Adres: 2485 Hotel Circle Place, San Diego, CA 92108, Verenigde Staten
In de maanden voorafgaande aan mijn afgelopen reis naar Nevada en Californië ben ik op zoek gegaan naar een hotel in San Diego. Het was de bedoeling om een drietal nachten in die stad te verblijven. Ik wilde graag dingen zien en activiteiten doen waar ik tijdens mijn vorige verblijf in San Diego niet aan toe was gekomen, en al die activiteiten moesten vanuit onze verblijfplaats eenvoudig te bezoeken zijn. Tijdens mijn vorige bezoek aan San Diego verbleef ik nog in het Holiday Inn San Diego on the Bay (inmiddels Wyndham San Diego Bayside geworden) in het centrum van de stad. Mijn voorkeur ging er naar uit om wederom in dezelfde omgeving te verblijven, maar de prijzen voor een kamer van 4 personen waren destijds zo hoog dat ik op zoek ging naar een alternatief. Bij elke zoekopdracht op Hotelscombined kwamen de hotels in het gebied rondom Hotel Circle als het voordeligst naar voren. Ik heb enige tijd getwijfeld over dit gebied, maar na veel wikken en wegen heeft de prijs-kwaliteitsverhouding toch de doorslag gegeven en heb ik het Comfort Inn & Suites San Diego - Zoo Seaworld Area geboekt.
Ik was op zoek naar een hotel met minstens 3 sterren en een score van 3,75 of hoger. Via de website van Hotelscombined werd ik doorgestuurd naar Otel, op die site stond een goede aanbieding voor het Comfort Inn & Suites San Diego - Zoo Seaworld Area. Voor een drietal nachten in een vierpersoonskamer inclusief ontbijt, halverwege de maand juli, zou ik een bedrag van € 355,04 moeten betalen. Ik heb lang en op heel veel verschillende boekingssites gekeken, maar een betere prijs voor een hotel welke aan mijn wensen voldeed, kon ik nergens vinden. Bovendien zag ik dat we vanuit het hotel makkelijk op de snelweg konden geraken, het was ongeveer 10 minuten rijden naar het centrum van de stad en de rit naar het San Diego Zoo Safari Park zou slechts een half uurtje gaan duren. Ik boekte het en een paar minuten later kreeg ik de bevestiging van Otel.com in mijn e-mail. Er zat een voucher bij welke ik mee moest nemen om in te checken en verder was alles geregeld. Ik las nog wat referenties van het hotel op internet en was uiteindelijk toch wel blij met de gemaakte keuze.
We reden vanuit Palm Springs, via Cathedral City, naar San Diego. Vanuit het Winchell’s Donut House was het een rit van 2:15 uur. We reden langs de Cabazon Dinosaurs en de San Jacinto Mountains, het was een mooie rit, maar ik was ook wel blij toen we bij het hotel aan waren gekomen. We arriveerden er nog voor het middaguur en parkeerden de auto ($15,00 per nacht, bij uitchecken te betalen) aan de voorzijde van het hotel. Ik was benieuwd naar de kamer welke we zouden gaan krijgen. Het was niet druk bij de receptie en we werden direct geholpen, ik liet mijn voucher zien en nadat er even op de computer was gekeken bleek onze kamer nog niet klaar te zijn en we moesten later, na 16:00 uur, terugkomen. Daar baalde ik van, vooral omdat we nu meer dan 4 uur moesten wachten. Dit was eigenlijk voor het eerst dat ik bij een hotel in Amerika aan ben gekomen waar niet meteen de kamer beschikbaar was. Het was dus een slecht begin en we besloten om zodoende de tijd te overbruggen naar het Cabrillo National Monument (waar ik een andere keer over zal schrijven) te gaan. Een paar uur later arriveerden we weer bij het hotel en ik hoopte maar dat onze kamer inmiddels beschikbaar zou zijn.
Er zaten veel mensen in de lobby te wachten en dat was natuurlijk geen goed teken. In eerste instantie werd er dan ook tegen ons gezegd dat de kamer nog niet klaar was, maar toen ik wat langer met de man achter de receptie in gesprek was en vertelde over de ochtend was er ineens toch een kamer voor ons gereed. Dat vond ik een beetje apart, maar ik was er wel blij mee, want nu konden we rustig onze spullen opbergen en daarna naar het zwembad toe gaan. We hadden kamernummer 227 toegewezen gekregen. Met de kleine lift gingen we naar boven en ik was benieuwd naar hoe de kamer eruit zou gaan zien. De lobby, receptie en de buitenkant van het hotel zagen er allemaal mooi en netjes uit, dus dat moest met de kamer ook wel goed gaan komen. Gelukkig werd ik niet teleurgesteld, de kamer was ingericht zoals vrijwel alle hotelkamers in Amerika en het zag er naar tevredenheid uit. Bij binnenkomst bevond de deur naar de badkamer zich direct aan de rechterkant, en na een kleine doorloop kwamen we direct uit in de ruimte waarin de bedden stonden opgesteld.
