Adres: 10500 Sea World Dr, San Antonio, TX 78251, Verenigde Staten
Ik wilde zo graag naar SeaWorld San Antonio omdat ik ook al eens bij SeaWorld San Diego en SeaWorld Orlando was geweest en ik het lijstje graag compleet wilde hebben. De parken in Californië en Florida vond ik heel erg leuk, vanwege de combinatie van vette attracties, indrukwekkende aquaria en het zien van de dieren die in de parken aanwezig waren. De tickets welke ik nog van de vorige keer had waren helaas niet meer geldig. Destijds had ik een tweetal combitickets gekocht, welke toegang gaven tot zowel Aquatica als SeaWorld San Antonio. Naar Aquatica waren we wel geweest en zodoende was de entree tot SeaWorld na 14 dagen verlopen. Dat was natuurlijk erg zonde van het geld. Ik kocht daarom opnieuw 2 entreekaarten en een parkeerkaart, en moest er omgerekend € 143,00 in totaal voor betalen. Ik hoopte maar dat het me deze keer wel zou lukken om naar het park toe te gaan en ik keek voorafgaande aan de reis dan ook vaak naar de weersverwachting van San Antonio. Gelukkig bleek dat het weer daar in oktober een stuk beter was dan het weer in april, en er werden dan ook temperaturen van bovenin de 20 graden aangegeven, bovendien zonder regen, dus deze keer zou het met het bezoeken van SeaWorld San Antonio wel goed gaan komen.
We vertrokken vroeg in de ochtend vanuit Houston naar San Antonio. Nadat we rond 11:00 uur in waren gecheckt in het Riverwalk Plaza Hotel zijn we daarna direct doorgereden naar SeaWorld. Na iets langer dan 20 minuten te hebben gereden arriveerden we bij de hekken welke de vorige keer gesloten waren. Gelukkig waren ze deze keer geopend en konden we doorrijden naar de parkeerplaats van het park. We waren mooi op tijd, het park zou namelijk om 12:00 uur open gaan en we waren daarom dan ook een van de eersten op het terrein. Het was dus een vrijdag, buiten de schoolvakanties om. Het park was open vanwege de Halloween-festiviteiten, welke later op de dag zouden beginnen. We liepen naar de entree van het park en ik dacht terug aan de vorige keer, gelukkig was het nu allemaal goedgekomen. We liepen onder de grote blauwe bogen en het welkomstbord van het park door en onze kaarten werden gescand. Meer dan een jaar later dan gepland was ik nu eindelijk in SeaWorld San Antonio, mijn wens was in vervulling gegaan en ik genoot er van! Ik pakte een plattegrond erbij en keek naar alles wat er in het park was te zien en te doen.
We besloten om vanuit de entree rechtsaf te slaan en een rondje door het park te lopen. Overal zagen we Howl-O-Scream thematisering en dat vond ik prachtig. Ik hou van Halloween in pretparken, het geeft toch altijd net een beetje extra sfeer. We liepen door Ports of Skull, waar later op de dag “Scare Actors” zouden zijn te vinden, en kwamen terecht in het Sesame Street Bay of Play-gedeelte. Dit onderdeel van het park was gericht op kleine kinderen en stond volledig in het teken van Sesamstraat. Ik vond het leuk om er even doorheen te wandelen en wat Sesamstraat-figuren (waaronder Cookiemonster en Big Bird Pino) te zien, maar wilde liever naar een van de wildere attracties gaan. De attractie Journey to Atlantis vond ik in San Diego, maar vooral in Orlando heel erg leuk en ik zag dat die flume ride ook in San Antonio aanwezig was. We waren in de buurt en besloten om er in te gaan. Omdat het nog ontzettend rustig was in het park waren we dan ook meteen aan de beurt. De attractie was vrij standaard en helaas niet zo gethematiseerd als in Orlando, maar wel leuk om de dag mee te beginnen. We werden zeiknat, maar gelukkig zorgde het lekkere warme weer er voor dat het niet lang duurde voordat we weer droog waren.
