Restaurant: Waffle House - Houston, Texas

Restaurant: Waffle House

Adres: 1720 College Ave, Houston, TX 77017, Verenigde Staten

Het is vaak zo dat ik de eerste ochtend in Amerika ontzettend vroeg wakker ben vanwege de jetlag. Gelukkig viel dat tijdens mijn afgelopen rondreis door Texas wel mee. De dag ervoor waren we in de middag in Houston gearriveerd en we hebben die dag vrij lang weten te rekken. We gingen tegen 23:00 uur naar bed en daardoor werden we “pas” rond 5:00 uur in de ochtend wakker. Nog vroeg genoeg natuurlijk, maar het is ook geregeld voorgekomen dat ik al voor 3:00 uur klaarwakker was. Ik had een vol programma gemaakt voor onze eerste volledige dag in Houston, we zouden het Space Center Houston, de Kemah Boardwalk en de binnenstad van Houston gaan bezoeken. We wilden bij de opening van het Space Center Houston, om 10:00 uur, al op de locatie aanwezig zijn. Het was ongeveer een half uurtje rijden vanaf The Whitehall Houston, het hotel waarin we verbleven, en ik had gepland om onderweg te gaan ontbijten bij een restaurant welke ik al een zeer geruime tijd op mijn wensenlijstje had staan, namelijk Waffle House. Dit restaurant bevond zich op een kwartiertje afstand vanaf het hotel en ik keek er naar uit om van een lekkere wafel te gaan genieten.

Waffle House is een Amerikaanse restaurantketen met meer dan 2.000 locaties, welke verspreidt liggen over 25 staten in Amerika. De meeste vestigingen bevinden zich echter in het zuiden van het land, daar is het echt een regionaal cultureel icoon. Het hoofdkantoor van Waffle House is te vinden in Norcross, Georgia, dit is het grootstedelijk gebied van Atlanta. De eerste vestiging van de keten werd door Joe Rogers Sr. en Tom Forkner, tijdens het Labor Day-weekend, op 5 september 1955, geopend in Avondale Estates, Georgia. De beide heren hadden als doel om met hun restaurant fastfood te combineren met bediening aan tafel, met daarbij een 24 uur beschikbaarheid. Elke locatie van Waffle House is dan ook 24 uur per dag en 365 dagen per jaar geopend. Op het menu stonden in de begindagen 16 verschillende gerechten, de wafels waren het meest winstgevende item van het restaurant en daarom stelde Forkner voor om de zaak Waffle House te noemen. In het jaar 1960 begon het bedrijf met het franchisen van zijn restaurants, op dat moment waren er pas een viertal vestigingen van Waffle House te vinden. De keten werd daardoor snel groter en is tot op heden nog steeds groeiende.    

De reis naar Waffle House ging voorspoedig, onze navigatie bracht ons eenvoudig naar het restaurant. Ik vond het geweldig om in de verte het bekende gele bord met daarop de letters Waffle House aan de kant van de weg te zien staan. We reden het terrein op en parkeerden onze auto aan de zijkant van het gebouw. Ik dacht dat we via een zij-ingang het restaurant binnen gingen, maar het bleek de enige entree te zijn. We waren in een diner terecht gekomen en ik werd direct enthousiast. Het restaurant bestond uit een grote, lange, open keuken, met een bar eraan vast, waar je plaats aan kon nemen. Achter er naast de bar waren een aantal booths en tafels neergezet. We liepen het restaurant door naar achter en gingen aan een lage bar naast elkaar zitten. De geplastificeerde menukaarten lagen al voor ons op tafel en ik keek even naar wat we allemaal konden bestellen. We hadden een direct zicht op de keuken en ik zag hoe dat een jongen bezig was met het maken van de wafels en natuurlijk wilde ik die ook proberen. Ik was voor het eerst in een vestiging van Waffle House, dus verplichte mezelf om dan ook voor wafels te gaan. Er stonden echter ook Amerikaanse ontbijtgerechten met worst, bacon, ei, aardappel en toast op het menu, maar dat zou ik later tijdens de reis nog genoeg gaan eten.

