Restaurant: Twin Peaks Restaurant
Adres: 103 SW Loop 410, San Antonio, TX 78245, Verenigde Staten
Nadat we naar SeaWorld San Antonio waren geweest besloten we om onderweg even ergens te stoppen voor een hapje en een drankje. Voorafgaande aan de reis was ik al op zoek geweest naar restaurants op de route, die voor mij en mijn kameraad leuk en vooral lekker waren om te bezoeken. Van mijn vorige verblijf in San Antonio wist ik nog dat er buiten de Riverwalk om niet heel veel bekende ketens in de stad waren te vinden en daarom wilde ik ook goed voorbereid zijn. Op 10 minuten rijden van SeaWorld, vrijwel op het midden van de route naar ons hotel (het Riverwalk Plaza), bevond zich een winkelcentrum, welke Westover Marketplace heette. Omdat er vaak bekende ketens aanwezig zijn in desbetreffende winkelcentra zocht ik op internet naar de restaurants in dat gebied. Met Buffalo Wild Wings, Chuy’s en Cracker Barrel Old Country Store zag ik direct een paar interessante opties, maar toen ik ook opmerkte dat er een vestiging van Twin Peaks was gelegen naast het winkelcentrum was onze keuze snel gemaakt. We waren eerder al eens naar een vestiging van Twin Peaks in Las Vegas geweest en dat was ons toen erg goed bevallen.
Na enkele minuten op de snelweg te hebben gereden namen we de afslag en al snel arriveerden we bij de vestiging van Twin Peaks. De slogan “Eats, Drinks, Scenic Views” stond in koeienletters bovenop het gebouw en dat vond ik wel grappig om te zien. Er stonden veel andere, vooral grote, auto’s op de parkeerplaats, dus ik ging er vanuit dat het druk zou zijn in het restaurant. Op een reclamebord stond dat de zaak op zoek was naar nieuw personeel, maar dat was niks voor mij, want ik denk niet dat de outfits waarin de serveersters van Twin Peaks zijn gekleed mij zo goed zullen staan… We liepen naar de entree van het gebouw en zagen een groot beeld van een hert met een enorm gewei staan, dat is een van de kenmerkende uitingen van de keten. We wandelden de zaak binnen en kwamen terecht in een groot gebouw, het volledige gebouw was met hout gemaakt. Overal zagen we de lange houten balken en dat zorgde er voor dat er een gezellige sfeer werd gecreëerd. Veel van de tafels waren bezet, de gasten bestonden voornamelijk uit mannen, ik denk zo’n 85% van het restaurant, en dat was natuurlijk ook wel logisch. Er werd gevraagd of dat we aan een tafeltje of aan de bar wilden gaan zitten en we gaven aan dat we graag een tafeltje wilden.
We moesten heel even wachten, want onze tafel moest nog worden schoon- en klaargemaakt. In de tussentijd keek ik rond in het gebouw en zag een groot aantal hertenkoppen, bevers en andere opgezette dieren aan de muur. Tevens kon ik niet om de televisieschermen heen, want daar waren er ook tientallen van te vinden in het restaurant. De hostess liep vervolgens met ons mee naar een tafeltje aan de zijkant van de zaak, daar was het op dat moment nog niet zo druk, maar daar zou later wel verandering in gaan komen. We hadden uitzicht op de bar en een stuk of 15 televisies. Aan de wand hing een groot bord met daarop de tekst Welcome Hunters to Twin Peaks San Antonio, Texas. Your Action-Packed Adventure Starts Here. Ik was benieuwd welke actie er werd bedoeld, maar toen ik 29 graden (Fahrenheit) Draft Beer zag staan vond ik dat wel genoeg actie. We kregen de menukaarten uitgereikt en gingen op zoek naar een lekker drankje. We wisten al wat we te eten zouden gaan bestellen, voorafgaande aan de reis was ik namelijk lid geworden van de “Friends of the Peaks E-mail Club” van Twin Peaks en had een coupon gekregen voor een gratis schaal met tortillachips en queso. Ik ging even op zoek naar die kortingsbon en legde het alvast op tafel.
