Adres: 4 Yawkey Way, Boston, MA 02215, Verenigde Staten
Boston is onder andere bekend vanwege zijn professionele sportteams. De Boston Celtics werden al 17 keer kampioen van de NBA (Basketbal), de Boston Bruins hebben ook al vele prijzen gewonnen met ijshockey (NHL), en de Boston Red Sox behoren tot de bekendste en meest succesvolle baseball-clubs van het land. Gedurende mijn verblijf in de stad had ik een aantal sportwedstrijden op het programma staan, zo bezocht ik games van de Boston Celtics en de Boston Bruins en ben ik ook naar het stadion van de New England Patriots geweest, op het moment dat daar een American Football-wedstrijd werd gespeeld. Ook heb ik het team van de Boston Red Sox een aantal keer live gezien tijdens de vakantie, helaas niet bij een basebalwedstijd, maar wel tijdens de wedstrijden van de Celtics en de Bruins. Vlak voordat wij naar Boston gingen waren zij namelijk kampioen geworden van de MLB, waar zij tijdens de basketbal- en ijshockeywedstrijden voor in de TD Garden werden gehuldigd. Ook ben ik op een van de avonden naar Fenway Park, het stadion van de Boston Red Sox, toe geweest.
De Boston Red Sox werden in het jaar 1901 opgericht als de Boston Americans, de huidige naam werd in het seizoen van 1908 aangenomen. Op 18 december 1907 kwam de club met een officieel statement naar buiten dat ze de kleur rood als nieuwe teamkleur hadden aangenomen. Het team welke in de American League ging spelen kreeg zodoende een nieuwe bijnaam en bleef deze naam ook voorgoed houden. Van 1901 tot aan 1911 speelde het team in een stadion met de naam Huntington Avenue Grounds. In 1912 verhuisden de Boston Red Sox naar Fenway Park en tot op heden spelen zij daar nog steeds. Het is het oudste honkbalveld in de Major League Baseball. Vanwege de ouderdom en locatie in de drukke buurt Fenway-Kenmore in Boston is het stadion vele malen gerenoveerd en uitgebreid. Er passen op dit moment zo’n 37.750 toeschouwers in Fenway Park, echter werd het record behaald in 1919 toen er bijna 50.000 mensen aanwezig waren in het stadion om de president van de Ierse Republiek, Éamon de Valera, te zien. Tegenwoordig wordt het stadion beschouwd als een van de meest bekende ter wereld.
We hadden
die avond ingepland om naar Fenway Park toe te gaan, het stadion te bezichtigen
en wat te gaan drinken bij wat kroegen in de buurt, waaronder Yard House. We
hadden geen huurauto en om bij het baseballstadion van de Boston Red Sox
terecht te komen konden we met het openbaar vervoer gaan, wat een half uur zou
gaan duren, maar daar hadden we weinig trek in. We hielden daarom een taxi aan,
die voorbij het Wyndham Boston Beacon Hill hotel, waarin we verbleven, langs
kwam rijden, en gaven aan dat we naar Fenway Park wilden gaan. De rit duurde
nog geen eens 10 minuten, dus we bereikten het stadion lekker snel. Onze
taxichauffeur stelde nog voor om een rondje te rijden om Fenway Park heen
(zodat zijn meter natuurlijk nog wat op kon lopen), maar dat hoefde niet. Het
lukte ons zelf wel om rond het baseballstadion te lopen. In het totaal moesten
we $ 13,00 betalen, dus dat viel wel mee. Met de bus of tram was het wel wat
goedkoper geweest, maar dit was zo wel lekker makkelijk. We rekenden het bedrag
af en liepen vervolgens naar het stadion.
In de middag voorafgaande aan ons bezoek aan Fenway Park waren we naar de Skywalk Observatory in Boston geweest. Vanuit dat observatorium hadden we een mooi zicht gehad op het baseballstadion, en ik vond het leuk om het nu van dichtbij te zien. Ik heb een grote fascinatie voor stadions, eigenlijk voornamelijk voetbalstadions, maar de stadions van de populairste Amerikaanse sporten kunnen me ook goed bekoren. De buurt waarin het stadion lag was toch wel wat anders qua sfeer dan het centrum van Boston, niet dreigend, maar wel wat rauwer. Ik vond het wel wat hebben. Aan de zijkant van Fenway Park stonden muren welke volledig met foto’s van de honkbalspelers en wedstrijden van de Boston Red Sox waren beplakt. Het was prachtig om deze versieringen en thematisering te zien. Wat ik ook mooi vond was het feit dat het geen ultramodern stadion was, maar je zag op sommige punten echt wel dat het bouwwerk door de jaren heen al het nodige heeft moeten doorstaan. Dat zorgde ervoor dat het authentiek aandeed en dat was juist precies waarop ik had gehoopt.
We liepen langs het grote rechte stuk van het gebouw heen en kwamen terecht bij Gate C en de Bleacher Bar in het stadion. We liepen daar naar binnen om er wat te gaan drinken, maar het was er erg druk en bovendien moest er ook entree voor worden betaald. Daar hadden we niet zoveel trek in en dus wandelden we een stukje verder om te zien wat er nog allemaal meer in en rondom het stadion was te doen. Ik zag een vestiging van House of Blues en een winkel met de naam Baseballism Boston. We gingen de shop binnen en keken even rond. Ik draag buiten mijn werk om vrijwel altijd een pet en het leek me wel leuk om er een te kopen bij Fenway Park. Ik was dus op zoek naar een leuke pet, maar vond er niet heel veel leuks bijzitten en bovendien was alles ook een stuk duurder dan bij Lids (een Amerikaanse keten van winkels waar voornamelijk petten worden verkocht). Zonder iets te hebben gekocht verlieten we de winkel en liepen rustig verder naar Gate E. We zagen dat daar weer een aantal restaurants en cafés waren gevestigd en we besloten om het nog een keer te proberen.
We gingen bij Game On! naar binnen, dit was een sportbar waar het gezellig druk was. We hoefden daar geen entree te betalen en dus besloten we om er aan de bar te gaan zitten. We dronken er een biertje (allebei een blikje Hoponius Union van de brouwerij Jack's Abby Craft Lagers) en keken naar wat sportwedstrijden op televisie. Nadat we het drankje op hadden liepen we de ronde om het stadion af. Het was een mooi oldschool baseball-stadion en ik vind het jammer dat veel van dat soort stadions zijn vervangen door ultramoderne nieuwe onderkomens van de sportteams. Misschien is dat op een gegeven moment ook wel nodig, vanwege de veiligheid en allerlei voorschriften welke worden gedaan, maar geef mij toch maar de stadions met veel nostalgie. Graag had ik een rondleiding in Fenway Park gehad, maar helaas werden die op het tijdstip dat wij bij het stadion waren niet meer gegeven. Toch denk ik dat ik vanaf de buitenkant gezien ook een goed beeld van het onderkomen van de Boston Red Sox heb gekregen. Ik hoop dat zij nog lang in het stadion zullen blijven spelen.
