Adres: 1650 Broadway, New York, NY 10019, Verenigde Staten
Gedurende een van mijn eerste verblijven in New York City had ik een NYC TV & Movie Tour op het programma staan. De locatie waar ik destijds zou worden opgehaald om met de tour te beginnen was tegenover het restaurant Ellen's Stardust Diner gesitueerd. Ik kende die zaak toen nog niet, maar omdat ik Stardust herkende van het gesloten resort in Las Vegas en de locatie er van de buitenkant erg leuk en gezellig uitzag heb ik de naam wel altijd onthouden. In de jaren die volgden las ik verschillende enthousiaste verhalen en recensies op internet over het restaurant en dat wekte bij mij de interesse op om, indien ik nog eens terug zou keren in New York City, dan op een ochtend te gaan ontbijten bij Ellen's Stardust Diner. Toen ik afgelopen zomer inderdaad een nieuwe reis naar New York geboekt had en bezig ging met de planning van de restaurants schreef ik het Ellen’s Stardust Diner ook als een van de eerste zaken op. Ik wilde er graag gaan ontbijten op onze eerste volledige dag in New York City en ik ben ontzettend blij dat we dat dan ook hebben gedaan.
Ellen's Stardust Diner is een retro-restaurant in de stijl van de jaren '50 van de vorige eeuw op Broadway. De diner wordt beschouwd als een van de beste themarestaurants in New York vanwege zijn zingende bedieningspersoneel. Het restaurant werd in 1987 geopend nadat Ellen's Cafe werd gesloten. Het was het eerste themarestaurant in deze stijl in New York City en had destijds serveersters in poedelrokken. Ellen's Stardust Diner is in verschillende films verschenen, waaronder in New Year’s Eve met Sarah Jessica Parker. Een groot aantal ex-medewerkers van Ellen's Stardust Diner hebben na hun werk bij de diner een prachtige carrière gekregen op Broadway of zijn succesvol geweest in het televisieprogramma American Idol. Ellen's Stardust Diner wordt dan ook beschouwd als een broedplaats voor succesvolle zangers. Het is een goede locatie om ontdekt te worden, daarom solliciteren er elk jaar ook weer vele zangers en zangeressen naar een functie in de diner, om daar naast het serveren van hapjes en drankjes, ook al voor een publiek te kunnen zingen.
Vanuit het Night Hotel Theater District was het een kleine 10 minuten wandelen naar Ellen's Stardust Diner. Het was koud en nat buiten, de nacht er voor had het gesneeuwd, en ik was blij toen ik in de verte de neonverlichting van het restaurant zag. We liepen er rustig naartoe en op het moment dat ik naar de deur wilde gaan zag ik dat er om de hoek een rij buiten stond met wachtende mensen wie ook naar binnen wilden gaan. We keken elkaar even aan en besloten om toch maar achteraan te sluiten. Mijn vader had er eigenlijk niet zoveel trek in, maar gelukkig bleef hij toch staan wachten. Na een paar minuten gewacht te hebben kwam er wat beweging in de rij, het leek erop alsof een grote groep het restaurant inmiddels verlaten had en de tafels opnieuw waren schoongemaakt en gedekt voor de volgende groep gasten. Het heeft denk ik zo’n 8 minuten geduurd voordat we vooraan in de rij stonden en we daarna naar binnen werden geroepen. Uiteindelijk viel het dus wel mee met het wachten en toen we het restaurant betraden wist ik meteen dat het niet voor niks geweest was.
We kwamen binnen in een tot restaurant getransformeerde club met draaiende discobollen, neonverlichting, zangers en zangeressen. Beneden stonden booths met rode glimmende banken naast elkaar opgesteld en boven stonden er allemaal tafeltjes langs het balkon. Aan de muren hingen foto’s van de zangers en zangeressen welke in het restaurant optraden, maar ook afbeeldingen van vroegere Miss Subways, T-shirts en grammofoonplaten. Om de paar meter hing er een groot televisiescherm aan het balkon, waarop videoclips uit de jaren ’50 werden getoond en ze werden gebruikt om reclame over het restaurant mee te maken. Er bevond zich een grote bar onder een balkon en de barmedewerkers welke er achter aan het werk waren stonden te dansen en mee te zingen met hun collega’s. Er was een groot feest aan de gang en ik vond het direct geweldig. We kregen een booth aan de zijkant van het restaurant toegewezen, met een goed uitzicht op de zaal en de bar. Toevallig stond er net iemand boven ons te zingen en iedereen was ontzettend enthousiast.
