Adres: 2139 San Jacinto Blvd, Austin, TX 78712, Verenigde Staten
Mijn kameraad en ik zijn allebei grote voetballiefhebbers, we zijn voor verschillende teams. Hij is voor een team uit Engeland (Manchester United) en ik voor de club uit mijn geboortestad, N.E.C. Nijmegen. We zijn een paar keer samen naar Amerika geweest en hebben daar ook een aantal sportwedstrijden bezocht. Zo zijn we in Boston naar wedstrijden van de Celtics en de Bruins geweest en in Foxborough waren we bij het stadion tijdens een wedstrijd van de Patriots. Een flink aantal jaar terug ben ik ook eens naar een wedstrijd van de San Fransisco Giants geweest en ik moet zeggen dat geen een van de sporten die ik in Amerika live heb gezien mij echt heeft kunnen bekoren. Ik vond het mooi wanneer er actie was, maar tijdens alle wedstrijden die ik heb gezien (basketbal NBA, ijshockey NHL, baseball MLB en American Football NFL) werd het spel zo vaak stil gelegd voor commerciële doeleinden, waardoor ik de spanning van de wedstrijd helemaal verloor. Dat is bij de voetbalwedstrijden die ik bekijk doorgaans niet het geval en daar wordt gewoon twee keer 45 minuten per helft (exclusief blessuretijd) gespeeld en dan is er in de rust tijd voor commercie.
Omdat het de voorgaande keren dus niet goed bevallen was hebben we er voor gekozen om tijdens onze rondreis door Texas geen sportwedstrijd op de planning te zetten. Ooit wil ik wel een keer naar een voetbalwedstrijd in Amerika gaan, om te zien of dat het daar hetzelfde aan toe gaat als bij de andere sporten, maar verder hoeft het voor mij niet meer. Wat wij daarentegen allebei wel heel erg leuk vinden is het bezoeken van stadions. De stadions in Amerika zijn allemaal net wat groter en anders dan die welke wij gewend zijn, en vaak zijn ze van de buitenkant ook mooi versierd met allerlei spelers, emblemen en overige beeltenissen van het team of de teams die in het stadion hun wedstrijden spelen. Het vreemde van Amerika is dat niet alleen de professionele teams populair zijn, maar er is ook enorm veel aandacht voor de teams van de verschillende Universiteiten en Colleges in het land. Ik kan het me niet voorstellen dat ik voor het team van mijn lokale Universiteit zou zijn, maar daar wordt in de Verenigde Staten heel anders over gedacht. Het Universiteitsteam van Austin heeft de naam Texas Longhorns, zij spelen American Football in de hoogste divisie van het college football en het leek ons leuk om tijdens ons verblijf in Austin naar het stadion van hen toe te gaan.
De Texas Longhorns spelen in het Darrell K Royal–Texas Memorial Stadium (voorheen het War Memorial Stadium, Memorial Stadium en Texas Memorial Stadium), dit stadion staat op de campus van de Universiteit van Texas en sinds 1924 is het de thuisbasis van de club. Voordat het stadion begon aan de bouw van permanente zitplaatsen en luxe suites aan de zuidkant, bedroeg de officiële capaciteit van het stadion 100.119 plaatsen, en was daardoor het grootste stadion in de Big 12 Conference, het 8ste grootste stadion van de Verenigde Staten en stond het zelfs op de 9e plaats van grootste stadions ter wereld, en dat voor een Universiteitsteam! In september 2018 werd er met 103.507 toeschouwers een bezoekersrecord gevestigd toen de Longhorns speelden tegen het team van de University of Southern California. Ik kan me van die populariteit echt niks voorstellen, maar wellicht dat het ook wel komt doordat die competitie en de wedstrijden wat minder commercieel zijn opgezet dan in de NFL. In 1924 werd de eerste versie van het stadion geopend, het betonnen bouwwerk was in de plaats van Clark Field gekomen, en had destijds 27.000 zitplaatsen. Het stadion werd door de jaren heen geregeld uitgebreid en heeft dus ook een aantal keer een nieuwe naam gekregen.
