Restaurant: Carmine's Italian Restaurant Times Square
Adres: 200 W 44th St, New York, NY 10036, Verenigde Staten
Carmine’s is een familierestaurant welke gespecialiseerd is in gerechten van de Zuid-Italiaanse keuken. Er worden grote porties geserveerd, met als doel om elke maaltijd te laten voelen als een Italiaans-Amerikaans feest. De eerste locatie van de keten opende op 14 augustus 1990 op 2450 Broadway aan de Upper West Side van Manhattan. Dit eerste restaurant met klassieke inrichting geeft het typische New York City-gevoel en dat gevoel wilt Carmine’s ook in hun overige restaurants overbrengen. De populariteit van de eerste vestiging heeft er voor gezorgd dat er meerdere restaurants van de keten werden geopend in Amerika en de Bahama’s. De interieurstijl en levendige omgeving binnen de verschillende locaties van het restaurant zorgt er voor dat de zaken van Carmine’s ideaal zijn voor familiefeesten. De gerechten, welke op schalen worden geserveerd, zijn bedoeld om te delen met vrienden en familie. Wij hadden zelf ook een familiefeest te vieren, vanwege de 37,5 jarige trouwdag van mijn ouders, en dus leek mij een diner bij Carmine’s Italian Restaurant zeer gepast.
Via de website van Open Table had ik een tafel in het restaurant gereserveerd voor het tijdstip van 19:00 uur. Netjes aangekleed arriveerden we rond 18:55 uur bij de zaak. In witte letters was de naam van het restaurant op het gebouw geschreven en ik keek door de ramen naar binnen. Ik zag direct dat het er ontzettend druk was, en ik was dan ook blij dat ik had gereserveerd. Bij binnenkomst gaf ik mijn naam en reservering door en vervolgens werd er verteld dat we even in de bar moesten wachten. We waren niet de enige wachtenden, want de gehele bar stond vol met mensen die op een tafeltje aan het wachten waren. Naast de bar zaten wat mensen te eten, obers moesten met drankjes en borden vol voedsel door de menigte, welke in het bargedeelte stond, lopen en dat vond ik wat vreemd. Ik hoopte maar niet dat we zo’n tafel nabij de bar zouden krijgen, want met alle mensen die dan om ons heen zouden staan zou dat geen leuke en gezellige ervaring gaan worden. Na een kleine 10 minuten te hebben gewacht werd mijn naam omgeroepen en werden we naar een vrije tafel gebracht.
We liepen door het hele restaurant en werden achteraan, iets voor een podium, neergezet. De tafel was net voor ons opgeruimd en opnieuw gedekt. We hadden een goed zicht op de rest van de ruimte van het restaurant. Het was een enorm grote zaak en vrijwel alle tafels waren bezet. Kroonluchters hingen aan het plafond en Italiaanse foto’s hingen aan de wand, ondanks de grote omvang van de eetgelegenheid hing er wel een fijne en gezellige sfeer. Er waren veel personeelsleden aan het werk en het geheel zag er uit als een geoliede machine. Op het moment dat we plaatsnamen aan de tafel kwam onze serveerster aangelopen, ze stelde zich voor en zette een mandje met gesneden brood voor ons op tafel. Op een aantal stukken brood zat gedroogde tomaat en kruiden en daar proefde ik er snel eentje van, omdat ik toch al best wat trek had gekregen. Er hing een heerlijke geur in het restaurant en daardoor werd mijn eetlust extra aangewakkerd. De serveerster vertelde dat het menu op de borden, welke aan de wand hingen, stond beschreven, maar we kregen ook één menukaart uitgereikt.
Thuis had ik al even op internet naar het menu van het restaurant gekeken, er werden voorgerechten, losse pastagerechten, vlees-, kip- en visgerechten aangeboden, en ik gaf aan dat ik graag de ravioli gevuld met kaas als pastagerecht wilde bestellen. De keuze voor het andere gerecht liet ik over aan de rest. Nadat zij een tijdje hadden overlegd werd er gekozen voor de “Chicken Parmigiana”. Onze serveerster vertelde dat dit platgeslagen kippenborsten waren met een krokant gefrituurd laagje eromheen, geserveerd met tomatensaus en Parmezaanse kaas. Dit leek mij een uitstekende keuze en ik kreeg steeds meer zin om lekker Amerikaans-Italiaans te gaan eten. Natuurlijk wilden we ook wel wat te drinken bij onze maaltijd bestellen, er werd gekozen voor een grote fles bubbeltjeswater, een getapt Peroni-bier en zelf ging ik voor een flesje La Rossa/Malto Brunito van de Italiaanse brouwerij Birra Moretti. Dat biertje kende ik nog niet en ik wilde het dan ook graag gaan proberen. Nadat we onze bestelling hadden doorgegeven nam ik snel nog een stukje brood.
