Adres: 5th Ave, New York, NY 10022, Verenigde Staten
New York City is een metropolis met vele uitersten. De verscheidene wijken van de stad, namelijk The Bronx, Queens, Brooklyn, Staten Island en Manhattan verschillen allemaal nogal wat van elkaar, en bovendien bestaat elke wijk ook weer uit aparte buurten. De wijk waar ik gedurende mijn reizen in New York City de meeste tijd in verbleef is Manhattan, ofwel The City. Het is geografisch gezien de kleinste van de 5 stadsdelen van New York, maar echter is het ook het meest dichtbevolkt. Het stadsgedeelte wordt gezien als de culturele- en financiële hoofdstad van de wereld. Manhattan bestaat ook weer uit een aantal districten, die stuk voor stuk verschillend zijn van elkaar. Dit zijn districten als Wall Street, Chinatown, Harlem, Hell's Kitchen, Little Italy, Meatpacking District, SoHo, Upper Eastside, Upper Westside en Greenwich Village. Het zijn allemaal opzichzelfstaande districten binnen Manhattan, waarbij je het heel goed doorhebt wanneer je van het ene district het andere binnenwandelt. Elk district heeft zijn eigen kernmerken, sfeer en gebouwen en dat vind ik altijd geweldig om te zien. Je kunt op het ene moment een grote, luxe en hoge woontoren zien en even verderop een vervallen, stenen of zelfs houten gebouw met allerlei graffiti erop en de ramen dichtgespijkerd. Op 5th Avenue, E 50st St, nabij het iconische Rockefeller Center, tussen de wolkenkrabbers in, staat ook een gebouw dat je niet op die plek zou verwachten, namelijk de Saint Patrick's Cathedral.
St. Patrick's Cathedral is een historische katholieke kathedraal in de wijk Midtown East, Manhattan in New York City. Het werd gebouwd vanaf het jaar 1858 om plaats te kunnen bieden aan de groeiende aartsbisdom van de stad New York en tevens met de doelstelling om de oude kathedraal van St. Patrick te vervangen. Tijdens de Amerikaanse burgeroorlog werd het werk aan de kerk stilgelegd en uiteindelijk heeft het tot 1878 geduurd dat de kathedraal werd voltooid. Op 25 mei 1879 werd St. Patrick's Cathedral ingewijd. Het is de zetel van de aartsbisschop van New York en daarnaast is het tevens een parochiekerk. De kathedraal beslaat op dit moment een volledig stadsblok, het is 121 meter lang, 100,5 meter hoog (de hoogste torens) en heeft een maximale breedte van 53 meter, dit maakt het de grootste neogotische katholieke kathedraal in Noord-Amerika. Er kunnen zo'n 2.400 mensen tegelijkertijd in de kathedraal aanwezig zijn. Het is ontworpen door James Renwick Jr. Gedurende de jaren hebben er meerdere aanpassingen en toevoegingen aan de kerk plaatsgevonden, er werd een huis en de pastorie van de aartsbisschop bijgebouwd, evenals een aantal torenspitsen en een Mariakapel. De St. Patrick's Cathedral heeft enkele tientallen glas-in- loodramen en is voor een groot gedeelte bekleed met marmer. De kathedraal is aangewezen als oriëntatiepunt in Manhattan en staat vermeld in het nationaal register van historische plaatsen.
Normaal gesproken ga ik op vakantie heel af en toe een kerk binnen, wanneer ik mee wordt gesleurd, om een kaarsje op te steken voor dierbaren die niet meer in leven zijn, maar de St. Patricks Cathedral wilde ik vanwege een hele andere reden bezoeken. De kerk kende ik namelijk uit een film van een van mijn favoriete film-trilogieën , namelijk The Godfather: Part III. Tijdens die film ontmoet de hoofdrolspeler van het verhaal, Michael Corleone, de corrupte Aartsbisschop Gilday (die werkt voor de Vaticaanse Bank, maar in het geheim samenspeelt met gangsters om de bankinstelling op te lichten) in St. Patricks Cathedral. Het leek mij geweldig om die filmlocatie te bezoeken en in de voetsporen van Micheal Corleone (gespeeld door Al Pacino) te treden. De kerk bezocht is voor de eerste keer tijdens mijn 2e verblijf in New York. Vanuit het Affinia Manhattan, waarin we destijds sliepen, was het een korte wandeling van slechts 7 minuten naar de kathedraal. Op het moment dat we bij St. Patrick's Cathedral aankwamen werd ik toch wel wat teleurgesteld. De voorzijde van de kerk stond namelijk in de steigers en werd gerenoveerd. Gelukkig was het gebouw wel geopend en konden we er naar binnen gaan. De dikke bronzen deur aan de hoofdingang van het gebouw openden we en vervolgens betraden we de kerk. We arriveerden in een mooie grote ruimte, maar helaas stonden er binnen ook veel steigers.
Zelf vind ik kerken allemaal op elkaar lijken en dat was nu ook weer het geval, maar ik dacht terug aan The Godfather: Part III en er verscheen een lach op m'n gezicht. Ik vond het mooi dat ikzelf nu ook op die locatie aanwezig was. Een paar jaar later ging ik wederom, onder andere met mijn ouders, naar New York en ik wist dat zij de St. Patrick's Cathedral wel echt konden waarderen en dus besloot ik om hen ermee naartoe te nemen. Die 2e keer waren de steigers gelukkig allemaal weg en heb ik de kathedraal in z'n geheel kunnen bekijken. Ik vond de glas-in-lood-ramen erg mooi en werd toen ook in staat gesteld om wat meer van het interieur van de kerk te bekijken. Ik besefte me toen pas wat voor een akoestiek er in de ruimte aanwezig was. Het galmde goed door, maar het leek me geen goed idee om te gaan schreeuwen, dat zou echter wel een goeie harde klank hebben opgeleverd. Ook nu liep ik weer een rustig rondje door de kerk, maar ik zag dat mijn ouders er wat meer de tijd voor namen. Zij staken ook nog een paar kaarsjes op, waardoor ik besloot om met hen mee te doen. De St. Patrick's Cathedral is een mooie, grote kerk die naar mijn mening niet is veramerikaanst. Het bouwwerk zou net zo goed ook ergens in een grote stad in Europa kunnen staan. Ik vind het desalniettemin wel geweldig dat de kathedraal middenin Manhattan staat, het is een soort van rustpunt tussen de wolkenkrabbers en alle hectiek van de stad. Dat contrast kan ik erg waarderen en past ook heel erg goed bij de stad New York.
