Adres: 263 Amsterdam Ave, New York, NY 10023, Verenigde Staten
Tijdens de donkere en koude dagen zoals die van vandaag denk ik vaak terug aan de afgelopen zomer, wat hebben we mooi weer gehad. Wekenlang was het erg warm en verschillende warmterecords werden verbroken. Ik kijk nu naar buiten en zie niks, een donkere lucht en de zon is al onder. Nee doe mij de zomer maar, dagen waarbij het lang licht is en ik door het warme weer altijd lekker veel ijsjes eet. Natuurlijk heb ik een aantal favoriete Amerikaanse ketens waar ik het liefst mijn ijsjes haal, ik schreef al meerdere keren over Ghirardelli, Dairy Queen en Cold Stone Creamery, maar een andere topper vind ik de keten Häagen-Dazs. Vandaag zal mijn blogbericht in het teken staan van deze laatstgenoemde ijssalon. Ik heb gedurende mijn afgelopen reis naar New York (de volgende trip staat alweer op de planning) een bezoek gebracht aan de vestiging van Häagen-Dazs in de Upper West Side van de stad en daar heb ik hieronder een aantal foto's van geplaatst.
Häagen-Dazs is een Amerikaans ijsmerk welke in het jaar 1961 is opgericht door Reuben en Rose Mattus in de wijk The Bronx van New York. De naam Häagen-Dazs werd door Reuben, een Europese immigrant, afkomstig uit Polen, bedacht als een eerbetoon aan de goede behandeling van Joden door Denemarken tijdens de Tweede Wereldoorlog. De naam heeft echter geen enkele betekenis in welke taal dan ook en werd gecreëerd om Europees te laten klinken. Het merk is dus Amerikaans en heeft geen enkele betrekking met Europa. Wel zijn er vestigingen van de keten in Europa (grappig genoeg niet in Denemarken) te vinden, maar daarnaast bevindt Häagen-Dazs zich ook in Japan, Australië, India, China, Libanon, Nieuw-Zeeland en Brazilië. De eerste vestiging van de organisatie verkocht alleen de smaken vanille, chocolade en koffie, maar inmiddels worden er tientallen verschillende smaken door het bedrijf geproduceerd en verkocht.
In het verleden hebben jullie kunnen lezen dat mijn eerste reis naar Amerika vooral in het teken stond van het overwinnen van mijn vliegangst. De reis ging destijds ook naar New York en ik verbleef toen in het Beacon Hotel. Op het moment dat ik naar de vestiging van Häagen-Dazs in New York ging was het 10 jaar geleden dat ik voor het eerst de grote plas had overgestoken. 10 jaar geleden was ik er, onder andere, met mijn ouders en dat was nu wederom het geval. We waren opnieuw wezen kijken bij het Beacon Hotel (dit keer sliepen we in het TRYP by Wyndham Times Square South) en kwamen tot de conclusie dat er de afgelopen jaren in het hotel eigenlijk niet heel veel veranderd was. Nadat we daar uit waren gekeken hadden we trek gekregen in een ijsje en voorafgaande aan de reis had ik al opgezocht dat er op enkele minuten loopafstand van het hotel een vestiging van Häagen-Dazs gesitueerd was en dat we daar een paar lekkere bolletjes ijs konden gaan eten.
Na een korte wandeling kwamen we bij de ijssalon aan en ik deed een grote zware houten deur open. De ruimte welke we binnenliepen was licht van kleur, een van de muren en de vloer was lichtbruin en verder was een andere muur het rood geverfd. De zaak zag er schoon en steriel uit en dat vond ik wel fijn. We waren de enige klanten in de ruimte en dus werden we direct geholpen. Ik wilde even kijken naar alle verschillende smaken welke door de winkel werden aangeboden en dus keek ik eerst even rond en maakte een aantal foto’s. We raakten wat met de medewerker van de ijssalon aan de praat en ik vertelde waarom ik de foto’s maakte. Ik keek naar de taarten welke in de koelkast stonden en wilde er eigenlijk een meenemen, omdat mijn ouders 35 jaar getrouwd waren. Echter waren we niet in de buurt van het hotel waar we verbleven en het zou zonde zijn wanneer de taart helemaal zou smelten, dus besloot ik om ze maar te laten staan. Daar baalde ik op dat moment wel van.
Ik dacht er eerst aan om een sundae te bestellen met stukken chocolade, slagroom en nootjes, maar omdat we later ook nog bij Red Lobster zouden gaan eten leek me een hele ijscoupe misschien wel wat te veel. Daarom besloot ik dan ook om gewoon een oubliehoorn te bestellen met een grote bol Häagen-Dazs chocolade-ijs met stukken karamel. Ik vond dat ijs er namelijk ontzettend smakelijk uitzien in de vitrine en daarom wilde ik ervan gaan proeven. Ik kreeg een klein lepeltje met het ijs uitgereikt en nadat ik het kleine hapje gegeten had was mijn keuze definitief gemaakt. Er werden daarnaast nog 2 andere oubliehoorns besteld, een daarvan had een grote bol stracciatella-ijs erop en de ander was bedekt met een bol vanille-ijs met karamel. Ik had helaas geen coupon bij me voor een gratis ijsje, ik was voorafgaande aan de reis nog wel op zoek geweest naar kortingsbonnen, maar deze keer helaas niks kunnen vinden en dus moesten we het volledige bedrag betalen.
Ik heb het over de coupon omdat we voor de 3 ijsjes in het totaal meer dan $ 18,00 moesten afrekenen. Een korting was dus wel meer dan welkom geweest. Maar goed daar was verder niks meer aan te doen en bovendien waren alle 3 de ijsjes lekker van smaak. Ik heb de andere 2 niet geproefd hoor, maar heb het me laten vertellen dat iedereen erg tevreden was met de door hen gemaakte keuze. We verlieten de zaak en wandelden rustig over de mooie straten van New York. Ik at mijn ijsje op en vond de bol chocolade-ijs met stukken karamel verrukkelijk. Op een gegeven moment had ik alles inclusief hoorntje op en was blij dat ik geen sundae had besteld, want het vulde mijn maag vrij goed. Het was weer een lekkere ervaring geweest en ik was klaar voor de rest van de dag. De zon scheen helder in de lucht, ik had net een heerlijk ijsje op en ik was in New York. Hoe anders is dat met de situatie van nu wanneer ik naar buiten toe kijk…
