Adres: 1800 Cabrillo Memorial Dr. San Diego, CA 92106, Verenigde Staten
Voorafgaande aan mijn afgelopen verblijf in San Diego ben ik op zoek gegaan naar activiteiten in de omgeving, waar ik tijdens mijn eerste bezoek aan de stad niet aan toe was gekomen. Destijds verbleef ik langer dan een week in San Diego, waardoor ik al best veel activiteiten had gedaan en bezienswaardigheden had gezien. Echter was het toch nog vrij eenvoudig om de drietal dagen volgepland te krijgen met allemaal leuke en nieuwe dingen. In het verleden had ik op internet beelden gezien van het Cabrillo National Monument aan de oceaan, en het leek me erg interessant om daar ook naartoe te gaan. Ik wist alleen niet of dat het bij iedereen in de smaak zou vallen, maar na even overleg met elkaar te hebben gevoerd, besloten we om het toch maar te doen. Het zou een activiteit van een dagdeel gaan worden en het leek ons het beste om direct de eerste dag daar naartoe te gaan. Het was de bedoeling om na het inchecken in ons hotel, het Comfort Inn & Suites San Diego – Zoo SeaWorld Area, direct naar het monument toe te rijden, zodat we de dag optimaal konden benutten.
Het Cabrillo National Monument is een Amerikaans nationaal monument en park in de Californische stad San Diego. Het ligt op het zuidelijke puntje van het schiereiland Point Loma in San Diego, Californië. Het herdenkt de aankomst van de Portugese ontdekkingsreiziger Juan Rodríguez Cabrillo in de baai van San Diego op 28 september 1542. Deze gebeurtenis markeerde de eerste keer dat een Europeaan voet zette op wat later de westkust van de Verenigde Staten zou gaan worden. President Woodrow Wilson heeft in 1913 zo'n 2.000 vierkante meter land op het zuidelijke uiteinde van het Point Loma-schiereiland aangewezen om er een heroïsch standbeeld te laten oprichten. In 1932 werd het gebied aangewezen als California Historical Landmark, maar uiteindelijk duurde het tot 1939 totdat er een standbeeld werd geplaatst. Het beeld van Juan Rodríguez Cabrillo is gemaakt van kalksteen, weegt 6.400 kg en is 4,3 meter hoog. Bij het monument hoort ook een museum welke informeert over Cabrillo’s expeditie, welke bezocht kan worden. Het Cabrillo National Monument werd op 15 oktober 1966 opgenomen in het National Register of Historic Places.
Bij aankomst in ons hotel bleken we helaas te vroeg te zijn om te mogen inchecken, we moesten nog een aantal uur wachten en besloten daarom om met de koffers in onze auto naar het Cabrillo National Monument toe te rijden. Vanaf de parkeerplaats van het hotel reden we in iets meer dan 20 minuten naar de entree van het monument. Het was een bewolkte dag, in de verte zagen we de oceaan, maar door de mist zag het er heel mysterieus uit. Bij de entree van het monument werden we welkom geheten en moesten vervolgens $ 20,00 betalen. We besloten om daarna door te rijden naar beneden, richting het zuidelijke uiteinde van Cabrillo, aan de kant van de oceaan. Daar waren de “tide pools” gelegen tussen de rotsen, en daar wilden we eerst even kijken. Na het parkeren van onze auto liepen we langs een aantal informatieborden en het Visitor Information Station. We liepen over de Coastal Trail en arriveerden bij een aantal rotsen, welke uitzicht gaven over de oceaan. Langs het pad stonden borden met informatie over de flora en fauna in de omgeving, maar die waren helaas wat verouderd.
Vanaf de rotsen keken we naar beneden, grote stenen lagen in de oceaan, en mensen waren aan het klimmen en klauteren om vanaf de stenen weer bovenop de rots terecht te komen. Zelf besloten we om ook een afdaling te maken, voorzichtig gingen we naar beneden en kwamen in een soort van grot terecht. Ik vond het prachtig om de rotsformaties aan de oceaan te zien, maar keek er wel tegenop om weer naar boven toe te klimmen. Gelukkig ging dat klimmen toch goed en kwam ik zonder kleerscheuren weer bovenop de rots terecht. De “tide pools” waren die dag, vanwege de mist, helaas niet zichtbaar, dat vond ik wel jammer, maar daar was verder weinig meer aan te veranderen. We besloten om terug te gaan naar de auto en verder te rijden naar het Cabrillo National Monument Visitor Center, bovenop een berg. Na enkele minuten gereden te hebben kwamen we aan bij onze plaats van bestemming. Het uitzicht dat geboden werd was fantastisch, in de verte zagen we een Europees schip op het water, dit was een replica van het schip van Juan Rodríguez Cabrillo.. Een medewerker van het monument sprak de bezoekers toe en gaf uitleg over het schip dat we zagen.
