Adres: 109 E Exchange Ave, Fort Worth, TX 76164, Verenigde Staten
Het Stockyards Hotel is een historisch hotel welke sinds het jaar 1907 gasten verwelkomt. Het is gelegen in het Stockyards National Historic District van Fort Worth. De tijd is blijven stilstaan in het hotel, het weerspiegelt het karakter van de historische omgeving waarin het is gelegen. Het is een speciale plek met uitstekende accommodaties, waarbij je de kans hebt om jezelf in een echte Texaanse wereld, vol met cowboys en koeien, te wanen. In 1904 werd het pand gekocht door Kolonel T.M. Thannisch, en hij bouwde er een tweetal etages bovenop. Een paar jaar later, eind 1906, werd er met behulp van bakstenen verder gebouwd aan het pand en er ontstond een hotel welke in maart 1907 werd geopend. In de jaren die volgden werden houten muren vervangen door muren van steen en het gebouw werd steeds verder uitgebreid. Na de hoogtijdagen raakte het hotel in verval, echter werd er in 1982 besloten om het geheel volledig te renoveren. In april 1984 werd het Stockyards Hotel heropend en had het weer de elan van de vroegere gloriedagen. Op dit moment heeft het hotel als doelstelling om haar gasten een buitengewone ervaring te bieden op het gebied van comfort, Texaanse vriendelijkheid en Western.
Op de dag van ons verblijf in het Stockyards Hotel reden we vanuit Austin naar Fort Worth, het was een rit van 3 uur, waarbij we voornamelijk rechtdoor hebben gereden. Na eerst even kort in het plaatsje Holland te zijn geweest reden we via de binnenstad van Fort Worth door naar de Stockyards. Op het moment dat we de Stockyards binnen kwamen gereden voelde het direct alsof we in een hele andere wereld terecht waren gekomen. Het leek alsof we in een pretpark, met Western als thema, waren beland. Het voelde onwerkelijk en ik vond het direct geweldig. Al snel arriveerden we bij het hotel. Een aantal cowboys stonden ons op te wachten en we werden door hen welkom geheten op het moment dat we de auto uitstapten. Het waren de jongens van de valet-parking. Het hotel had geen eigen parkeerterrein en dus moesten we onze huurauto door hen weg laten zetten. Nadat we onze spullen uit de auto hadden gehaald was het tijd om het hotel te betreden en in te checken. De incheckbalie bevond zich aan de rechterzijde van de geweldig ingerichte en gethematiseerde lobby. Het leek alsof we in een Western-hotel van een van de Disneyparken aanwezig waren, ik vond het schitterend en keek mijn ogen uit.
De medewerkers van de receptie stonden aan een kant achter tralies, alsof ze bij een bank werkzaam waren. Onze reservering werd opgezocht en gelukkig ook gevonden. We kregen de sleutel van kamernummer 220 uitgereikt. Het was dit keer geen pasje die we tegen de deur aan moesten houden om deze te kunnen openen, maar nog echt een grote authentieke sleutel met een sleutelhanger er aan. Het paste precies bij de rest van het hotel en de thematisering werd volledig doorgetrokken. Gelukkig waren er wel liften in het pand aanwezig en dus namen we de lift naar de tweede etage van het hotel. Een aantal oude houten schommelstoelen stonden opgesteld in de ruimte buiten de lift, de vloeren waren van hout en aan de wanden hingen schilderijen waarop cowboys en indianen waren afgebeeld. Kamer 220 bevond zich aan de zijkant van de gang en ik was heel erg benieuwd naar hoe de ruimte eruit zou gaan zien. Aan de voorzijde van de deur hing een gouden bordje met daarop de tekst Victorian Parlor en ik vond het grappig dat de kamer een naam had. Het was nog even lastig om de deur met de sleutel open te krijgen, maar na een handigheidje te hebben gevonden lukte het ons toch.
De kamer was prachtig ingericht en volledig in stijl met de rest van het hotel. Bij binnenkomst in de ruimte stond er direct een antieke houten stoel met fluwelen bekleding opgesteld met daarnaast een halfrond houten tafeltje met daarop een tweetal schemerlampjes en wat informatieboekjes. Een klein donkerbruin bureau, waarop een mand met allerlei drankjes en hapjes stond, met daaronder een houten stoel, was naast het kleine tafeltje gezet. Daarna kwamen de bedden, we hadden een kamer geboekt 2 queensize bedden en gelukkig hadden we ook zo’n kamer toegewezen gekregen. De bedden waren strak opgemaakt met witte lakens en bordeauxrode lopers lagen er overheen. Het hoofdeinde van elk bed was afgewerkt met versiering van marmer. Op de vloer lag een donkerrood tapijt en aan de wanden hingen schilderijen met Victoriaanse afbeeldingen. De kamer had een flinke oppervlakte, er was namelijk nog genoeg ruimte om aan het voeteneind van het achterste bed nog een tafeltje, schemerlamp en fauteuil neer te zetten. Tussen de bedden in stond ook nog een klein tafeltje met een lampje erop en aan de voorzijde van de bedden was een grote donkerbruine houten kledingkast gepositioneerd. Het viel me op dat er een televisie in de kamer ontbrak, maar toen ik in de kast keek zag ik dat de televisie daar in stond, dat vond ik wel wat hebben.
