Adres: 26 Oxford St, Cambridge, MA 02138, Verenigde Staten
Tijdens een vakantie in Boston mag een bezoek aan een van ’s werelds bekendste universiteiten niet ontbreken. Harvard University bevindt zich in Cambridge, op enkele minuten afstand met de metro vanaf Boston. Zoals jullie waarschijnlijk wel weten had ik voorafgaande aan de reis een tweetal Go Boston Cards voor ons gekocht. Middels deze kaart konden we 7 dagen lang naar allerlei verschillende activiteiten en bezienswaardigheden in de buurt van Boston gaan. De entree was middels die kaarten al betaald. Bij deze activiteiten was onder andere een Hahvahd Tour en de entree tot het Harvard Museum of Natural History inbegrepen. We besloten om alle activiteiten in Cambridge op één dag te doen. In de ochtend vertrokken we met de rode metrolijn vanuit de halte Charles/MGH naar de halte Harvard. Deze reis duurde ongeveer een kwartiertje. We deden eerst de Hahvahd Tour, waar ik later over zal schrijven, en gingen vervolgens op weg naar het Harvard Museum of Natural History. We arriveerden daar nog voor het middaguur.
Het Harvard Museum of Natural History is een in 1998 geopend natuurhistorisch museum, welke gevestigd is in het University Museum Building, gelegen op de campus van de Harvard University in Cambridge, Massachusetts. De tentoonstellingen zijn gebaseerd op de natuurhistorische collecties van de Harvard University. Het toont een gedeelte van de exemplaren uit de collecties van de drie natuurhistorische onderzoeksmusea van de universiteit: namelijk het Museum of Comparative Zoology, de Harvard University Herbaria en het Mineralogical Museum at Harvard University. Het is een van de 4 openbare musea, welke deel uitmaken van de Harvard Museums of Science & Culture. Het is het meest bezochte museum van de universiteit. De collectie toont de diversiteit van het leven op aarde, zo worden er dinosaurussen en andere uitgestorven dieren, zoals de dodo getoond, maar ook fossielen, reptielen, grote zoogdieren, vogels en vissen. Daarnaast bestaat een grote expositie uit getoonde edelstenen, mineralen en andere gesteenten.
We arriveerden bij een groot rood gebouw en nadat we er naar binnen waren gegaan lieten we onze Go Boston Cards scannen. Alles ging goed en we kregen de toegang tot het museum verleend. We besloten om vanuit de museumwinkel eerst richting de befaamde collectie van Blaschka glazen bloemen en planten te lopen. In dit gedeelte van het museum lagen in vitrines duizenden glazen planten en bloemen tentoongesteld, welke zijn gemaakt door de Tsjechische glaskunstwerkers, en tevens vader en zoon, Leopold en Rudolf Blaschka. Ik vond het mooi om te zien, maar mijn interesse ging meer uit naar de Earth & Planetary Sciences expositie, aan de andere kant van de ruimte. In dit gedeelte van het museum werden er namelijk duizenden zeldzame mineralen en sprankelende edelstenen getoond. Er werd verteld over de processen en gebeurtenissen die de aarde en de daarbij horende evolutie hebben gevormd. Oude meteorieten en aardgesteenten welke in tact waren gebleven konden hier bekeken worden. Een aantal van de stenen mochten aangeraakt worden en dat vond ik zelf erg leuk om te doen.
Een van de gesteenten welke werd getoond leek net op Kryptoniet, het fictieve mineraal uit de verhalen van Superman. Ik heb er met verbazing naar staan kijken dat alles gewoon op aarde was gevonden. Nadat we een tijdje in de ruimte rondgelopen en gekeken hadden liepen we verder naar het Climate Change-gedeelte. Climate Change was een nieuwe tentoonstelling over het onderwerp klimaatverandering. Het was gebaseerd op de nieuwste wetenschappelijke informatie over het opwarmklimaat en de gevolgen daarvan. Het was een multimedia-expositie met videosimulaties en kennisvragen. Klimaatverandering werd gebracht als een van de meest uitdagende problemen die de wereld ooit heeft gekend, maar eigenlijk geloof ik er zelf niet zo in en had ik ook weinig zin om bij dit gedeelte van het museum te blijven hangen. We liepen daarom terug en arriveerden in de ruimte met als onderwerp evolutie. In dit onderdeel van het museum waren skeletten van primaten, apen en mensen, tentoongesteld en ik vond het interessant om over de theorie van Darwin te lezen.
