Pagina's

maandag 21 juli 2014

Activiteit: Smithsonian National Zoological Park, National Zoo – Washington D.C., District of Columbia

Activiteit: Smithsonian National Zoological Park, National Zoo
Adres: 3001 Connecticut Ave NW, Washington, DC 20008, Verenigde Staten



De stad Washington D.C. is een vrij goedkope stad voor toeristen. Veel van de topattracties van de stad zijn namelijk gratis te bezoeken voor het publiek. Veel mooie grote musea aan de National Mall zijn gratis te bezoeken alsmede een aantal attracties buiten het centrum van de stad. Een van deze gratis attracties buiten het centrum van de stad is het Smithsonian National Zoological Park oftewel de Smithsonian National Zoo.

Tijdens onze trip naar Washington D.C. hebben wij op een van de ochtenden een bezoek gebracht aan deze dierentuin. Om vanuit ons hotel, het Homewood Suites by Hilton, bij de dierentuin te komen moesten we eerst een stuk lopen naar de metrohalte om vervolgens de rode metrolijn te nemen richting het Woodley Park- Zoo metro station. Vanaf deze metrohalte was het nog een paar minuten lopen naar de ingang van het Smithsonian National Zoological Park.

We kwamen iets te vroeg aan bij het park, deze zou namelijk pas om 10:00 uur zijn deuren openen, waardoor we dus even moesten wachten. Het was al best druk bij de ingang en het viel me op dat er hele groepen van de Amish bevolking aan het wachten waren voor de entree van het park. De Amish zijn een protestantse geloofsgemeenschap in Noord-Amerika, zij leven volgens de eenvoud, geven elkaar onderwijs en dragen klederdracht. De mannen dragen veelal lange baarden en hebben hoeden op en de vrouwen dragen jurken en hebben een luifelhoedje op.  Zij vielen dus allemaal nogal op tussen de rest van de bezoekers die stonden te wachten.





De dierentuin ging open en we hoefden inderdaad niks voor de entree te betalen. De Amerikaanse overheid betaald het allemaal, in Nederland is dit eigenlijk gewoon ondenkbaar. De voornaamste reden waarom wij deze dierentuin wilden bezoeken waren de pandaberen. Nog niemand van de groep met wie ik op vakantie was (mijn ouders en mijn vriendin) had deze dieren ooit gezien en we waren dan ook erg benieuwd hoe de pandaberen in het echt zouden zijn.

We liepen dan ook als eerste gelijk door naar het verblijf van deze pandaberen, The David M. Rubenstein Family Giant Panda Habitat. Er zouden hier 2 pandaberen verblijven, Mei Xiang en Tian Tian, maar in eerste instantie konden wij ze niet vinden. Ze lagen namelijk verscholen en wilden nog niet ontdekt worden door het publiek. Een tijdje later kwamen ze dan toch tevoorschijn. Het schijnen hele gevaarlijke en agressieve dieren te zijn, maar daar hebben we toen niks van gemerkt. De ene pandabeer lag rustig in het zonnetje, terwijl de andere op zijn gemak bamboe aan het eten was. De dieren zagen er wel heel mooi uit en ik vond het best indrukwekkend om ze in levende lijve te zien, omdat het toch hele zeldzame dieren zijn.

Nadat we een tijd bij de pandaberen hebben gestaan besloten we om verder te gaan en de rest van het park te bekijken. Het was een hele mooie dierentuin, met heel veel groen overal en ook heel veel verschillende dieren. De dierentuin was opgesplitst in een aantal verschillende gebieden met elk hun eigen diersoorten, zoals de African Savanna met onder andere luipaarden, de Amazonia met piranha’s, de American trail, Asia trail, Asian elephants, Birds, Great apes, Great cats en natuurlijk de Great pandas. Ook was er een aparte kinderboerderij, een ruimte vol met reptielen en een gebied met kleine zoogdieren. In het totaal waren er meer dan 2.000 dieren van 400 verschillende diersoorten aanwezig in het park.




De dieren hadden bijna allemaal best veel ruimte om zich in voort te bewegen. Soms zie je wel eens hele kleine hokken voor dieren in een dierentuin, maar dat was hier in de Washington National Zoo niet het geval. Natuurlijk hebben ze in het wild veel meer leefomgeving, maar dat kan een gemiddelde dierentuin nou eenmaal niet bieden.

Tijdens het lopen van de volledige ronde door de dierentuin kwamen we weer veel Amish bevolking tegen, zij hadden flink veel bekijks van vooral de kinderen, maar zelf vond ik het ook wel speciaal om te zien. Wat ik iets minder leuk vond om te zien waren de 2 jonge militairen zonder benen die in een rolstoel zaten en werden geduwd door hun vrouwen. Het zijn de nationale helden van Amerika, maar moeten het nu wel de rest van hun leven zonder benen doen. Ik kreeg er een brok van in mijn keel.





Toen we klaar waren met onze ronde hebben we in de Pandashop nog even een leuk aandenken gekocht voor thuis, wat nu aan onze koelkast hangt. Dit doen we eigenlijk bijna altijd wanneer wij een attractie de moeite waard vinden en onze koelkast hangt op dit moment dan ook al behoorlijk vol.

De Smithsonian National Zoological Park oftewel de National Zoo was een hele mooie dierentuin. Ik vond het super om de pandaberen te zien, maar ook alle andere verblijven met de verschillende dieren zagen er heel mooi uit. Wij zijn een paar uur in het park geweest en hebben er een goede tijd gehad. De entree is gratis en ik kan een bezoek aan deze dierentuin aan iedereen van harte aanbevelen.