De klassieke Western-look met de Victoriaanse invloeden van de kamer sprak me erg aan. Ik was benieuwd naar de stijl van de badkamer en ik wandelde er naartoe. De badkamer bestond uit een voorste en achterste gedeelte. In het voorste gedeelte was er ruimte gemaakt voor een lange houten wastafel met een enkele wasbak erin. Een grote spiegel hing boven de wastafel en op de wastafel stonden een aantal flesjes met shampoo, zeepjes, glazen, een ijsemmer en een koffiezetapparaat met benodigdheden. Vanuit de kamer liep je dit gedeelte zo binnen, zonder een deur te hoeven openen. Er was wel een deur geplaatst tussen de voor- en achterzijde van de badkamer. In het achterste gedeelte was het toilet en douche met badkuip te vinden. Het toilet was antiek en authentiek, een groot houten reservoir met water hing er boven en het moest doorgespoeld worden door aan een touw te trekken, die met het waterreservoir was verbonden. Het witte bad was afgewerkt met messing kranen en dat zag er erg chique uit. Op de vloer lagen roodbruine tegels, waarmee ook de muren in de badkamer afgewerkt waren. Het geheel, met daarbij de gebruikte materialen en kleuren, paste allemaal perfect bij elkaar en ik vond het een mooie gethematiseerde kamer, welke een keer heel iets anders dan anders was.
We hadden natuurlijk alleen pas een paar eerste indrukken opgedaan, maar die waren zo goed dat we konden concluderen dat we met het Stockyards Hotel een goede keuze hadden gemaakt. We ruimden onze spullen even op en verlieten vervolgens de kamer om te gaan lunchen in het restaurant van het hotel, namelijk H3 Ranch. De volgende keer kunnen jullie lezen hoe dat deze lunch is geweest. Na de lunch hebben we een rondje gelopen door het hotel om zodoende nog meer er van te kunnen zien. Alles was tot in het kleinste detail uitgewerkt en het voelde de gehele tijd echt alsof we meer dan 100 jaar terug in de tijd in Texas waren gegaan. Het hotel ademde de sfeer van Western en had zo een filmset voor een van de klassiekers van John Wayne of Clint Eastwood kunnen zijn. In de lobby stonden een groot aantal verschillende gekleurde antieke stoelen, tafels en banken, waarbij vooral de bruine Chesterfield bank mijn aandacht trok. De vloeren waren van hout en de wanden waren in een robuuste rode kleur geverfd. Bronzen beelden van cowboys, koeien, paarden en elanden stonden tentoongesteld en aan de muren hingen ook hier weer schilderijen van indianen en gevechten welke in het verleden hebben plaatsgevonden.
Op een gegeven moment verlieten we het hotel om de Stockyards verder te gaan bezichtigen, er was namelijk erg veel te zien en te doen in de omgeving. Toen we in de avond terugkwamen in onze kamer heb ik eerst lekker gedoucht en vervolgens viel ik als een blok in slaap. Het bed lag heerlijk en dat zorgde er voor dat ik de volgende ochtend weer fit wakker werd. Helaas verbleven we maar één nacht in het Stockyards Hotel, ik had er best nog wat langer in willen verblijven. Onze tijd was echter beperkt en er stond al weer een nieuwe stad op het programma, namelijk Dallas. Het uitchecken ging voorspoedig en er werd gevraagd wat we van het verblijf vonden. Ik gaf aan dat ik het een geweldig hotel vond en erg blij was dat we er voor hadden gekozen om daar te blijven overnachten. Het was een unieke ervaring en het voldeed aan mijn verwachtingen. Als kind dacht ik dat er in Texas alleen maar cowboys, koeien en paarden rondliepen, maar inmiddels ben ik er achter dat dat nu niet meer het geval is. Toch is het niet volledig verdwenen want in Fort Worth heb ik gezien dat dit stukje Texas nog steeds bestaat en dat er alles aan wordt gedaan om het levend te houden. Ik vond het prachtig en ik denk dan ook met heel veel plezier terug aan ons verblijf in het Stockyards Hotel.