Ik zag dat er een aantal bieren van de eigen brouwerij (Twin Peaks Brewing Co.) op het menu stonden en daar wilde ik wel iets van gaan proberen. Onze serveerster kwam naar onze tafel toe en we bestelden een glas Coca-Cola, een Drop Dead Redhead en het bakje met chips en queso. Ze moest eerst nog even aan haar manager vragen of dat de coupon geldig was en gelukkig was dat het geval. Niet veel later kwam ze met een tinnen blad met daarop een vetvrij papiertje en de chips aangelopen. Het bakje met de warme queso (een cheddar-kaassaus met pico de gallo en kruiden) was er ook bij opgezet. Het zag er lekker uit en ik had zin om er van te gaan eten. De drankjes lieten nog even op zich wachten, maar stonden niet veel later ook op tafel. De beide glazen waren ijskoud, ze waren van dik glas en hadden denk ik een tijd lang in de vriezer gestaan. De Drop Dead Redhead was een milde Session IPA van 5,9% en doordat het glas zo koud was dronk het heel makkelijk weg. Het was een lekker biertje welke een uitstekende aanvulling op de chips en queso was. Tijdens het eten en drinken keken we om ons heen en zagen voldoende “Scenic Views”. Het werd steeds drukker en gezelliger in de ruimte en we hadden nog geen zin om direct terug naar het hotel toe te gaan.
De beker met Coca-Cola werd vernieuwd en nadat ik mijn glas leeg had werd er gevraagd of dat ik nog iets wilde drinken. Ik had ook nog een American Brown Ale op het menu zien staan, welke tevens gebrouwd was door de Twin Peaks Brewing Co, dit was het biertje met de naam Knotty Brunette en ik besloot om die dan ook maar te proberen. De Knotty Brunette werd wederom geserveerd in een ijskoud glas, het zorgde er zelfs voor dat het drankje een beetje bevroor. Het biertje smaakte daardoor licht naar ijskoffie. Ik vond de smaak wel oké, maar de Drop Dead Redhead was lekkerder. In de tussentijd hadden we nog wat extra chips erbij gekregen en we vermaakten ons goed. Er was een sportwedstrijd van Universiteiten tegen elkaar bezig, waar nogal enthousiast op werd gereageerd. Dat is iets wat ik tot op de dag van vandaag nog steeds niet kan begrijpen, maar het zorgde wel voor de nodige gezelligheid. Nadat we de 2e drankjes ook op hadden besloten we echter wel om te gaan, omdat we ook nog het nodige van de Riverwalk wilden gaan zien. We kregen de rekening uitgereikt en moesten in totaal een kleine $ 20,00 betalen. We waren weer een leuke ervaring rijker en reden vervolgens terug, naar de binnenstad van San Antonio.
Twin Peaks is een Amerikaanse keten van sportbars en –restaurants welke zijn oorsprong vindt in de omgeving van Dallas, Texas. Het eerste restaurant werd door Randy Dewitt en Scott Gordon in 2005 in Lewisville geopend en het hoofdkwartier van de keten staat in Addison, Texas. Zij hadden in de gaten dat het aandeel van de “Breastaurant”-ketens in de markt snel aan het groeien was en daar wilden zij op inspelen. Op dit moment zijn er meer dan 80 vestigingen van Twin Peaks te vinden in Amerika en dat aantal is nog steeds groeiende. De meeste restaurants van de keten bevinden zich in Texas, maar de vestigingen breiden zich ook steeds verder uit naar andere Amerikaanse staten in het zuid- en mid-westen van het land. De locaties van Twin Peaks staan bekend om haar schaars geklede serveersters, zij dragen veelal een rode geruite top en korte kakikleurige shorts. De restaurants zijn ingericht in het thema van een lodge in de wildernis en er worden veelal Amerikaanse gerechten en alcohol geserveerd. De slogan van het restaurant is “Eats, Drinks, Scenic Views”, waarbij het laatste natuurlijk slaat op de serveersters welke rondlopen in de locaties van Twin Peaks.
Na enkele minuten op de snelweg te hebben gereden namen we de afslag en al snel arriveerden we bij de vestiging van Twin Peaks. De slogan “Eats, Drinks, Scenic Views” stond in koeienletters bovenop het gebouw en dat vond ik wel grappig om te zien. Er stonden veel andere, vooral grote, auto’s op de parkeerplaats, dus ik ging er vanuit dat het druk zou zijn in het restaurant. Op een reclamebord stond dat de zaak op zoek was naar nieuw personeel, maar dat was niks voor mij, want ik denk niet dat de outfits waarin de serveersters van Twin Peaks zijn gekleed mij zo goed zullen staan… We liepen naar de entree van het gebouw en zagen een groot beeld van een hert met een enorm gewei staan, dat is een van de kenmerkende uitingen van de keten. We wandelden de zaak binnen en kwamen terecht in een groot gebouw, het volledige gebouw was met hout gemaakt. Overal zagen we de lange houten balken en dat zorgde er voor dat er een gezellige sfeer werd gecreëerd. Veel van de tafels waren bezet, de gasten bestonden voornamelijk uit mannen, ik denk zo’n 85% van het restaurant, en dat was natuurlijk ook wel logisch. Er werd gevraagd of dat we aan een tafeltje of aan de bar wilden gaan zitten en we gaven aan dat we graag een tafeltje wilden.