Het volgende onderdeel had de titel Arthropods: Creatures
That Rule. Het evolutionaire succes van de geleedpotigen (koudbloedige dieren
met een uitwendig skelet), zoals spinnen en insecten met 6 of meer poten, werd
hier besproken. In de voorzijde van dezelfde ruimte werden vleermuizen,
ijsvogels en allerlei kleine vogels getoond en iets verderop was een groot
gebied met skeletten van inmiddels uitgestorven zoogdieren ingericht. Deze
skeletten vond ik prachtig om te zien, het is zonde dat er met de tijd zoveel
dieren uitgestorven zijn. Gelukkig zorgt het Harvard Museum of Natural History er op haar
beurt voor dat de dieren niet helemaal vergeten worden. Geweldig vond ik de Romer
Hall of Vertebrate Paleontology, in die expositie werd de evolutionaire
geschiedenis van gewervelde dieren, waaronder dinosaurussen, getoond. Het
hoogtepunt van dit onderdeel van het museum was de enige gemonteerde
Kronosaurus ter wereld. Daarnaast vond ik de Triceratops-schedel en de enorme
Pteranodon mooi en indrukwekkend om te zien.
De Sea Creatures in Glass waren levensechte modellen van zee- en landdieren, welke ook door vader en zoon Blaschka waren gemaakt. We liepen rustig voorbij dit gedeelte en keken naar alles wat in het museum te zien was. We kwamen uit in een gebied waarin dieren uit Afrika, Midden- en Zuid-Amerika en Azië werden getoond. Als eerst waren de Afrikaanse opgezette dieren aan de beurt, we zagen onder andere nijlpaarden, leeuwen, struisvogels, hyena's en gorilla's, maar ook zeldzame dieren van het eiland Madagaskar. De opgezette dieren uit Midden- en Zuid-Amerika waren een jaguar, een tapir, een luiaard en een gigantisch gordeldier. Tevens zagen we een zeven meter lange Amazon pirarucu-slang, dit was een van de grootste welke ooit is gevangen. De Aziatische tentoonstelling liet een zeldzame Indiase neushoorn, Siberische en Bengaalse tijgers, een luipaard, een cheeta, tientallen vogels en een prachtige mannelijke pauw, met wijd verspreide iriserende veren, zien. Ik vond dit onderdeel met de opgezette dieren een van de mooiste van het hele museum.
We waren
bijna aan het einde van het museum gekomen, maar hadden nog een paar onderdelen
te gaan. In het gebied met de naam Marine Life werd het leven in de kustwateren
van New England nagebootst. We zagen vissen,
weekdieren, schaaldieren, koralen en andere organismen. Er kon interactief
kennis vergaard worden over kwallen en in een theater werd er middels een video
verteld over de oceanen in de wereld. Aan de andere zijde van het museum werden
de bossen van New England met de daarbij horende ecologie, flora en fauna
getoond. Opgezette wolven, kariboes en andere dieren welke in het wild in New England
leven waren te zien, maar ook kleine waterinsecten en gigantische elanden. De
natuur was op een prachtige manier nagemaakt en ik vond het interessant om te
zien. We liepen verder naar de Great Mammal Hall, deze historische galerij was
volledig gerenoveerd naar de oorspronkelijke look and feel van de
tentoonstelling uit 1872 in het Harvard's Museum of Comparative Zoology. We zagen nog meer opgezette zoogdieren en ik bleef er van onder de indruk.
Het laatste gedeelte van het museum wat we nog moesten gaan zien heette Birds of the World. Vanuit het balkon zagen we heel veel verschillende soorten opgezette vogels. Deze tentoonstelling was pas net nieuw geopend en het was een mooie aanvulling op de rest van het museum. Ik hou zelf helemaal niet van musea met kunst, schilderijen en dergelijke, dat vind ik vaak saai, maar de Amerikaanse Natural History musea welke ik tot nu toe heb bezocht vind ik toch erg de moeite waard. Dat gevoel heb ik ook zeker gehad tijdens mijn bezoek aan het Harvard Museum of Natural History. Ik heb mijn ogen uitgekeken en ben meerdere malen onder de indruk geraakt van alles wat er op de aarde heeft rondgelopen en ook nog steeds rondloopt. Het blijft echter wel eeuwig zonde dat er zoveel diersoorten inmiddels uitgestorven zijn. Daar is echter helaas weinig meer aan te doen. Mijn bezoek aan het Harvard Museum of Natural History was erg leuk, ik ben blij dat we er naartoe zijn gegaan. Ik heb er weer het nodige geleerd en het was bovendien een fijne invulling van de ochtend.
