Adres: 3850 S Las Vegas Blvd, Las Vegas, NV 89109, Verenigde Staten
Enige tijd geleden ging ik samen met een aantal vrienden een weekje naar Las Vegas. Achteraf bleek dit een van mijn leukste verblijven in Sin City te gaan worden. We sliepen destijds in het Excalibur Hotel and Casino. Dit resort, met het "ridders van de ronde tafel"-thema, hadden we vrij voordelig kunnen boeken, ik was er nog nooit eerder geweest en het bleek een uitstekende prijs-kwaliteitsverhouding te vertegenwoordigen. Binnen Excalibur zijn er een flink aantal restaurants en cafés te vinden, zoals Buca di Beppo, Camelot Steakhouse, Johnny Rockets, Baya Fresh, Dairy Queen, Vagabond en Dick's Last Resort. Gedurende een van de vooravonden van de reis besloten we om een klein drankje te gaan drinken bij een van deze gelegenheden in het resort. We kozen uiteindelijk voor een zaak waar ik al veel vaker van had gehoord en ook al geregeld verschillende vestigingen voorbij van had zien komen tijdens mijn voorgaande verblijven in Amerika, maar nog nooit naartoe was geweest, namelijk Dick's Last Resort. De locatie van dit etablissement was ideaal, het bevond zich namelijk direct naast de casinovloer. We gingen er met bijna onze volledige groep naartoe. Een van de jongens had vermoedelijk een kleine zonnesteek opgelopen die middag of de dag er voor en bleef liever nog even op bed liggen en ging dus niet mee. Dat was jammer, maar daar zouden we later nog wel wat aan gaan doen.
Dick's Last Resort is een keten van restaurants en bars waarvan de eerste vestiging in 1985 werd geopend in Dallas, Texas. Alle locaties van de keten zijn gethematiseerd, "fine dining" ofwel het luxe dineren, wordt daarbij opzettelijk op de hak genomen. Het personeel dat wordt aangenomen wordt in staat gesteld om zo slecht en onaangenaam mogelijk met de klanten om te gaan. Gasten kunnen worden beledigd of in ongemakkelijke situaties worden geplaatst. Volwassenen worden geacht om slabbetjes voor te doen en grote, handgemaakte papieren hoeden met erop geschreven beledigingen worden aan gasten gegeven om tijdens hun maaltijd te dragen. Er liggen geen servetten op de tafels, maar deze worden door het bedienend personeel naar de klanten toegegooid. Het restaurant gebruikt picknicktafels en papieren tafelkleden en ook het decor van alle vestigingen is vreemd, met allerlei rare teksten, foto's en beledigingen die je in geen ander restaurant ziet. Dick's heeft niet altijd dit thema gehad, de vestiging in Dallas opende echter wel als een "fine dining"-concept, maar mislukte volledig en eindigde in een faillissement. Dick Chase (de eigenaar van het restaurant) besloot vervolgens om het over een hele andere boeg te gooien en richtte zich op het vreemde thema van beledigen en slordig zijn en dat bleek uiteindelijk een groot succes te vormen. Er ontstond een keten en de restaurants kregen een cultstatus.
We arriveerden bij de locatie en zagen al direct een grote chagrijnige Dick met een glas bier in zijn handen staan. Ik moest er om lachen en was benieuwd wat de avond ons zou gaan brengen. We hadden al gegeten en besloten daarom om aan de bar plaats te nemen. Daar zat op dat moment verder nog niemand anders, dus we hadden ruimte genoeg. In de eetzaal was het wel erg druk, een groot aantal mensen met papieren hoeden zaten naast elkaar en op elke hoed was een beledigende tekst geschreven. Ik vond het wel grappig om te zien, maar was ook blij dat er geen hoeden voor ons gevouwen werden. De sfeer zat er goed in, het personeel zong liedjes en de mensen in de zaal deden mee. Ik pakte de menukaart er even bij en keek ook naar de flesjes die op een rijtje stonden opgesteld in het midden van de bar. Ik zag een flesje Cali' Creamin' van de Mother Earth Brewing Company staan en omdat ik dat biertje nog niet kende besloot ik om die Cream Ale te bestellen. De rest koos ook allemaal een lekker drankje uit en alles werd voor onze neus op de bar gezet. De barman was niet beledigend of grof, dat was aan de ene kant wel jammer, maar ik had ook niet echt geweten hoe ik me anders had moeten gedragen. Op verschillende plekken waren Dollarbriefjes met teksten opgeplakt en overal waar ik keek zag ik wel iets op de muren. Het was een erg drukke bedoening, maar dat zorgde voor de nodige gezelligheid.