Het duurde niet lang voordat onze bestelling op tafel stond, de drankjes werden al na een paar minuten geserveerd en de hoofdgerechten kwamen even later al. Er werden een tweetal schalen op tafel gezet. Over de ravioli gevuld met kaas was een Bolognesesaus gedaan en het zag er erg lekker uit. Ik vond alleen de hoeveelheid van de pasta in eerste instantie wat weinig, ik had verwacht dat er meer op de schaal zou liggen voor 4 personen. De stukken kip zagen we door de saus en dikke laag gesmolten Parmezaanse kaas niet op de schaal liggen, ik was benieuwd naar hoe het zou gaan smaken, maar dat het er goed uitzag dat wist ik al wel. We verdeelden eerst de pasta voor het grootste gedeelte over de borden en vervolgens werden de platte kipfilets met kaas en saus uit de schaal gehaald. Ik proefde eerst een ravioli en was direct ontzettend blij met mijn keuze. Ik had al lang geen pasta meer gegeten, ondanks dat ik dat heel lekker vind, en was echt even van het moment aan het genieten. De pasta was precies goed van zachtheid en structuur en de ricotta in de pasta was verrukkelijk.
De “Chicken
Parmigiana” leek op een kipschnitzel met saus en kaas, en was erg lekker. De
combinatie van de gebakken kip, met tomaat en kaas was zeer goed. Het was
echter wel wat machtig en omdat ik ook al het nodige van het brood op had
raakte mijn maag toch sneller vol dan dat ik hoopte. Echter kon ik het niet
over mijn hart verkrijgen om wat op mijn bord te laten liggen. De ravioli was
zo heerlijk dat ik er maar van bleef eten. Mijn bord had ik op een gegeven
moment leeg en op de schaal lagen nog wat stukken pasta. Deze at ik ook één
voor één op totdat de schaal helemaal leeg was. Ik genoot ervan en was blij dat
we naar Carmine’s waren gegaan. Op het moment dat we al onze schalen en borden
leeg hadden werd de tafel afgeruimd en de vraag werd gesteld of dat we nog een
dessert wilden bestellen. Het was feest en dus besloten we om inderdaad voor
een dessert te gaan. Na weer even op de menukaart gekeken te hebben kozen we
voor de cannoli, dit waren 8 chocolade cannoli gevuld met ricotta, pistachenoten
en pinda’s, bestrooid met poedersuiker.
Het nagerecht werd al vrij vlot aan onze tafel gebracht. Een drietal kaarsjes brandden en dit was speciaal gedaan om de trouwdag van mijn ouders te vieren. Ik had namelijk bij de reservering aangegeven dat we wat te vieren hadden en ik vond het leuk dat ze er daadwerkelijk iets mee hadden gedaan. Ondanks dat mijn maag al bijna helemaal vol zat konden er nog wel 2 cannoli bij. Ik pakte er een en nam de eerste hap. De combinatie van de ricotta met chocola en pistache vond ik erg lekker. Mijn vriendin hield er echter niet zo van en dus liet ze die van haar liggen. De rest van de tafel had op een gegeven moment hun buikjes ook al zo rond gegeten dat haar 1,5 cannoli bleven liggen. Dat was zonde, maar het lukte mij ook niet meer om ze op te eten. De borden werden afgeruimd en we kregen de rekening uitgereikt. In het totaal moesten we $ 120 betalen, dit was het bedrag zonder fooi. Het was een redelijke prijs voor een ontzettend lekkere maaltijd. Ik was erg tevreden over ons diner bij Carmine’s Italian Restaurant en hoop in de toekomst nog eens terug te keren bij een van de andere restaurants van de keten.