Adres: 2985 S Las Vegas Blvd, Las Vegas, NV 89109, Verenigde Staten
In de ochtend van onze laatste volledige dag in Las Vegas, tijdens mijn afgelopen verblijf in die stad, hebben we ontbeten bij Peppermill Fireside Lounge. Al jarenlang wilde ik een keer bij dat restaurant gaan eten, maar omdat we telkens geen huurauto tot onze beschikking hadden en de zaak best wat afgelegen tegenover het toekomstige Resorts World Las Vegas en Circus Circus is gesitueerd was ik er nog nooit eerder geweest. Het restaurant had ik al in een aantal films voorbij zien komen, waaronder Showgirls en Casino, en het leek me daardoor extra leuk om er eens een keer te gaan eten. De zaak is een icoon in de stad, het werd geopend op 26 december 1972 en sindsdien is het uitgegroeid tot een historisch restaurant, welke doet herinneren aan de Las Vegas Strip, zoals die vroeger was. Paarse en roze neonverlichting zijn overal, zowel binnen als buiten het restaurant, te vinden en daarmee wordt een sfeer gecreëerd zoals je van een restaurant in Las Vegas zou mogen verwachten. Ik keek er erg naar uit om er naartoe te gaan, het leek me een mooi restaurant met heerlijke gerechten en drankjes op de menukaart.
Vanuit het LINQ Resort reden we in iets meer dan 5 minuten naar de parkeerplaats van het restaurant. We konden de auto gratis parkeren, dus dat was meteen mooi meegenomen. De naam van het restaurant prijkte in grote blauw-paars-roze neonletters op het gebouw en we wandelden rustig naar de ingang. Bij binnenkomst leek het net alsof we in een soort van club terecht waren gekomen. Het was een donkere ruimte met een blauw groen tapijt, donkerblauwe stoelen stonden opgesteld voor mensen die moesten wachten en aan de zijkant kon er aan een flink aantal fruitautomaten een gokje worden gewaagd. Roze neonverlichting aan de wanden en het plafond zorgde er voor dat de ruimte toch werd verlicht. Het creëerde een hele aparte sfeer en ik had dat nog nooit eerder bij een restaurant gezien. Ik vond het super en was al direct blij dat we voor de Peppermill hadden gekozen. We werden welkom geheten en vervolgens naar een van de vrije booths toe gebracht. Het was redelijk druk in het restaurant, veel tafels waren bezet, maar gelukkig hoefden we dus niet te wachten.
De kleuren paars, roze, groen en blauw waren in het gehele gebouw gebruikt. Alleen de tafels waren donkerbruin van kleur. Achter de booth, waaraan wij plaats hadden genomen, stond een (nep)boom met planten en in het midden van het restaurant was een grote open haard geplaatst, en dat zorgde voor een goede ambiance in de ruimte. Na even gewacht te hebben kwam onze serveerster met de menukaarten aangelopen. Een aantal grote rode boekwerken werden op tafel gelegd en ik was benieuwd naar wat er allemaal in zou staan. Ik kreeg tevens de drankkaart uitgereikt en ik besloot om de dag maar eens met een onbekend biertje te beginnen. We waren tenslotte in Las Vegas en ik wilde tijdens die laatste dag van ons verblijf in de stad extra veel genieten. Er stonden best wat verschillende bieren op de lijst, waardoor het lastig werd om een keuze te maken. Uiteindelijk heb ik gekozen voor een flesje West Coast IPA van de brouwerij Green Flash Brewing Company uit San Diego. Er werden tevens een tweetal glazen koude melk en een kannetje met warme thee besteld.
Op het moment dat onze serveerster met de drankjes kwam aangelopen hadden we ook al een keuze gemaakt betreffende wat we wilden gaan eten. Er werd tweemaal gekozen voor een gerecht van het kindermenu, namelijk “Pancake and Bacon”. De omschrijving van dat gerecht gaf aan dat het zou gaan bestaan uit een grote pannenkoek in de vorm van een beer en 2 plakken bacon. Ik was benieuwd of dat dit wel genoeg zou gaan zijn voor ze, maar anders moesten ze later nog maar wat er bij bestellen. Tevens werd er een “Granola & Yoghurt Parfait” besteld, dit was een groot glas gevuld met yoghurt, aardbei, blauwe besjes en een mengsel van granen, zaden en pitten in de vorm van granola. Zelf had ik zin in een bagel en roerei, dit zag ik allebei bij de bijgerechten staan, en dus besloot ik om daar dan ook maar voor te gaan. Ik ging voor de gewone “plain” bagel, zonder al teveel poespas, met een bolletje roomkaas. Er stonden al bakjes met jam op tafel, dus daar hoefde ik niet naar te vragen. De totale bestelling werd door de serveerster genoteerd en vervolgens aan de keuken doorgegeven.
Het biertje schonk ik in het glas en nam de eerste slok, het was een frisse IPA en ik vond het wel lekker smaken. In de tussentijd spraken we over datgene wat we al reeds gezien hadden en wat we die dag nog allemaal zouden gaan doen. Voordat we het in de gaten hadden kwam onze serveerster al met ons ontbijt aangelopen. Wat me gelijk opviel was de omvang van de beide pannenkoeken. Wanneer je normaal gesproken pannenkoeken in Amerika besteld krijg je meestal 3 kleinere American Pancakes, maar dit “kindergerecht” ging daar qua grootte zeker overheen. Een grote ronde pannenkoek met daarboven 2 iets kleinere pannenkoeken, die oren moesten voorstellen, waren aan elkaar gemaakt en daarbovenop waren schijfjes sinaasappel met besjes gelegd. Als neus van de beer was een stukje aardbei gebruikt en de mond bestond uit een tweetal plakken bacon. Er werden bakjes met ahornsiroop bij gezet en het zag er allemaal erg lekker uit. De yoghurt met granola kwam inderdaad in een groot glas en was als ontbijt ook meer dan voldoende. Zelf had ik natuurlijk alleen maar de bagel met het schaaltje roerei, maar daar was ik blij mee. Ik vind dat altijd erg lekker, om de dag mee te beginnen, wanneer ik in Amerika ben.
De bagel was goed krokant geroosterd en in 2 helften gesneden. De ene helft at ik met het roerei op en de andere helft met de roomkaas en jam. Het was een eenvoudig, maar erg lekker ontbijt. Van de pannenkoeken bleef het nodige over en ik vind het altijd lastig om eten te laten staan, dus at ik daar ook nog een stuk van op. Het smaakte goed en vooral in combinatie met de ahornsiroop was het erg lekker. De yoghurt met granola bleek ook in de smaak te vallen, het hele glas werd leeggegeten en we konden er daarna weer voor even tegenaan. De rekening werd uitgereikt en we moesten een bedrag van $ 35,61 betalen, ik zag dat dit niet klopte want de drankjes stonden er niet op geschreven. Al snel kwam onze ober met de “juiste” bon, waar mijn biertje wel op stond, maar de bekers melk en thee niet. Ik had geen zin om het nogmaals aan te geven, dus betaalde ik het bedrag wat op die bon stond, inclusief fooi. Ik vond het ontbijt bij Peppermill meer dan geslaagd, het eten was lekker, de sfeer was uitstekend en de inrichting van het restaurant paste erg goed bij Las Vegas. Bovendien was de prijs-kwaliteitsverhouding ook nog eens prima. Het restaurant is zeker een aanrader om naartoe te gaan!