We gingen verder met onze ronde en kwamen langs een aantal pleinen waarop later die dag een feestje gevierd zou gaan worden. Er stonden allemaal bars en borden waarop een menu met vooral veel alcohol was beschreven, maar op dat moment was alles nog gesloten. We zagen eendjes en flamingo’s in het water van de Flamingo Pond en arriveerden bij het Shamu Theater. Het duurde nog lang voordat de eerste show begon en dus liepen we door naar de volgende attractie van het park. Onderweg zagen we dat er een nieuwe houten achtbaan gebouwd werd bij het Turtle Reef en ik vond het jammer dat die nog niet klaar was. We waren bij de ingang van de Rio Loco aangekomen, dit was een wildwaterbaan in een rapid river. Ook hier konden we direct doorlopen en in een van de banden plaatsnemen. Het was een hele leuke wildwaterbaan, waarbij we de pech hadden dat we een aantal keer een flinke plens water over ons heen kregen en dus weer doorweekt uit de attractie kwamen. Hierna besloten we om even ergens in het zonnetje te gaan zitten, zodat we goed op konden drogen. We deden dat bij de Rio Grille, waar we ook nog een lekker verfrissend drankje hebben gedronken.
Op het moment dat we een heel eind opgedroogd waren liepen we even naar het Ski Stadium, dit was een tribune welke uitzicht gaf op een groot meer, in het midden van het park. In de zomer werden daar waterskishows op gegeven, maar dat was helaas niet het geval op de dag dat wij in het park waren. Er waren ook een aantal “Scare Houses” aanwezig in het park, echter zouden die pas tegen de avond open gaan, en omdat we later op de dag ook nog wat andere activiteiten op het programma hadden staan zouden we daar helaas niks van gaan zien. Een van de huizen was Karver’s Kradle, House of Dolls, het leek mij geweldig om daar naar binnen toe te gaan, maar helaas had ik dus pech. De eerste grote achtbaan van het park was The Great White, deze stalen hangende, vliegende achtbaan met maar liefst 5 inversies ging als een speer! We kwamen langs een plein met Boardwalk Games, maar helaas was alles op dat moment nog gesloten, waardoor we verder gingen richting Penguin Encounter. Daar stonden we op een lopende band en kwamen langs tientallen pinguïns, die op een rots stonden, in het water lagen en met elkaar aan het spelen waren.
De volgende attractie waar ik in ben gegaan was de Wave Breaker, het was een achtbaan waarbij je op een jetski moest zitten en vervolgens werd je heel snel gelanceerd. Tijdens de rit accelereerde je nog een paar keer, waardoor je echt met een flinke snelheid vooruit ging. Daarna wilde ik in de Steel Eel, dit was een grote gele stalen achtbaan die eerst heel langzaam naar boven ging en vervolgens een aantal keer flink op en neer, naar boven en beneden. Het hoogste punt van de achtbaan was 45 meter en dat gaf een geweldig uitzicht over het park en de omgeving. Na die achtbaan hadden we eigenlijk vrijwel alle attracties van het park gehad en liepen we naar Alligator Alley, om daar de alligators te bekijken. Ik blijf het altijd indrukwekkend vinden om die dieren met hun grote scherpe tanden te zien. Er zaten ook een paar kleine schildpadden bij, die waren niet bang. In het Shamu Theater begon de show One Ocean en we besloten om die te gaan bekijken. Ondanks dat het in het park eigenlijk helemaal niet druk was waren de tribunes van het theater best aardig bezet. De show was mooi en educatief, en heel anders dan de orkashows welke ik in het verleden in de andere parken van SeaWorld heb gezien. SeaWorld gaat echter stoppen met deze shows, omdat er veel mensen tegen in opstand zijn gekomen.