De menukaarten werden uitgereikt en ik bladerde naar de pagina’s waarop het ontbijt was beschreven. Ik had al eerder gelezen dat het restaurant onder andere bekend was vanwege haar regenboog-bagels en die wilde ik graag eens proeven. Na even gezocht te hebben vond ik het gerecht met de geweldige naam: Joseph & The Technicolor Bagel (Yes! It's a Rainbow Bagel), dit was dus een bagel in alle kleuren van de regenboog, besmeerd met roomkaas met regenbooghagelslag geserveerd met tater tots, ofwel een soort van aardappelkroketjes. Dit gerecht wilde ik gaan bestellen, maar we besloten om eerst onze drankjes door te geven aan de serveerder. We gingen voor tweemaal een Latte, eenmaal een beker thee en voor mezelf een Winter Scottish Ale van Brooklyn Brewery. De rest had vervolgens nog wat langer de tijd nodig om een keuze voor het ontbijt te maken. Zij waren natuurlijk niet zo gek als ik geweest om thuis alvast naar het menu te kijken. Bovendien zorgde het entertainment er ook voor dat de aandacht van het menu naar de zangers toe werd getrokken.
De drankjes werden geserveerd en iedereen was klaar om te bestellen, er werd gekozen voor een gerecht van bacon, roerei en tater tots, tweemaal de beker fruit, eenmaal de yoghurt, een gewone bagel met roomkaas en zelf koos ik dus voor de Technicolor bagel. Het was nog steeds een groot feest in het restaurant, er werd heel mooi en goed gezongen en het was er gezellig. De manager van de zaak kwam het podium op en ze vertelde een aantal succesverhalen over het zingende personeel en de Broadway-carrières die eruit voort zijn gekomen. Vervolgens liet zij een emmer rondgaan, waarmee “gecollecteerd” werd voor dit personeel. Dat vond ik een beetje overdreven, omdat we toch ook al fooi na afloop bij de rekening zouden doen, maar uit goed fatsoen gooiden we toch een paar Dollar in de emmer. Na afloop van haar praatje barstte het feest weer los. Confetti-snippers gingen de lucht in en vlogen in mijn drankje, maar ik vond het geweldig. Dit was echt Amerikaans! Onze bestelde gerechten werden vervolgens geserveerd en mijn gekleurde bagel zag er uit om op te vreten.
De bagel met roomkaas en gekleurde hagelslagjes smaakte goed, ik vind het heerlijk om aan de andere kant van de grote plas te ontbijten met een bagel, en ik werd door het lekkere eten en de gezellige sfeer met zang en dans helemaal vrolijk. De tater tots bewaarde ik voor na mijn bagel, ik vond ze namelijk niet echt bij de zoete bagel passen en dus wilde ik ze apart opeten. We hadden onze eerste drankjes inmiddels op en daarom bestelde ik samen met mijn vader een Guinness en er werd ook nog voor een extra Latte gekozen. Ik vond het nog steeds super in het restaurant en de rest van mijn gezelschap vermaakte zich ook uitstekend. Ze vonden het leuk dat ik Ellen's Stardust Diner gevonden had en zeiden ook dat ze blij waren dat we toch even buiten hadden gewacht en niet op weg naar een ander restaurant waren gegaan. Ik had voorafgaande aan de reis natuurlijk al wel het nodige over de zaak gelezen, maar ik wist niet dat het er zo aangenaam zou zijn. Het entertainment was echt goed, het leek net een Broadwayshow en bovendien waren de bagel en drankjes ook lekker.
De borden hadden we inmiddels al even leeg, maar we deden rustig aan met onze 2e drankjes. We wilden namelijk nog wel wat muziek horen, maar op een gegeven moment hadden we onze glazen toch leeg en was het tijd om te gaan. De rekening lag al een tijdje op tafel en toen ik er naar keek schrok ik toch wel een beetje. In het totaal moesten we een bedrag van $ 138,87 betalen, daar was een fooi van 20% al bij inbegrepen. Ik vond het vreemd dat het al voor onszelf bepaald was wat we aan fooi moesten betalen. De tijden van 8%, 10% en 12% op een rekening zijn helaas al lang voorbij. We wisten natuurlijk ook wel dat de rekening wat hoger uit zou gaan vallen dan normaal, omdat het toch een uniek restaurant was met een geweldig entertainment. We betaalden de rekening en luisterden het liedje nog even af voordat we naar buiten toe gingen. Toen we buiten kwamen was de rij met wachtende mensen minstens tweemaal zo lang als toen wij er in stonden. Het restaurant was dus erg populair en ik begrijp ook zeker wel waarom. Het is er vrij prijzig, maar de ervaring is geweldig!