Er werd al snel gevraagd wat we wilden bestellen. Voorafgaande aan de reis was ik lid geworden van de Waffle House Regulars Club, waardoor ik een coupon had ontvangen voor gratis hashbrowns (een soort geraspte gebakken aardappelen), die bon liet ik zien en vroeg of dat ik de hash browns met cheddarkaas en jalapeño er mee kon bestellen. Dat was gelukkig geen probleem en dus ook mooi meegenomen. We bestelden daar ook een tweetal wafels bij, mijn maat koos voor een wafel gemaakt van een beslag met pecannoten bestrooit met chocolade en karamelstukjes en zelf ging ik voor de Pecan-wafel met alleen de chocoladestukjes er bovenop. Bovendien bestelden we ook nog een beker warme thee en voor mezelf een koffie bij. De drankjes werden snel ingeschonken en vervolgens werd er aan de slag gegaan om de wafels en hash browns voor ons klaar te maken. Het was mooi om te zien hoe snel de wafels werden gemaakt, het was een efficiënt proces, en ik begreep wel dat het een winstgevend product was. Een klein bakje beslag, eventueel met een aantal pecannoten, ging in het wafelijzer en even later kwamen er heerlijk ruikende ronde wafels tevoorschijn. De toppings werden er later overheen gedaan, zodat het wafelijzer niet helemaal smerig zou worden.

De koffie smaakte wel aardig, het had voor mij iets sterker gemogen, maar het was ook lang niet zo slap als tijdens mijn eerste bezoeken aan Amerika, jaren geleden. Het bord met de hash browns werd al snel voor ons neergezet, de bovenkant van het gerecht was lekker knapperig gebakken en de cheddarkaas was gesmolten. Ik zag alleen niet zoveel van de jalapeñopepers, maar goed, het gerecht was gratis, dus we moesten ook niet zeuren. Ik deelde het in tweeën en allebei aten we een helft op. De smaak was goed, ik kreeg er alleen wel dorst van. Gelukkig werd mijn beker al snel bijgevuld met meer koffie, dat vond ik een uitstekende service. Niet veel langer daarna werden de ronde borden met daarop de wafels geserveerd. De stukjes chocolade die op mijn wafel lagen waren een beetje aan het smelten en ik vond het er heerlijk uitzien. Er was een klein bakje met room bijgedaan en die room smeerde ik over de wafel. Het gerecht dat ik voor me had staan leek op een kruising tussen een Amerikaanse pannenkoek en een wafel, omdat het rond en bovendien erg luchtig gebakken was. Ik nam de eerste hap en werd gelukkig niet teleurgesteld, het genieten kon gaan beginnen.

De combinatie van gesmolten chocolade, de room, de pecannoten en het luchtige beslag zorgde er voor dat er een verrukkelijke smaak werd gecreëerd. Ik ben sowieso een grote fan van chocolade, dat zou ik de hele dag wel lusten, en in samenhang met de wafel werd ik helemaal enthousiast. Het was natuurlijk het eerste ontbijt tijdens die vakantie in Amerika en ik wist direct weer waarom ik zo van de reizen in dat land hou. De koffie begon me ook beter te smaken, het was geschonken uit een nieuwe kan en had wat meer smaak. Misschien dat dat ook kwam door de zoete wafel die ik erbij aan het eten was. Het duurde niet lang voordat we al onze borden leeg hadden. We vonden de wafels allebei namelijk zo lekker, dat we er maar van bleven eten, tot en met het laatste kruimeltje wat nog achterbleef. Nadat we aan hadden gegeven dat we verder niks meer hoefden kregen we de rekening uitgereikt. Het was een handgeschreven bon, welke we zelf bij de kassa moesten gaan betalen. Dat had iets authentieks en vond ik wel mooi. De prijs die we moesten betalen was zeer laag, we hoefden slechts een bedrag van $ 14,18 af te rekenen. De prijs-kwaliteitsverhouding van Waffle House vond ik uitstekend. De wafel was verrukkelijk en bovendien hadden we er ook nog gratis lekkere hash browns bij gekregen. Mijn eerste ervaring met Waffle House was dus erg goed en er kon weer een restaurant van mijn wensenlijstje af worden gestreept.