Na afloop van de eerste show liepen we snel met de meute mee naar het Beluga Stadium, daar stond namelijk de Ocean Discovery Dolphin & Beluga Whales-voorstelling op het punt om te beginnen. Tijdens deze show gingen de trainers wel met de dieren het water in en ik vond het mooi om de interactie tussen mens en dier te zien. Toch begrijp ik ook wel dat mensen tegen deze shows zijn, omdat de dieren natuurlijk wel in het wild horen. Het is een beetje een tweestrijd waar ik in zit. Nadat de show met de dolfijnen en beluga’s was afgelopen gingen we naar het Pacific Point Reserve, daar zagen we een aantal zeeleeuwen genieten van het zonnetje en een aantal anderen lagen in het water. We kwamen ook een aantal bevers tegen, waar we even naar hebben staan kijken. Op het moment dat we bij de bevers stonden werd er ineens een gedeelte van de straat afgezet. De Sesamstraat-parade stond op het punt om te beginnen en het leek me wel leuk om daar nog even naar te kijken, voordat we het park zouden verlaten. Het was een mooie, kleurrijke Halloween-parade met een aantal verschillende praalwagens, waarop de bekende Sesamstraat-figuren stonden. Het liedje en de muziek dat tijdens de parade constant werd gezongen en gespeeld bleef daarna nog een lange tijd in mijn hoofd zitten.
Nadat de Halloween-parade was afgelopen liepen we nog even door Sesame Street Bay of Play heen en we kwamen tot de conclusie dat we het gehele park hadden gehad. Er zou ook nog een show met huisdieren plaats gaan vinden in het Sea Star Theater, maar daar hadden we niet zoveel zin in. Op de plattegrond, welke ik nog steeds bij me had, zag ik wel nog Explorer’s Reef en Dolphin Lagoon staan, maar die bezienswaardigheden konden we nergens vinden. Ik vroeg daarom aan een medewerker van het park hoe dat we er moesten komen en het bleek dat we daar het park voor uit moesten en langs de entree van Aquatica moesten lopen. Dat vond ik een beetje vreemd, maar omdat we de rest van het park toch al hadden gezien en het nog te lang duurde voordat alle Halloween-activiteiten zouden gaan beginnen besloten we maar om het advies van de parkmedewerker op te volgen. Na even gezocht te hebben kwamen we inderdaad terecht bij het Discovery Point, waar we zowel het Explorer’s Reef als de Dolphin Lagoon konden vinden. We wandelden naar de Dolphin Lagoon en het Underwater Viewing Point en zagen een aantal dolfijnen rustig zwemmen in het water. Het waren prachtige dieren, welke heel erg speels waren.
Als laatste gingen we naar het Explorer’s Reef, in het overdekte gebouw zagen we een aantal mooie aquaria, waarin vissen aan het rondzwemmen waren. De bassins werden steeds groter en op een gegeven moment kwamen we bij een grote waterbak terecht waarin ook haaien zwommen. Vanaf de zijkant keek ik naar deze roofdieren en ik vond het prachtig. Op het moment dat we het gebouw rustig rondgelopen en alles bekeken hadden besloten we om weer naar buiten toe te gaan. We hadden alles gezien en moesten alleen nog even wat souvenirs bij een van de winkeltjes kopen. Ik heb er een magneet gekocht welke nu mooi aan mijn koelkast hangt. Mijn kameraad was nog nooit in San Antonio geweest en om ook nog wat van de Riverwalk te kunnen zien, was het tijd om terug naar het hotel te gaan. Met een goed gevoel verliet ik het park, ik vond het weliswaar jammer dat we niet in de “Scare Houses” waren geweest, maar was daarentegen blij dat ik nu alle parken van SeaWorld van mijn wensenlijstje af heb kunnen strepen. SeaWorld San Antonio is een leuk park met enkele unieke attracties, mijn voorkeur gaat echter wel uit naar het park in Florida, daar is het allemaal net wat uitgebreider en meer gethematiseerd.
