Adres: 206 Washington St, Boston, MA 02109, Verenigde Staten
Boston is de hoofdstad en tevens grootste stad van de Amerikaanse staat Massachusetts. Het is een van de oudste en rijkste steden van de Verenigde Staten. Het is de bakermat van de Amerikaanse Revolutie geweest. De eerste ongeregeldheden welke tot die revolutie hebben geleid vonden er plaats op 5 maart 1770. Spanningen vanwege de militaire bezetting door Groot-Brittannië van Boston leidden ertoe dat een aantal soldaten het vuur openden op een groep burgers. De onrust begon toen Edward Gerrish in een gevecht raakte met een Britse wachtpost, waarna andere inwoners van Boston de Amerikaanse man te hulp schoten. Hiermee kwamen ze tegenover een klein Brits leger te staan en ze gooiden sneeuwballen en afval naar de soldaten. De meute groeide naarmate de nacht vorderde. In de commotie is de order "Niet vuren" van de dienstdoende officier waarschijnlijk verkeerd verstaan, waarna de soldaten het vuur openden. Vijf Amerikanen werden daarbij gedood. Deze gebeurtenis staat bekend als de Boston Massacre en vond plaats aan de voorzijde van het Old State House.
Het Old State House is een historisch overheidsgebouw op de kruising van Washington Street en State Street. Het is gebouwd in 1713 en huisvestte tot aan het jaar 1798 de zetel van het Massachusetts General Court, ofwel de eerste democratisch gekozen regering van de Nieuwe Wereld. Het is een van de oudste openbare gebouwen in de Verenigde Staten. Het Old State House is een van de herkenningspunten op de Boston's Freedom Trail. Het gebouw dient nu als een geschiedenis-museum dat wordt beheerd door de Bostonian Society. Het werd in 1960 uitgeroepen tot Nationaal Historisch Oriëntatiepunt en in 1994 door de Boston Landmarks Commission in Boston als monument. De entree tot het museum was inbegrepen bij de Go Boston Cards welke ik had gekocht en omdat het zo’n belangrijk gebouw in Boston was, wilde ik graag naar het museum toe gaan om te zien wat er allemaal tentoon werd gesteld. Ik vind de geschiedenis van de Verenigde Staten erg interessant en dus mocht een bezoek aan het Old State House niet ontbreken.
Vanuit het Wyndham Boston Beacon Hill was het een klein kwartiertje lopen naar het Old State House. Het was onze eerste activiteit na het ontbijt bij Au Bon Pain en iets na opening van het museum (9:05 uur) kwamen we bij de entree van het gebouw aan. We waren niet de eersten, het was er druk, en dus wachtten we even totdat we werden geholpen. Onze Go Boston Cards werden vervolgens gescand en we kregen 2 kettingen met kaarten uitgereikt, welke we om moesten doen, zodat het duidelijk was dat we het museum mochten betreden. Normaal gesproken kostten de tickets $ 10,00 per stuk, maar we konden de portemonnee deze keer dus mooi in de zak houden. Ik keek eerst even rond in het winkeltje aan de voorzijde van het gebouw, om te zien of dat er misschien leuke magneten voor op mijn koelkast werden verkocht. Het was namelijk vrij druk en rumoerig bij de entree tot het museum, maar nadat het daar wat rustiger was geworden besloten we om de ruimte ook te betreden.
We liepen langs een grote houten wenteltrap en kwamen uit bij het begin van het museum. Daar werden kunstwerken getoond en informatie gegeven over de tijd dat de Verenigde Staten nog een kolonie was van Groot-Brittannië. De rol van Boston en het Old State House in de gebeurtenissen voorafgaande aan de Amerikaanse Revolutie werden gepresenteerd. De tentoonstelling had als doel om de basis van Boston’s revolutionaire verhaal te vertellen. Er werden zo’n 150 verschillende afbeeldingen en attributen gebruikt om de veranderende relatie van de koloniale burgers met Engeland en de oprichting van een nieuwe staat weer te geven. De routes van de schepen van en naar Boston werden getoond, en tevens werd er informatie gegeven over de mensen die tegen de bezetting van Groot-Brittannië in opstand zijn gekomen. De hoogtepunten van de ruimte vond ik de jas van John Hancock, thee van de Boston Tea Party en een gegraveerd werk van Paul Revere, waarmee de Boston Massacre werd uitgebeeld.