Ik was echt zeer benieuwd naar het stadion, want wilde het wel eens met mijn eigen ogen gaan zien. Vroeger speelde ik ook wel eens schoolvoetbal en toen stonden er denk ik 30 mensen langs de lijn, en ik kon me zo’n groot stadion voor een schoolteam dan ook niet voorstellen. We liepen vanuit het Bullock Texas State Museum door naar de campus van de University of Texas. We kwamen langs een aantal Universiteitsgebouwen, basketbalveldjes en een voetbalveld en ineens kwam het enorme Darrell K Royal – Texas Memorial Stadium in zicht. We wandelden langs grote parkeergarages, waar de supporters van de Longhorns hun auto’s konden parkeren en verschillende cafés, waar lekker gegeten en gedronken kon worden op en buiten de wedstrijddagen. Aan de zijkant van het stadion was een grote ruimte gemaakt waar supporters voorafgaande aan de wedstrijden konden tailgaten (een feest waarbij mensen bij elkaar met hun auto’s en achterklep open gaan staan, er wordt gebarbecued en alcohol gedronken en het vindt doorgaans plaats voorafgaande aan sportwedstrijden in het stadion). Ik zag het al voor me hoe het er daar op wedstrijden aan toe zou gaan. Het leek mij er heel erg gezellig.
We arriveerden al snel bij de Longhorns Ltd – Official Team Store of the Texas Longhorns, waar we naar binnen gingen. We moesten een aantal petjes meenemen, voor mensen die dat in Nederland gevraagd hadden, en daar gingen we naar op zoek. Het viel me op dat de prijzen wel wat hoger lagen voor dezelfde items dan bijvoorbeeld bij Lids (waar ikzelf altijd mijn petten koop), maar na even app-contact te hebben gehad met ons thuisland besloten we toch om een aantal petten voor hen mee te nemen. Na een tijdje in de winkel te hebben gekeken liepen we verder om het stadion heen. Ik bleef me verbazen over het imposante bouwwerk. Het stadion bestond uit een aantal oude en moderne gedeeltes, daardoor was het goed te zien dat het door de jaren heen steeds verder was uitgebouwd. We kwamen langs een aantal gates en ik keek of dat we ergens naar binnen konden. Helaas waren alle hekken gesloten, waardoor we het stadion niet konden betreden. Een enorme gietijzeren plaat met een op Lady Liberty-lijkende sculptuur, was aan de zijkant van het stadion gemaakt. Een aantal meter er voor stond een bronzen beeld van een soldaat. Het geheel heette The Entablature en vormde een gedenkteken voor diegenen wie in de Eerste Wereldoorlog waren gesneuveld. Een aantal vlaggen wapperden erboven en ik vond het indrukwekkend om te zien.
Via de Red McCombs Red Zone arriveerden we op een plein waar allemaal tenten stonden opgesteld, waar op wedstrijddagen spullen onder werden verkocht. De Universiteit van Texas zal met al die verkoopactiviteiten waarschijnlijk meer dan genoeg verdienen, omdat ik in de stad best veel mensen met kledingstukken van de Longhorns heb gezien. Grote banners met spelers vanuit de Frank Denius Family University of Taxes Athletics Hall of Fame hingen aan de muren van het stadion, en die Hall of Fame kon ook worden bezocht. Wij liepen echter nog een stukje verder door, omdat we de volledige ronde nog niet hadden gehad, en zagen dat het logo van de Universiteit in een tweetal hekken gemaakt was. Ik vond het schitterend om te zien dat een team van een school zichzelf zo populair heeft weten te maken. Het stadion was groot en had niet al teveel poespas, waardoor het toch wat meer bescheiden overkwam dan de stadions van de professionele teams welke ik eerder had bezocht. Doordeweeks kon er ook een tour door het stadion worden gedaan, echter waren wij er op een zondag, waardoor we geen rondleiding konden krijgen en dus alleen maar de buitenkant van het stadion konden zien. Echter heb ik daar ook veel plezier aan beleefd, ik vond het een mooi stadion, maar kon het nog steeds niet geloven dat een team van een universiteit daar zijn wedstrijden in speelt.