Het was zaterdagavond en het werd drukker en drukker, maar ook steeds gezelliger aan de bar. We hadden op een gegeven moment het eerste drankje op en nog geen zin om ergens anders naartoe te gaan en besloten om nog wat te bestellen. Een van de flesjes die ik zag staan trok mijn aandacht, Mike's Hard Lemonade stond op het etiket, ik zag dat het een "bier"-stijl was die ik nog niet vaak had gedronken en was benieuwd naar hoe het witte drankje zou gaan smaken. Het bleek uiteindelijk veel gelijkenissen te vertonen met Smirnoff Ice en leek in de verste verte niet op bier. Het was wel lekker verfrissend en met slechts 5% alcohol een vrij tam drankje. Een van onze maten, die ook aan de bar zat, was in de tussentijd bezig om iets voor ons te regelen. Het was nog even een verrassing, maar toen hij alles voor elkaar had bleek dat hij een rit met een Hummer-limousine over de Strip voor ons gefikst had. Dat was natuurlijk super om te horen. We hadden alleen nog een uurtje tijd over, voordat we zouden worden opgehaald. We bestelden nog een laatste drankje, zelf liep ik de rij met flesjes weer even langs en zag dat er nog een enkel biertje bij stond die ik nog niet kende, dat was de Bud Light Lime. Normaal gesproken had ik dat niet zo snel besteld, maar wilde nog iets onbekends drinken. Op Untappd heb ik het drankje een score van 0,5 van de 5 gegeven dus jullie kunnen wel raden hoe lekker ik het vond.
Een kameraad bestelde een grote daiquiri, er werd gevraagd of dat hij er voor een meerprijs van $ 2,00 een extra shot alcohol in wilde en dat heeft hij bevestigend beantwoord. Dit heeft hij later geweten, het drankje was zo sterk dat hij er na elke slok meer van de wereld uit ging zien. De alcohol sloeg er bij hem aardig in, maar daardoor kwam hij wel op het goede idee om de maat die met zonnesteek op bed lag op te gaan halen. Het zou natuurlijk ook zonde zijn geweest om op bed te blijven liggen terwijl we met z'n allen nog een mooie tocht in de Hummer-limousine tegoed hadden. Voordat we hem op gingen halen ben ik eerst nog even naar het toilet van Dick's Last Resort gegaan en ook daar keek ik weer m'n ogen uit. De posters, plaatjes en foto's die overal op waren gehangen vond ik erg komisch om te zien en op een gegeven moment zag ik zelfs ook een mooi stukje Nederlands erfgoed. De foto van een schreeuwend klein jongetje met zijn middelvinger in de lucht in het Feyenoord stadion was mooi ingelijst en ik voelde me direct weer trots om een Nederlander te zijn. Ik vond het schitterend en was er van overtuigd dat zo'n zaak als deze alleen maar in de Verenigde Staten, en dan met name in Las Vegas, kon overleven. In Nederland zou de klandizie wegblijven, maar daar in het Excalibur Resort was het één groot feest. De rekening werd betaald en onze kameraad werd van bed gelicht. Het was een erg leuke ervaring geweest en we waren er klaar voor om de rest van de nacht in Las Vegas feest te vieren!