Er stonden een tweetal queensize bedden in de
kamer, welke strak waren opgemaakt met wit beddengoed en een kleine groene loper
er overheen. Voor de bedden stond een dressoir met lades tegen de muur, met
daarop een flatscreentelevisie. Naast het dressoir was een grote kledingkast
(met daarin ook een kluisje, om onze waardevolle spullen in op te bergen) opgesteld en daar weer naast
stonden een bureau en bureaustoel, met alle bijbehorende attributen zoals een
prullenbak, pennen en dergelijke. Vanuit het raam keken uit op het
parkeerterrein. Onder het raam bevond zich de airconditioning en die stond al
op standje vriezen. Naast het achterste bed stond een donkerblauwe bank, welke
uitgeklapt kon worden om er zodoende een extra bed van te maken. Dat was voor
ons vieren echter niet nodig, want aan de beide bedden hadden we voldoende. Het
was een redelijk groot vertrek en daar was ik wel blij mee, want anders zouden
we elkaar misschien teveel voor de voeten gaan lopen. Na het bezichtigen van de
kamer liep ik naar de badkamer toe om te zien hoe die ruimte eruit zag.
De badkamer was anders ingericht dan in andere Amerikaanse hotelkamers, het bestond namelijk uit een tweetal gedeeltes. Het eerste gedeelte was een klein stukje met aan de ene kant een zwart met witte wastafel met handdoeken eronder, en aan de andere kant stond een tafel met daarop een koffiezetapparaat en bijbehorende spullen, en daaronder stond een lege koelkast. Vervolgens moest je een deur doorgaan om in de rest van de badkamer te komen. Wanneer je de deur open deed kwam je direct bij het toilet terecht. Boven het toilet hingen de handdoeken en aan de andere zijde was een badkuip met de douche te vinden. Het bad was wat aan de kleine kant, ik ben zelf niet groot, maar ik had er niet comfortabel in kunnen liggen. Zeepjes en shampoos waren gelukkig ook aanwezig en ik was tevreden met de kamer welke we hadden gekregen. Nadat we onze spullen hadden opgeruimd besloten we om de zwemkleding aan te doen en te kijken bij het zwembad van het hotel. Het was gelukkig minder heet dan in Palm Springs, maar wel nog steeds een goede en warme temperatuur om te gaan zwemmen.
Het was zaterdagmiddag en vrij druk in het hotel en rondom het zwembad. Gelukkig waren er wel nog 4 ligbedden voor ons beschikbaar aan de achterkant van het bad, nabij het warme bubbelbad. Nadat we de spullen hadden neergelegd ging ik snel met een paar anderen het water in. Het water was goed van temperatuur en ik vond het heerlijk om even te zwemmen. We hadden eerder een balletje gekocht en daar gooiden we wat mee over. Tot mijn verbazing zag ik op een gegeven moment dat een kind het moeilijk had, het was een jongetje van Mexicaanse afkomst en ik zag dat hij niet kon zwemmen. Zijn moeder was op een ligstoel met haar telefoon bezig en lette helemaal niet op haar zoon. Hij kwam in het diepe gedeelte terecht en had er veel moeite mee om boven water te blijven. Gelukkig voor hem zag ik het net op tijd en trok ik hem naar het ondiepe. Hij bedankte mij en was hevig aan het hijgen, daarna ging hij gelijk het bad uit. Ik vond het heel slecht van zijn moeder dat ze niet oplette, er was geen badmeester aanwezig bij het bad, dus wat meer oplettendheid van haar was niet vreemd geweest. Ik had mijn goede daad weer verricht en ging even naar het bubbelbad. Het bubbelbad was lekker warm, maar werd na een paar minuten toch wel echt te heet. Het was heerlijk bij het zwembad en de volgende dag zijn we daar ook nog een tijdje geweest.
De volgende ochtend hadden we het ontbijt op het programma staan. Na heerlijk te hebben geslapen in het fijne bed met goede kussens had ik wel trek in iets lekker Amerikaans gekregen. De ontbijtzaal bevond zich op de bovenste etage en toen we de lift uitliepen kwamen we gelijk in een heksenketel terecht. Het was ontzettend druk, vrijwel alle tafeltjes waren bezet en we moesten ergens in een hoek op krukken gaan zitten. Het was heel erg chaotisch, mensen liepen langs en door elkaar heen om eten te pakken. Het aanbod van de gerechten bestond uit zelf te bakken wafels en pannenkoeken, roerei, bacon, worstjes, toast, muffins, yogurt, ontbijtgranen en bagels. Het waren de standaard Amerikaanse ontbijtgerechten, maar ik vond het lekker. Ik had er alleen wat rustiger van willen genieten om de dag zodoende wat meer relaxed te kunnen starten. Tijdens de volgende ochtenden was het ook elke keer zo druk bij het ontbijt. Dat vond ik wel jammer. De dagen vlogen voorbij en we hebben verder een leuke tijd gehad in het hotel. De prijs-kwaliteitsverhouding was netjes, de locatie was goed als uitvalsbasis, alleen had het voor mij dus wat minder druk mogen zijn.
