Adres: 1900 S Casino Dr, Laughlin, NV 89029, Verenigde Staten
Zoals jullie misschien wel weten sliep ik tijdens mijn verblijf in Laughlin in het Aquarius Casino Resort. Ik reserveerde deze verblijfsplaats met behulp van Expedia en nadat ik het hotel geboekt had ging ik op zoek naar restaurants in de nabije omgeving, waar we naartoe zouden kunnen gaan om er te eten. Ik had onder andere een restaurant nodig voor de lunch en ik wilde het liefst zo dicht mogelijk bij het hotel eten. Tot mijn grote verbazing en vreugde kwam ik er al snel achter dat er een vestiging van Outback Steakhouse aanwezig zou gaan zijn in het Aquarius resort. Outback Steakhouse is een van mijn favoriete Amerikaanse restaurantketens, je kunt er heerlijk genieten van lekkere Amerikaanse maaltijden, en ik hoefde dan ook niet lang meer na te denken over de zaak waar we zouden gaan lunchen. Ik verwachtte dat deze eetgelegenheid ook wel bij de rest van de groep in de smaak zou gaan vallen en dus plande ik het in. Het was al weer een paar reizen geleden dat ik bij een van de vestigingen van Outback Steakhouse was wezen eten en dus had ik er extra veel zin in.
Outback Steakhouse is een Amerikaanse ketenrestaurant dat volledig gethematiseerd is naar het land Australië. Het eerste restaurant werd in Tampa, Florida geopend in het jaar 1988 door Bob Basham, Chris T. Sullivan, Trudy Cooper en Tim Gannon en het hoofdkantoor van de keten is tot op heden nog steeds gevestigd in die stad. Op dit moment zijn er meer dan 1.000 vestigingen van Outback Steakhouse in de wereld te vinden. Al deze restaurants verspreiden zich over maar liefst 23 verschillende landen in een vijftal verscheidene werelddelen. Inmiddels is de keten in Amerika in eigendom van OSI Restaurant Partners en internationaal zijn er franchiseovereenkomsten met andere partners. Helaas is het restaurant nog niet in Nederland aanwezig, maar het zal me niks verbazen wanneer de keten zich over een tijdje wel in dit land komt vestigen. De Bloomin’ Onion is het kenmerkende gerecht van de keten, het is een ui met een gewicht van één pond, welke open is gesneden om zodoende op een bloem te lijken. De ui is vervolgens gepaneerd en gefrituurd en wordt geserveerd met een mayonaise-mierikswortelsaus.
Op de dag van ons bezoek aan Outback Steakhouse kwamen we in de ochtend aan in Laughlin. Na het ontbijt hebben we een paar uurtjes in en rondom het zwembad van het hotel gelegen en na deze flinke inspanningen hadden we wel weer de nodige trek gekregen. Nadat we ons even opgefrist hadden in de hotelkamer gingen we op weg naar het restaurant. Om bij de zaak terecht te komen moesten we door het casino van het hotel heen lopen. Aan de zijkant van de ruimte, achter de kaarttafels, bevond zich het restaurant. De façade van de zaak leek op een skihut, een driehoekig dak was nagebootst en aan de voorgevel hing de naam van het restaurant in rode neonverlichting. Er was een houten portaal terras aangelegd, maar omdat alles binnen was zag dat er best vreemd uit. Er zat dan ook niemand op het “terras” en wij liepen door de openstaande deur het daadwerkelijke restaurant binnen. We kwamen terecht in een vrij donkere ruimte, de inrichting bestond vrijwel volledig uit houten meubels en muren. Er was geen hostess aanwezig en dus besloten we om zelf maar naar een van de vrije booths toe te lopen.
Het was erg rustig in de ruimte, slechts een aantal andere tafels waren bezet, en daarom was het eenvoudig om een vrije booth te vinden. Ik keek even rond en zag weinig personeel in het restaurant. Zelfs achter de bar stond niemand en dat vond ik vreemd. Toch kwam er, na enkele minuten gewacht te hebben, een gezellige ober naar onze tafel toe. Hij was heel vrolijk en heette ons welkom. De menukaarten werden uitgereikt en er werd gevraagd wat we wilden drinken. Ik was al even naar de bar toegelopen om te kijken welke bieren er allemaal via de tap werden geschonken en ik had er een Bloomin' Blonde Ale van de brouwerij Golden Road Brewing tussen zien staan. Dat was het huismerk van Outback Steakhouse, ik kende het nog niet en wilde het graag eens proberen. Ik bestelde er een groot glas van, want had al een aardige dorst gekregen. Er werden verder ook nog een strawberry sangria en een tweetal bekers cola besteld. We hadden nog niet op de menukaarten gekeken, en ondanks dat ik wel al wist dat we onder andere een Bloomin’ Onion zouden gaan bestellen, wilden we daar nog eerst even induiken, voordat we de gewenste lunchgerechten door zouden geven.
De drankjes werden gehaald en stonden al snel op tafel. De frisdranken werden in bekers van piepschuim geserveerd, dat had ik nog nooit gezien, maar dat was geen probleem. Zeker niet toen ik later op de rekening zag dat die beide bekers cola, met refill, volledig gratis waren. De sangria kwam in een vrij groot wijnglas, maar dat glas viel in het niet bij mijn bierglas. Dat was echt een flinke pul en het biertje zou mijn dorst wel gaan lessen. We keken op de menukaarten en besloten dat we naast de Bloomin’ Onion ook 8 kippenvleugels met selderij en ranchsaus zouden gaan bestellen. In de tussentijd werd er een spelletje op de Ziosk (een tablet welke op tafel stond) gespeeld, maar dat bleek uiteindelijk zonde van het geld, want het spelletje sloeg nergens op. De vrolijke ober schreef onze bestelling op en verdween vervolgens weer richting de achterkant van het restaurant. Het was iets voor 16:00 uur en qua tijdstip dus eigenlijk net tussen lunch- en dinertijd in. Inmiddels werd het al wel wat drukker in de zaak en dat zorgde toch voor wat meer gezelligheid.
Na even gewacht te hebben werden de beide lunchgerechten geserveerd. De Bloomin’ Onion vind ikzelf altijd ontzettend lekker en ik wilde de rest er ook graag kennis mee laten maken. Iedereen nam een paar happen van de ui en er werd heel enthousiast gereageerd. De ui werd helemaal kaalgeplukt en samen met de saus zeer vakkundig opgegeten. De combinatie met de kippenvleugels en de frisse selderijsticks was heerlijk en lekker Amerikaans. We vonden het allemaal heerlijk en alles werd snel opgegeten. Op een gegeven moment lagen er alleen nog maar een paar kippenbotten en een aantal restjes van de ui op de borden. Iedereen had lekker genoten van de lunch bij Outback Steakhouse en zelf vond ik het ook weer meer dan geslaagd. Ik probeerde om de rekening met behulp van de Ziosk te betalen, maar het apparaat had er niet al teveel zin in. De ober kwam vervolgens met de bon naar onze tafel gelopen. We moesten in totaal een bedrag van $ 43,00 betalen, dus minder dan $ 10 per persoon, en dat vond ik een nette prijs. Ik rekende het bedrag, inclusief een leuke fooi, af en we verlieten Outback Steakhouse allemaal met een goed gevoel.
