Adres: 526 River Walk, San Antonio, TX 78205, Verenigde Staten
Op het moment dat we vanuit SeaWorld San Antonio weer terug naar ons hotel waren gereden besloten we om ons even op te frissen en vervolgens op stap te gaan richting de Riverwalk. Van mijn vorige verblijf in San Antonio wist ik nog dat er erg veel leuke cafés en restaurants in en rondom de San Antonio Riverwalk waren te vinden. Mijn kameraad en ik hadden zin om naar enkele van die zaken toe te gaan, we hadden best wat trek gekregen en bovendien lustten we ook wel een paar lekkere drankjes. Ik ging even op zoek naar een leuke bar en op het moment dat ik er een gevonden had keek ik op Google Maps naar de route welke we het beste konden lopen. De eerste stop van de avond zou Republic of Texas Restaurant on the Riverwalk gaan worden. Vanuit het Riverwalk Plaza Hotel, waarin we verbleven, was het een kleine 10 minuten wandelen naar die desbetreffende locatie. Tijdens de wandeling kwamen we langs allerlei bezienswaardigheden en restaurants waar ik tijdens mijn vorige vakantie in San Antonio ook was geweest, er kwamen weer wat herinneringen bij me naar boven en ik vond het erg leuk om de herkenningspunten weer te zien.
Het Republic of Texas Restaurant on the Riverwalk is een opzichzelfstaand, autonoom restaurant welke is gevestigd in het historische Clifford Building aan de rand van de Riverwalk. Dit gebouw werd in het jaar 1893 vervaardigd en is (voor Amerikaanse begrippen) dan ook al ontzettend oud. De architect R.H.H. Hugmann was jarenlang werkzaam in het Clifford gebouw en hij kreeg het idee om van de Riverwalk een boulevard in een parkachtige sfeer met een groot aantal restaurants en entertainment te maken. Het kantoor van de heer Hugman bevond zich precies op de plaats waar nu het Republic of Texas Restaurant is gevestigd. Het restaurant is op dit moment al meer dan 40 jaar in familiebezit en het is een icoon op de Riverwalk. De zaak is elke dag geopend van 11:00 uur tot 2:00 uur. Er staan voornamelijk Texaanse gerechten op het menu, zoals bijvoorbeeld allerlei soorten vlees van de Texas BBQ, maar ook Tex-Mex-gerechten, hamburgers en Fajitas. In de avond wordt er veel gedanst in de zaak en worden er Margarita’s en allerlei verschillende Mexicaanse en Amerikaanse bieren geschonken. Er kan karaoke worden gedaan, maar in het weekend staat er ook altijd een DJ te draaien in het restaurant.
Op een gegeven moment waren we in de buurt van het restaurant, we liepen echter nog ergens boven op straat en moesten naar beneden toe om op de Riverwalk uit te kunnen komen. Na even zoeken kwamen we een trap tegen en die bracht ons naar het terras van het Republic of Texas Restaurant. Alle tafeltjes langs het water waren bezet, ze waren allemaal overdekt met vierkante parasols met daarop de vlag van de staat Texas. De rood-wit-blauwe kleuren en de witte sterren bovenop creëerden een speciale sfeer. We liepen langs de meute en betraden het restaurant. We namen plaats aan een hoge tafel in het bargedeelte, omdat we toch alleen maar iets wilden drinken met een lekker hapje erbij. In het restaurant was het wat minder druk dan buiten, slechts de helft van de tafeltjes waren bezet, dus er konden nog genoeg andere gasten bij gaan komen. We kregen een menukaart uitgereikt, op deze kaart stonden allemaal tekeningen die betrekking hadden op de staat Texas. Ik bekeek eerst de voorkant even, voordat ik het boekwerk open sloeg. Achter ons stonden dozen vol met flessen Dos Equis, dat biertje kenden we echter al en gingen dan ook liever voor iets onbekends.
Het restaurant was aangesloten bij de app Untappd en we pakten onze telefoon erbij om te kijken welk biertje we zouden gaan bestellen. We kozen allebei iets anders, mijn kameraad ging voor de Alamo Golden Ale (welke ik al kende van mijn vorige reis) en ikzelf voor een blikje met de aparte naam El Super Bee De Saison. Het was een Farmhouse Ale, Saison van de microbrouwerij Four Corners Brewing Company uit Dallas. De serveerster vertelde dat ze eerst even moest kijken of dat het blikje wel voorradig was, maar ze kwam al snel met goed nieuws en daarbij ook het blikje en het flesje Alamo Golden Ale in haar handen. Het was een vreemd blikje wat ik had gekregen, want het was de bedoeling dat ik de hele bovenkant er van af trok en vervolgens werd het blikje dus de beker van waaruit ik moest drinken. Het biertje smaakte meer naar een bokbier, dan naar een saison, en ik moest er even aan wennen. We hadden ook zin om iets bij de biertjes te eten, geen groot hoofdgerecht, maar wel iets om te delen. In de “Kick It Off”-sectie van het menu zagen we het gerecht met de naam Supreme Nachos staan en daar hadden we allebei wel trek in.
De Supreme Nachos bestond uit een bord met Tostada-chips, belegd met bonen, gesmolten kaas, zure room, pico de gallo en jalapeños. We kozen er voor om er ook gebarbecuede stukjes kip bij te bestellen. In de tussentijd dat we op de nachos aan het wachten waren ging er ineens iemand voor ons op het podium staan en even later begon hij te zingen. Hij zong allerlei Mexicaanse en Amerikaanse liedjes en het creëerde een hele gezellige sfeer, welke goed bij het restaurant paste. Na een paar minuten gewacht te hebben kwam onze serveerster naar onze tafel gelopen en zij zette een groot rond bord voor onze neus op tafel, welke zeer rijkelijk was gevuld. Er lagen gele, ofwel milde, en rode, ofwel pittige, chips op het bord. Er was niet zuinig aan gedaan met alle overige ingrediënten, de kip was in blokjes gesneden en ik denk dat er in totaal een groot stuk van een kipfilet op lag. De zure room, bonen en chilisaus was er flink overheen gedaan en het geheel was afgemaakt met een tweetal verschillende soorten geraspte kazen. Het gerecht zag er heerlijk uit, ik was benieuwd naar de pittige chips en ik had zin om te gaan beginnen met eten.
Er waren helaas geen kleine bordjes bij gedaan, waardoor we elke keer maar wat met onze handen van het bord af moesten pakken. Doordat er zoveel ingrediënten en sauzen op de chips lagen zorgde dat af en toe wel voor een knoeiboel. Gelukkig hadden we een aantal servetten erbij uitgereikt gekregen, want die hadden we ook wel nodig. Na een paar happen genomen te hebben zaten mijn handen al helemaal onder met de verschillende sauzen. Ondanks dat het dus vrij lastig eten was vond ik de Supreme Nachos wel heel erg lekker. In een rustig tempo aten we het bord helemaal leeg. Er werd in de tussentijd gevraagd of dat we nog wat wilden drinken, maar omdat we nog naar wat andere zaken toe wilden gaan gaven we aan dat we het bij deze bestelling zouden gaan laten. Toen we bijna uitgegeten waren kregen we de rekening uitgereikt. Op de bon waren echter alleen maar de beide bieren berekend, dat vond ik vreemd, want het was toch overduidelijk dat we ook nachos hadden besteld en gegeten. We bleven nog even rustig zitten en aten het bord helemaal leeg. Toen we de rekening van slechts $ 11,91 betaalden werd er verder ook helemaal niks gezegd over de nachos. De avond begon dus goedkoop en met een meevallertje, en daar waren we allebei natuurlijk blij mee.
