Activiteit: San Francisco Cable Cars - San Francisco, Californië

Activiteit: San Francisco Cable Cars

Adres: Powell St, San Francisco, CA 94102, Verenigde Staten

Een van de bekendste toeristische trekpleisters van de stad San Francisco zijn de kabeltrams. Het kabelbaansysteem van San Francisco is het laatste handmatig bediende kabelwagensysteem ter wereld. Het is een icoon van San Francisco en het maakt deel uit van het stadsvervoersnetwerk van de San Francisco Municipal Railway. Wanneer je in films of op televisie de stad San Francisco ziet dan kun je de klok erop gelijk zetten dat je binnen de kortste keren ook een of meerdere cable cars voorbij ziet komen. Alleen al om die reden leek het me leuk om tijdens mijn eigen bezoek aan die stad in het noorden van Californië ook zelf een ritje in een van de kabelwagens te gaan maken. Naast het zien van de Golden Gate Bridge en Alcatraz schreef ik een ritje in een cable car als een van de eerste activiteiten op in mijn to do-list voor mijn verblijf in San Francisco. Ik keek er erg naar uit om in zo’n iconisch voertuig plaats te nemen en was benieuwd naar de ervaring.

Van de 23 lijnen welke tussen 1873 en 1890 aanwezig waren in San Francisco zijn er op dit moment nog maar een drietal over, één daarvan combineert delen van twee eerdere lijnen. De routes zijn te vinden in het centrum, namelijk van Union Square naar Fisherman’s Wharf en een route langs California Street. De huidige cable cars zijn vooral gericht op de toerist, jaarlijks reizen er meer dan 7 miljoen mensen met de kabelwagens, waarvan slechts een heel klein percentage door forensen wordt ingevuld. Het kabelbaansysteem behoort dan ook tot de belangrijkste toeristische attracties in de stad en wordt daarom ook vermeld in het Nationaal Register van Historische Plaatsen. De kabelbanen zijn gescheiden van de historische trams, welke ook in San Francisco te vinden zijn, deze opereren namelijk op Market Street en de Embarcadero. Ook zijn ze gescheiden van het moderne Muni Metro spoorwegsysteem. De systemen komen dus niet in elkaars routes terecht.

 

Het systeem werd in de jaren ’80 van de 19^e eeuw ontwikkeld in San Francisco. Er hadden een aantal incidenten plaatsgevonden met wagens welke door paarden voortgetrokken werden en er werd naar een oplossing gezocht om zonder de dieren te kunnen voortbewegen. De eerste succesvolle met kabels werkende spoorweg werd op 2 augustus 1873 geopend. Het duurde tot 1877 voor de volgende kabelbaan werd geopend. Deze lijn introduceerde de zijhandgreep en bediening van de hendel. Daarna ging het snel, de volgende jaren openden steeds meer nieuwe lijnen en tussen 1873 en 1890 ontstonden er maarliefst 23 kabelbaanlijnen in de stad. Toen in 1892 de eerste elektrische trams in San Francisco gingen rijden ging het met de cable cars snel achteruit. Dit proces werd helemaal versneld door de grote aardbeving van 1906, waardoor veel kabelwagens werden verwoest. In 1912 waren er nog maar 8 kabelbanen over, welke langzaamaan door bussen werden vervangen.

In 1947 werd er voorgesteld om de 2 overgebleven gemeentelijke kabelbaanlijnen ook te sluiten. Er werd echter een referendum gehouden waaruit bleek dat de bevolking van San Francisco de resterende kabelbanen toch graag wilde behouden. Door de jaren heen hebben er enkele verbouwingen en verplaatsingen plaatsgevonden, waardoor de cable cars bewaard konden worden gebleven. De cable cars welke nu nog rijden zijn inmiddels uitgegroeid tot een vervoersmiddel voor toeristen. De lokale bevolking neemt liever de bus of de tram, of geeft zelfs de voorkeur aan lopen. De kabelwagens worden door het Amerikaanse Ministerie van Transport gezien als het transportsysteem met de meeste ongevallen per jaar en het is dus zeker niet altijd veilig om er een ritje mee te maken. Dat heb ik zelf helaas aan den lijve moeten ondervinden en daarom was het voor mij ook niet zo’n succes om met de cable car te reizen. Ik zal aan jullie vertellen wat er die dag precies is gebeurd.

We stapten op bij de halte bij het Sir Francis Drake hotel, op een paar minuten loopafstand van ons eigen Vertigo hotel. We gingen op weg naar het Fisherman’s Wharf, om daar wat te gaan eten, en het leek ons leuk om met de cable car te gaan. Na enkele minuten gewacht te hebben arriveerde de eerste kabelwagen. Na het betalen van $ 7 per persoon mochten we de wagen betreden en omdat het nogal druk was hadden we helaas geen plek om te zitten.  De rit was in het begin vrij kalm, ik hield me vast aan de handgrepen en kon rustig om me heen kijken naar de omgeving waarin we reden. Op een gegeven moment ging de chauffeur steeds harder rijden en ook steeds wilder remmen. Ik had echt moeite om te blijven staan, want door de steile afdalingen en hellingen was het een hele hobbelige rit. Wanneer de bestuurder van de cable car gewoon normaal had gereden was er niet veel aan de hand geweest, maar nu leek het wel alsof hij wilde dat er ongelukken zouden gebeuren.

Op een bepaald moment gebeurde datgene waar we met z’n allen op konden wachten. Er werd weer ontzettend hard geremd en voor me viel er iemand naar achter. Ik kon mezelf nog net vasthouden, maar dat duurde niet lang meer. Bij het volgende abnormale moment van remmen viel er weer iemand tegen me aan, die ik tegen wilde houden, waardoor ikzelf de handgreep ook los liet en zelf met een harde klap naar achter viel. Ik viel recht op mijn achterhoofd en had er behoorlijk veel last van. Mensen om me heen werden boos en zelf was ik beduusd. Het begon te draaien en ik was blij toen we bij de volgende stop waren en ik uit de kabelwagen kon stappen. Er was niemand van het bedrijf die kwam vragen hoe het met me ging. Volgens mij vonden ze het juist leuk dat ik was gevallen en was het ze daar om te doen. Ik heb er die avond nog wel last van gehad, maar later trok het gelukkig toch wel weg. Ik was erg geschrokken en had nooit gedacht dat een ritje in de cable car zo af zou gaan lopen.

Wanneer ik er nu aan denk begint het me weer te draaien en word ik duizelig. Het was echt geen fijn moment en daarom denk ik ook niet met een goed gevoel terug aan de cable car. Voorafgaande aan de reis leek het me super om er een ritje mee te maken, maar uiteindelijk bleek het dus echt vies tegen te vallen. Wanneer je zelf besluit om met een kabelwagen in San Francisco mee te gaan dan raad ik je aan om voor een rustige wagen te kiezen, waarbij er zitplaatsen vrij zijn en je dus kunt gaan zitten. Inmiddels weet ik dat dat vaak het geval zal zijn wanneer je opstapt op de halte van het eindpunt van de California-lijn, dit is bij de stop Van Ness. Je hebt dan vrijwel zeker een zitplaats en hoeft ook niet lang te wachten tot je aan de beurt bent om het ritje te maken. Het is eigenlijk wel een must om een keer met de cable car te reizen wanneer je in San Francisco bent, maar maak dan wel gebruik van mijn tips en zorg dat je veilig zit. Had ik dat destijds maar gedaan, dan was de ervaring veel leuker geweest.