Adres: Lombard St, San Francisco, CA, Verenigde Staten
De stad San Francisco is een commercieel en cultureel centrum in de noordelijke regio van de Staat Californië. Het beslaat een landoppervlakte van 121 vierkante kilometer. Deze populaire toeristische bestemming staat bekend om zijn steile glooiende heuvels, de stad is dan ook gebouwd op maar liefst 43 van deze heuvels. De zeven bekendste heuvels van San Francisco zijn Nob Hill, Rincon Hill, Telegraph Hill, Twin Peaks, Russian Hill, Mount Davidson en Lone Mountain ofwel Mount Sutro. Gedurende mijn verblijf in San Francisco was ik er snel genoeg achter dat het wandelen over de heuvels van de stad nogal vermoeiend kan zijn. De steile heuvels omhoog, waarbij je soms echt kracht moet zetten, en vervolgens weer steil naar beneden, waarbij je jezelf tegen moet houden, vroeg best wat van mijn benen. Wanneer ik in de avond terug kwam bij het hotel waarin ik sliep, het Hotel Vertigo, en rustig ging liggen voelde ik echt wel dat ik die dag een flinke inspanning had verricht. Ook bij het rijden in de Cable Cars moest ik me goed vasthouden, wat éénmaal mislukte, waardoor ik een flink stuk naar achter, op mijn hoofd viel. De heuvels waren zo steil dat het moeilijk was om mezelf goed vast te houden, vooral wanneer er ineens vol werd geremd. Voor auto's was het meestal wat eenvoudiger om over de steile heuvels te rijden, behalve dan bij één straat, dat was de wereldberoemde Lombard Street.
Lombard Street is een zigzag-straat, die befaamd is vanwege de steile helling van één blok naar beneden met daarin een achttal haarspeldbochten. De straat loopt van The Presidio tot aan The Embarcadero en heeft op Telegraph Hill nog een opening. De gehele straat is een belangrijke verkeersader van de US Route 101. Het beroemde gedeelte van Lombard Street, waarvan wordt beweerd dat het "de meest bochtige straat ter wereld" is, bevindt zich in het oostelijke deel van de wijk Russian Hill. Elk jaar komen er zo'n 2 miljoen bezoekers naar de straat kijken en daarom kun je met recht zeggen dat Lombard Street een belangrijke (gratis) toeristische attractie in San Francisco is. Het blok in Russian Hill kenmerkt zich door het eenrichtingsverkeer, tussen Hyde en Leavenworth Street. Dit gedeelte werd gebouwd in het jaar 1922 en was bedoeld om de natuurlijke helling van 27 procent, die te steil was voor de meeste voertuigen, mee te kunnen verminderen. De zigzag-weg, met het bergafwaarts eenrichtingsverkeer, is ongeveer 180 meter lang en geplaveid met rode bakstenen. Er wordt van de bestuurders verwacht dat zij met een snelheid van 8 kilometer per uur of minder (5 mijlen per uur) over de weg rijden. Normaal gesproken rijden er gemiddeld 250 voertuigen per uur over Lombard Street, en bij een flinke drukte op de weg kan het soms nogal lang duren voordat je eindelijk over de wereldberoemde weg kunt rijden.
Vanuit het Hotel Vertigo liepen we in één rechte lijn (volgens de kaart) over Hyde Street naar Lombard Street, ware het niet dat die "rechte lijn" ook bestond door het op en aflopen van steile heuvels. Na iets langer dan 20 minuten gewandeld te hebben hadden we er een goede kuitspiertraining opzitten en waren we tevens onderaan Lombard Street beland. Met veel verwondering en verbazing keek ik naar de straat omhoog. Ik vroeg me af hoe de automobilisten in staat zouden zijn om door de scherpe bochten naar beneden toe te rijden. Het duurde wel even voordat de eerste wagen verscheen. Na een paar minuten gewacht te hebben kwam daar eindelijk een voertuig aan, ik ging er gelijk even goed voor staan, want het was namelijk een grote Cadillac Escalade. Dat was een wagen zoals je die bijna alleen maar in Amerika ziet, in Nederland heb ik zo'n auto nog niet vaak zien rijden. Met een slakkengang ging hij heel voorzichtig door de bochten en het duurde ook echt lang voordat het voertuig beneden was. Toch vond ik het erg knap hoe de bestuurder zijn wagen in beheersing wist te houden. Zelf had ik dat denk ik niet gekund, toen nog helemaal niet, want destijds vermeed ik autorijden liever en had ik bovendien ook nog nooit in een automaat gereden (nu nog steeds niet trouwens). Er volgden meer auto's en we besloten om de trap een stukje omhoog te lopen, om zodoende beter te kunnen zien hoe de wagens zich door de bochten wisten te wurmen.
Zelf zou ik zenuwachtig geworden zijn van alle mensen die aan het kijken waren, wanneer ik de auto op Lombard Street zou besturen, maar de meesten leken niet zoveel last van zenuwen te hebben. Iedereen reed heel rustig en kalm over de weg, maar er zat natuurlijk ook weinig anders op. Met een Smart had het allemaal wel wat sneller kunnen gaan, maar dat soort auto's zijn in Amerika in geen velden of wegen te bekennen. Lombard Street liep meer en meer vol met voertuigen en dat maakte het steeds indrukwekkender om naar de bedrijvigheid op de straat te kijken. Er ontstond een soort van langzaam rijdende file van zigzag-verkeer en we zagen nu eigenlijk precies waar we voor waren gekomen. Tussen de straten in stonden allemaal paarse bloemen en groene planten en dat zorgde voor een groot contrast met de wagens en het asfalt. De drukte op de straat deed me wel beseffen dat het niet voor niks is dat er plannen zijn om in de toekomst tijden te moeten reserveren om te mogen rijden op Lombard Street, waarbij er dan waarschijnlijk tevens ook een vergoeding voor moet worden betaald. Op dit moment is dat echter nog niet het geval. Zelf heb ik niet over Lombard Street gereden, maar ik vond het wel geweldig om even bij de straat te kijken. Het is echt knap hoe de bestuurders hun auto's onder controle weten te houden en rustig door de scherpe bochten van de straat rijden. De manier waarop Lombard Street ontworpen en gebouwd is heb ik verder nog nooit gezien. Elke bezoeker van San Francisco kan ik zeker aanraden om bij Lombard Street te gaan kijken en wellicht om ook over de straat naar beneden toe te rijden.
