Activiteit: Smithsonian National Zoological Park, National Zoo
Adres: 3001 Connecticut Ave NW, Washington, DC 20008, Verenigde Staten
De stad Washington D.C. is een vrij goedkope stad voor toeristen. Veel van de topattracties van de stad zijn namelijk gratis te bezoeken voor het publiek. Veel mooie grote musea aan de National Mall zijn gratis te bezoeken alsmede een aantal attracties buiten het centrum van de stad. Een van deze gratis attracties buiten het centrum van de stad is het Smithsonian National Zoological Park oftewel de Smithsonian National Zoo.
Tijdens onze trip naar Washington D.C. hebben wij op een van
de ochtenden een bezoek gebracht aan deze dierentuin. Om vanuit ons hotel, het
Homewood Suites by Hilton, bij de dierentuin te komen moesten we eerst een stuk
lopen naar de metrohalte om vervolgens de rode metrolijn te nemen richting het Woodley
Park- Zoo metro station. Vanaf deze metrohalte was het nog een paar minuten
lopen naar de ingang van het Smithsonian National Zoological Park.
We kwamen iets te vroeg aan bij het park, deze zou namelijk
pas om 10:00 uur zijn deuren openen, waardoor we dus even moesten wachten. Het
was al best druk bij de ingang en het viel me op dat er hele groepen van de Amish
bevolking aan het wachten waren voor de entree van het park. De Amish zijn een protestantse
geloofsgemeenschap in Noord-Amerika, zij leven volgens de eenvoud, geven elkaar
onderwijs en dragen klederdracht. De mannen dragen veelal lange baarden en hebben
hoeden op en de vrouwen dragen jurken en hebben een luifelhoedje op. Zij vielen dus allemaal nogal op tussen de
rest van de bezoekers die stonden te wachten.
De dierentuin ging open en we hoefden inderdaad niks voor de
entree te betalen. De Amerikaanse overheid betaald het allemaal, in Nederland
is dit eigenlijk gewoon ondenkbaar. De voornaamste reden waarom wij deze
dierentuin wilden bezoeken waren de pandaberen. Nog niemand van de groep met
wie ik op vakantie was (mijn ouders en mijn vriendin) had deze dieren ooit gezien
en we waren dan ook erg benieuwd hoe de pandaberen in het echt zouden zijn.
We liepen dan ook als eerste gelijk door naar het verblijf
van deze pandaberen, The David M. Rubenstein Family Giant Panda Habitat. Er
zouden hier 2 pandaberen verblijven, Mei Xiang en Tian Tian, maar in eerste
instantie konden wij ze niet vinden. Ze lagen namelijk verscholen en wilden nog
niet ontdekt worden door het publiek. Een tijdje later kwamen ze dan toch
tevoorschijn. Het schijnen hele gevaarlijke en agressieve dieren te zijn, maar
daar hebben we toen niks van gemerkt. De ene pandabeer lag rustig in het
zonnetje, terwijl de andere op zijn gemak bamboe aan het eten was. De dieren
zagen er wel heel mooi uit en ik vond het best indrukwekkend om ze in levende
lijve te zien, omdat het toch hele zeldzame dieren zijn.
Nadat we een tijd bij de pandaberen hebben gestaan besloten
we om verder te gaan en de rest van het park te bekijken. Het was een hele
mooie dierentuin, met heel veel groen overal en ook heel veel verschillende
dieren. De dierentuin was opgesplitst in een aantal verschillende gebieden met
elk hun eigen diersoorten, zoals de African Savanna met onder andere luipaarden,
de Amazonia met piranha’s, de American trail, Asia trail, Asian elephants,
Birds, Great apes, Great cats en natuurlijk de Great pandas. Ook was er een
aparte kinderboerderij, een ruimte vol met reptielen en een gebied met kleine
zoogdieren. In het totaal waren er meer dan 2.000 dieren van 400 verschillende
diersoorten aanwezig in het park.
De dieren hadden bijna allemaal best veel ruimte om zich in
voort te bewegen. Soms zie je wel eens hele kleine hokken voor dieren in een
dierentuin, maar dat was hier in de Washington National Zoo niet het geval.
Natuurlijk hebben ze in het wild veel meer leefomgeving, maar dat kan een
gemiddelde dierentuin nou eenmaal niet bieden.
Tijdens het lopen van de volledige ronde door de dierentuin
kwamen we weer veel Amish bevolking tegen, zij hadden flink veel bekijks van
vooral de kinderen, maar zelf vond ik het ook wel speciaal om te zien. Wat ik
iets minder leuk vond om te zien waren de 2 jonge militairen zonder benen die
in een rolstoel zaten en werden geduwd door hun vrouwen. Het zijn de nationale
helden van Amerika, maar moeten het nu wel de rest van hun leven zonder benen
doen. Ik kreeg er een brok van in mijn keel.
Toen we klaar waren met onze ronde hebben we in de Pandashop
nog even een leuk aandenken gekocht voor thuis, wat nu aan onze koelkast hangt.
Dit doen we eigenlijk bijna altijd wanneer wij een attractie de moeite waard
vinden en onze koelkast hangt op dit moment dan ook al behoorlijk vol.
De Smithsonian National Zoological Park oftewel de National
Zoo was een hele mooie dierentuin. Ik vond het super om de pandaberen te zien,
maar ook alle andere verblijven met de verschillende dieren zagen er heel mooi
uit. Wij zijn een paar uur in het park geweest en hebben er een goede tijd
gehad. De entree is gratis en ik kan een bezoek aan deze dierentuin aan
iedereen van harte aanbevelen.