Sommige mensen krijgen geen genoeg van de voorstelling, maar daar hoor ik niet bij. Musicals zijn niet weggelegd voor mij, ik heb het meerdere keren geprobeerd, maar ga veel liever naar de bioscoop of een goeie cabaretvoorstelling toe. Wanneer je wel een musicalliefhebber bent kan ik me voorstellen dat het bezoeken van The Phantom of the Opera in New York City de moeite waard zal zijn.
