Adres: Chinatown, New York City, New York, Verenigde Staten
De stad New York bestaat uit een aantal verschillende stadsdelen, die op hun beurt ook weer verdeeld zijn in een aantal buurten. Het meest bekende en toeristische gebied van New York City is Manhattan. In Manhattan zijn een groot aantal verscheidene buurten te vinden, die bovendien nogal uiteenlopen met betrekking tot de etniciteit, sfeer, architectuur en ontwikkeling. Deze delen hebben bekende namen als Tribeca, Greenwich Village, Soho, Little Italy en Chinatown. Toen ik voor de eerste keer in New York was en op een gegeven moment in Lower Manhattan rondliep kwam ik terecht in de wijk Little Italy. Destijds was het Feast of San Gennaro in volle gang en daar heb ik enige tijd genoten van het feestgedruis. Ik liep door de verschillende straten van de buurt, met als bekendste naam natuurlijk Mulberry Street, en op een gegeven moment merkte ik dat ik de Italiaanse buurt had verlaten. In plaats van Italiaanse restaurants zag ik Chinese restaurants, de reclames aan de verschillende winkelzuilen stonden vol met Chinese tekens en het Engelse schrift kwam nog maar zeer gering voor. Ik hoefde dan ook niet lang na te denken over de omgeving waarin ik was beland. Ik bevond me in Chinatown en had nog nooit zo snel een transformatie van het ene land in het andere land meegemaakt. Ik moest even schakelen, want de buurt vond ik in eerste instantie toch een stuk minder gezellig met minder sfeer.
Chinatown is een wijk in Lower Manhattan, dat grenst aan Civic Center in het zuiden, Tribeca in het westen, de Lower East Side in het oosten en dus Little Italy in het noorden. Naar schatting leven er zo'n 100.000 Chinezen in het Chinatown van New York en daarmee vormt het, samen met de andere Chinese buurten van de stad, de thuisbasis van de hoogste concentratie Chinezen op het westelijk halfrond. Bovendien is de buurt ook een van de oudste Chinese etnische enclaves. Oorspronkelijk leefden er vooral Kantonees sprekende mensen in het gebied, maar door de jaren heen arriveerden er echter ook grote aantallen Fuzhounees-sprekende immigranten in de buurt. Tegenwoordig spreekt vrijwel iedere inwoner van Chinatown in het Mandarijn. In en rondom New York City zijn nog een aantal andere Chinese buurten te vinden, die allemaal hard groeien, maar de Chinatown in Manhattan blijft een dominante culturele kracht voor de Chinese diaspora. De buurt is een kleine tweetal vierkante kilometer groot, 2/3 van de bevolking is Aziatisch en het bestaat uit gedeeltes van de straten Hester Street, Grand Street, Worth Street, East Broadway, Essex Street en Lafayette Street. Het stadsgedeelte zou ontstaan zijn in de jaren 1850, Ah Ken zou daarbij als eerste Chinese persoon permanent naar Chinatown zijn geëmigreerd. Daarnaast kwamen er in die tijd veel Chinezen naar de Verenigde Staten vanwege de Gold Rush in Californië. Een aantal van de Chinese immigranten besloten in New York te blijven om daar goedkope sigaren te verkopen en zo groeide de buurt langzamerhand uit tot een Chinese enclave die uiteindelijk Chinatown Manhattan vormde.
Ik moest in eerste instantie dus even wennen aan Chinatown, het voelde voor mij toch wel erg onbekend en op sommige plekken was de wijk iets of wat onguur. Het aantal toeristen dat ik om me heen zag was ook een stuk minder dan in Little Italy, maar dat kwam natuurlijk ook door het feit dat er daar een feest aan de gang was. Na eventjes gewandeld te hebben, langs allerlei kappers, viswinkels en andere panden met Chinese tekens boven de entree en aan de luifels kwam ik terecht bij het Columbus Park. Dit park heette in het verleden Mulberry Blend Park, Five Points Park en Paradise Park. Tijdens een groot gedeelte van de 19e eeuw was dit park het gevaarlijkste gettogebied van immigranten in New York. In 1911 kreeg het de huidige naam en werd het park vernoemd naar Christopher Columbus. Gelukkig bleek het gevaar van de bendes (zie hiervoor de film Gangs of New York) voor een groot deel verdwenen. Het park diende nu als een ontmoetingsplaats voor de lokale Chinese gemeenschap. Tientallen Chinezen waren in het park aanwezig en zaten op de houten bankjes en aan de stenen tafels Mahjong (een klassiek Chinees gezelschapsspel) te spelen. Ik vond het mooi om te zien dat er rond elk bord wel wat omstanders stonden die mee aan het kijken waren en zich met het spel bemoeiden. Er stond een standbeeld van Dr. Sun Yat-sen in het park, hij was onder andere de eerste voorlopige president van de Republiek China en tevens eerste leider van de Nationalistische Partij van China.
Na enige tijd in en rondom het park te hebben gekeken besefte ik me dat het uiteindelijk allemaal wel meeviel met het gevaar in Chinatown. Het was gewoon even iets anders dan Little Italy, wat rauwer, maar niks om me zorgen over te maken. Ik liep een stuk verder en wandelde over Bowery Street, nog steeds zag ik een flink aantal Aziatische winkels en restaurants om me heen. Op een bepaald ogenblik arriveerde ik bij het Sara D. Roosevelt Park Track. Er was een wedstrijd bezig, waar ik even naar heb staan kijken, maar vervolgens besloot ik om weer terug te gaan naar het hart van Chinatown. Ik wilde nog even proeven van de sfeer in de buurt en het op een andere manier ervaren. Ik zag een locatie van Häagen-Dasz, waar natuurlijk de wereldberoemde ijsjes werden verkocht, en daar moest ik om lachen. Die ijswinkel had ik echt niet verwacht middenin Chinatown. De Chinese tekens naast het merk en bij de teksten van Iced Coffee en Iced Tea (slechts $ 2,00 per beker) maakten het ook wel af. Ik had al in de planning om later op de dag een ijsje bij Dairy Queen te gaan eten en daarom liet ik Häagen-Dasz voor die keer links liggen. Ik verbaasde me over het feit hoe dat er zo'n grote Chinese buurt heeft kunnen groeien in New York, maar aan de andere kant was het natuurlijk ook wel logisch, want de mensen zoeken elkaar uiteindelijk toch op. Ik vond het een aparte ervaring om in Chinatown rond te hebben gelopen. Het is leuk om een keer gezien te hebben, maar geen must om op je planning te zetten.