De volgende tentoonstelling had de naam: The Old State House: A Hands-on History, welke vooral gericht was op kinderen. Er kon kennis gemaakt worden met de Old State House op een interactieve manier, het had de bedoeling om museumbezoekers te tonen hoe het gebouw in de loop der tijd is veranderd, en beschreef de evenementen van nationaal belang die daar hebben plaatsgevonden. Aan de hand van tijdslijnen met foto’s en attributen werd de geschiedenis van het gebouw beschreven en getoond. Kinderen waren in de weer met schuimstenen om de muren van het Old State House na te bouwen, er kon achter verborgen deuren gekeken worden, en zo werd ook Otis (de muis van het Old State House) getoond. Ik ben niet lang in deze ruimte geweest, maar ben er even vluchtig doorheen gelopen, omdat het vooral leuk voor kinderen was. Ik had meer interesse in het volgende onderdeel van het museum, dat was namelijk “The Council Chamber”, zoals die in het jaar 1764 eruit zou hebben gezien.
“The Council Chamber” toonde de raadskamer in Boston zoals die voorafgaande aan de Amerikaanse Revolutie, in de jaren ‘60 van de 18e eeuw, eruit zou hebben gezien. De koninklijke gouverneur van Massachusetts had daar ontmoetingen met leden van zijn raad en de ruimte was ooit het zenuwcentrum voor het Britse rijk in Noord-Amerika. Het was een grote zaal, aan de wanden hingen schilderijen van Britten, van Boston en haar omgeving en aan het plafond hing een grote kroonluchter. Een grote rode stoel van de koninklijke gouverneur stond aan het hoofd van een lange, met een groen tafelkleed bedekte, tafel en daar mochten de museumbezoekers ook op zitten. Een aantal handgeschreven documenten waren tentoongesteld en verschillende theepotten stonden in de ruimte. Het verhaal van Boston voorafgaande aan de Amerikaanse Revolutie werd uitgebeeld, het was een tijd waarin de meeste kolonisten erg trots waren op hun 'Engelse vrijheden' en tevens ook de mode uit Londen volgden.
De volgende ruimte was een donkere bioscoopzaal, waarin met
multimedia over de Boston Massacre werd verteld. Een aantal feiten over de bloedige
confrontatie en de politieke propaganda om haat jegens de Britten aan te wakkeren
werden verteld en ik vond het erg interessant om de beelden te zien. Het woord
bloedbad klinkt natuurlijk ontzettend heftig, maar wanneer je weet dat er
uiteindelijk slechts 5 mensen daadwerkelijk zijn vermoord, dan weet ik niet of
je wel van een bloedbad kunt spreken. De krachtterm heeft er voor een groot
deel voor gezorgd dat de kolonisten in opstand zijn gekomen. Vervolgens zijn we
ook nog even terug gaan kijken bij de tentoonstelling van de Revolutionaire Karakters.
Deze expositie toonde de levens van de revolutionaire personages, met behulp
van verschillende voorwerpen die destijds werden gebruikt. Er werd aandacht
geschonken aan het dagelijks leven, relaties en ambities van de onafhankelijkheidsstrijders
ten tijde van het conflict met Groot-Brittannië. Ik vond het erg interessant en
ben veel over deze tijd te weten gekomen.
Nadat we alle ruimtes bekeken hadden liep ik ook nog even de wenteltrap af naar benden, maar buiten een aantal plaquettes met informatie en de toiletten om was daar verder niks meer te zien. Ik las wat van de teksten en ging daarna snel weer naar boven. De ruimte was namelijk erg aan renovatie toe en was lang niet zo mooi als de rest van het museum. Het liet op een bepaalde manier wel de ouderdom van het gebouw zien. We besloten om terug te gaan naar de kassa van het museum en de kettingen terug in te leveren. Ik vond het bezoeken van het museum in het Old State House heel erg interessant. Ik ben ontzettend veel te weten gekomen over de geschiedenis van Boston, de onafhankelijkheidsstrijd die er is gevoerd en de mensen die deze strijd aan hebben gevoerd. Tevens vond ik de informatie over de Boston Massacre heel erg boeiend en heb ik weer wat geleerd over het ontstaan van de Verenigde Staten van Amerika. Wanneer je naar Boston toe gaat en je wilt wat over de geschiedenis leren dan kan ik een bezoek aan het Old State House zeker aanraden.