We moesten heel even wachten, want onze tafel moest nog worden schoon- en klaargemaakt. In de tussentijd keek ik rond in het gebouw en zag een groot aantal hertenkoppen, bevers en andere opgezette dieren aan de muur. Tevens kon ik niet om de televisieschermen heen, want daar waren er ook tientallen van te vinden in het restaurant. De hostess liep vervolgens met ons mee naar een tafeltje aan de zijkant van de zaak, daar was het op dat moment nog niet zo druk, maar daar zou later wel verandering in gaan komen. We hadden uitzicht op de bar en een stuk of 15 televisies. Aan de wand hing een groot bord met daarop de tekst Welcome Hunters to Twin Peaks San Antonio, Texas. Your Action-Packed Adventure Starts Here. Ik was benieuwd welke actie er werd bedoeld, maar toen ik 29 graden (Fahrenheit) Draft Beer zag staan vond ik dat wel genoeg actie. We kregen de menukaarten uitgereikt en gingen op zoek naar een lekker drankje. We wisten al wat we te eten zouden gaan bestellen, voorafgaande aan de reis was ik namelijk lid geworden van de “Friends of the Peaks E-mail Club” van Twin Peaks en had een coupon gekregen voor een gratis schaal met tortillachips en queso. Ik ging even op zoek naar die kortingsbon en legde het alvast op tafel.
Ik zag dat er een aantal bieren van de eigen brouwerij (Twin Peaks Brewing Co.) op het menu stonden en daar wilde ik wel iets van gaan proberen. Onze serveerster kwam naar onze tafel toe en we bestelden een glas Coca-Cola, een Drop Dead Redhead en het bakje met chips en queso. Ze moest eerst nog even aan haar manager vragen of dat de coupon geldig was en gelukkig was dat het geval. Niet veel later kwam ze met een tinnen blad met daarop een vetvrij papiertje en de chips aangelopen. Het bakje met de warme queso (een cheddar-kaassaus met pico de gallo en kruiden) was er ook bij opgezet. Het zag er lekker uit en ik had zin om er van te gaan eten. De drankjes lieten nog even op zich wachten, maar stonden niet veel later ook op tafel. De beide glazen waren ijskoud, ze waren van dik glas en hadden denk ik een tijd lang in de vriezer gestaan. De Drop Dead Redhead was een milde Session IPA van 5,9% en doordat het glas zo koud was dronk het heel makkelijk weg. Het was een lekker biertje welke een uitstekende aanvulling op de chips en queso was. Tijdens het eten en drinken keken we om ons heen en zagen voldoende “Scenic Views”. Het werd steeds drukker en gezelliger in de ruimte en we hadden nog geen zin om direct terug naar het hotel toe te gaan.
De beker met Coca-Cola werd vernieuwd en nadat ik mijn glas leeg had werd er gevraagd of dat ik nog iets wilde drinken. Ik had ook nog een American Brown Ale op het menu zien staan, welke tevens gebrouwd was door de Twin Peaks Brewing Co, dit was het biertje met de naam Knotty Brunette en ik besloot om die dan ook maar te proberen. De Knotty Brunette werd wederom geserveerd in een ijskoud glas, het zorgde er zelfs voor dat het drankje een beetje bevroor. Het biertje smaakte daardoor licht naar ijskoffie. Ik vond de smaak wel oké, maar de Drop Dead Redhead was lekkerder. In de tussentijd hadden we nog wat extra chips erbij gekregen en we vermaakten ons goed. Er was een sportwedstrijd van Universiteiten tegen elkaar bezig, waar nogal enthousiast op werd gereageerd. Dat is iets wat ik tot op de dag van vandaag nog steeds niet kan begrijpen, maar het zorgde wel voor de nodige gezelligheid. Nadat we de 2e drankjes ook op hadden besloten we echter wel om te gaan, omdat we ook nog het nodige van de Riverwalk wilden gaan zien. We kregen de rekening uitgereikt en moesten in totaal een kleine $ 20,00 betalen. We waren weer een leuke ervaring rijker en reden vervolgens terug, naar de binnenstad van San Antonio.