Ook hier stonden er weer allerlei informatieborden opgesteld, deze borden konden ook wel een likje verf gebruiken. Toch vond ik het wel allemaal erg interessant om te zien en te lezen. Voorafgaande aan mijn bezoek aan het monument wist ik eigenlijk nog helemaal niks over Cabrillo en zijn ontdekkingsreizen, en ik vond het wel leuk om er wat meer over te weten te komen. We gingen het bezoekerscentrum binnen om een magneet te kopen, maar het bleek dat er ook een museum in het gebouw gevestigd was, welke meer informatie gaf over de geschiedenis van het park en het gebied. Er was een auditorium waar een drietal verschillende films over Cabrillo, de land en zee, en walvissen werden vertoond. We hebben een tijdje rondgekeken in het gebouw en het museum en vervolgens gingen we weer naar buiten om naar het belangrijkste onderdeel van het gebied te gaan, namelijk het beeld van Juan Rodríguez Cabrillo. Dit beeld stond op een aantal meters loopafstand vanaf het bezoekerscentrum, en was niet te missen. Een grote stroom mensen liep er al naartoe en wij volgden de meute.
Het beeld van Juan Rodríguez Cabrillo zag er heel statig uit. Vol trots keek de ontdekkingsreiziger naar San Diego en op de achtergrond was de oceaan in de mist te zien. Een Park Ranger stond in klederdracht bij het beeld en vertelde verhalen over Cabrillo aan de toeristen. Op de grond waren wederom een aantal informatieborden te zien en ik vond het prachtig hoe dat Cabrillo werd geëerd. Na enkele minuten bij het beeld te hebben gekeken besloot ik om ook nog even naar het Old Point Loma Lighthouse te lopen. Deze vuurtoren bevond zich bovenop een andere berg, het was een wit bouwwerk met een bijgebouw ernaast. Via een slingerweg, met wederom een aantal borden waarop informatie stond beschreven, liep ik naar boven. De vuurtoren van Old Point Loma is op dit moment een van de belangrijkste attracties voor bezoekers van het Cabrillo National Monument, maar in het verleden werd het nogal verwaarloosd en werd het meerdere malen met de sloop bedreigd. Echter is het gebouw een aantal jaar geleden helemaal gerenoveerd en dus toegankelijk gemaakt voor toeristen.
Het gebouw met de vuurtoren, welke op 15 november 1855 in gebruik werd genomen, ging ik binnen en het was ingericht zoals het er vroeger ook uitzag. Vanachter glas zag ik een gedekte tafel met een ouderwets servies, een steenkolenkachel en allemaal oude potten, pannen en ketels. In de woonkamer stonden een oude schommelstoel, een ouderwetse open haard en allemaal andere antieke spullen. Ik liep de ruimte door en kwam terecht bij een tweetal slaapkamers. Deze waren ook allemaal met oude en antieke spullen ingericht. De houten bedden welke in de kamers stonden waren niet zo groot als dat ik gewend ben van Amerikaanse bedden, ze deden Europees aan. Vervolgens kwam ik uit bij een wenteltrap welke naar boven ging, richting de vuurtoren. Er liepen een aantal andere mensen voor me, welke het tempo er niet echt in hadden zitten. De wandeling naar boven duurde dan ook wel even. Eenmaal boven aangekomen bleek de ruimte toch wel wat groter dan ik vooraf verwachtte. Ik keek via de ramen naar buiten en vond het jammer dat het zo mistig was, ik kon me voorstellen dat er een mooi uitzicht werd geboden, maar daar zag ik op dat moment weinig van.
Ik ging weer snel naar beneden, omdat er toch niet veel was te zien. Ik verliet het gebouw van de vuurtoren en liep ook nog even naar het bijgebouw, om te kijken of daar ook nog wat anders was te zien. Na daar ook nog even te hebben gekeken, wandelde ik rustig terug naar de auto, waar de rest van de groep op mij aan het wachten was. Ik kwam langs een moestuin en een historische legerbasis, waar ik eigenlijk ook nog even wilde gaan kijken, maar omdat ik de rest niet langer wilde laten wachten besloot ik om maar door te lopen. Eenmaal bij de auto aangekomen besloten we om het gebied van het Cabrillo National Monument te verlaten en op weg te gaan naar onze volgende activiteit. We moesten namelijk nog een paar uur overbruggen voordat we in konden checken bij het hotel. Ik vond ons bezoek aan het Cabrillo National Monument erg interessant. Het was jammer dat het zo mistig was, waardoor we de ”tide pools” niet konden gaan zien en ik vanuit de vuurtoren ook een slecht zicht had. Toch ben ik blij dat we het hebben gedaan, ik heb weer wat geleerd over de geschiedenis van Amerika en datgene wat we hebben gezien vond ik zeer zeker de moeite waard.
