Adres: 745 N Gene Autry Trail, Palm Springs, CA 92262, Verenigde Staten
Voorafgaande aan elke reis naar Amerika maak ik een planning. Ik kijk dan naar welke steden we allemaal gaan en wat er in de buurt is te doen. Ook kijk ik naar de restaurants om te gaan eten en probeer alle activiteiten zo divers mogelijk te maken. Ik hou van veel verschillende dingen, in tegenstelling tot veel andere mensen die naar Amerika op vakantie gaan ben ik niet echt een natuurliefhebber. Ik vind het leuk om even in een Nationaal Park te zijn, maar meestal heb ik er na een dagdeel dan wel weer genoeg van. Musea met schilderijen geef ik ook niet veel om, wel vind ik het leuk om naar een museum toe te gaan waarbij grote stukken worden tentoongesteld, zoals bijvoorbeeld de musea van het Smithsonian Instituut en het American Museum of Natural History in New York City. Voorafgaande aan ons verblijf in Palm Springs ging ik ook op zoek naar een dergelijk museum en ik kwam er al snel achter dat er in de stad een groot museum met de naam Palm Springs Air Museum gevestigd was. Dit museum over de luchtvaart leek mij erg interessant en ik dacht dat het ook leuk zou gaan zijn voor de rest van mijn reisgezelschap.
Het Palm Springs Air Museum (afgekort tot PSAM) is een non-profit museum en onderwijsinstelling in Palm Springs, Riverside County, Californië. Het museum werd op 11 november 1996 door Bob Pond en Pete Madison geopend voor het publiek. De missie van het museum is om de rol van de gevechtsvliegtuigen uit de Tweede Wereldoorlog en van de piloten en Amerikaanse burgers bij het winnen van de oorlogen te exposeren. Naast vliegende vliegtuigen, worden gerelateerde artefacten, kunstwerken en bibliotheekbronnen gebruikt om de Amerikaanse geschiedenis tentoon te stellen. Het PSAM bevat een van 's werelds grootste collecties vliegende oorlogsvliegtuigen uit de Tweede Wereldoorlog, waarvan er veel in Zuid-Californië zijn gebouwd. Een groot aantal van deze vliegtuigen zijn gebruikt door filmbedrijven in films welke zich afspelen tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het Air Museum is gehuisvest in een aantal hangars en omvat een drietal hoofddisplays, een theater, een cadeauwinkel, een bibliotheek, een simulator, een onderwijscentrum en het geeft toegang tot de luchthaven voor vluchtdemonstraties en bezoekende vliegtuigen.
In de ochtend voorafgaande aan ons bezoek aan het PSAM zijn we eerst wezen ontbijten bij IHOP en vervolgens hebben we het Palm Springs Sign bezocht. Vanaf het welkomstbord was het 10 minuten rijden naar het museum. Het museum opende om 10:00 uur en enkele minuten voor die tijd arriveerden we bij de parkeerplaats. We parkeerden onze auto gratis en keken vervolgens even naar de gevechtsvliegtuigen welke allemaal voor het museum stonden. We liepen langs de Major General Kenneth P. Miles Hangar, waarin vliegtuigen welke in de Koude Oorlog, Korea en Vietnam hebben gestreden stonden geëxposeerd, en arriveerden vervolgens in de welkomst-hal van het museum. De deuren waren reeds geopend en ik liep meteen door naar de kassa om een viertal tickets te kopen. Voor een groep van 4 personen (2 volwassenen en 2 kinderen onder de 12 jaar) betaalde ik $ 38,00, omgerekend € 34,50. Dat vond ik een zeer nette prijs. De $ 2,00 wisselgeld doneerden we en van een van de veteranen, welke aan de kassa stond, kregen we daar een leuk Amerikaans vlaggetje in ruil voor terug.
We hadden de toegangskaartjes en bandjes uitgereikt gekregen en werden vervolgens vrijgelaten om in het museum rond te lopen. We besloten om vanuit het Phil & Lee Visitors Center linksaf te slaan naar de Robert J. Pond, Pacific Hangar. Deze hangar stond in het teken van de oorlogen welke in de Stille Oceaan plaats hebben gevonden, waarvan de belangrijkste slag is gestreden bij Pearl Harbor in Hawaii. De eerste expositie in de hal was dan ook het Pearl Harbor Diorama en ik vond het direct ontzettend interessant. Een paar jaar geleden ben ik naar de Pearl Harbor Historic Sites geweest en dat heeft toen ontzettend veel indruk op me gemaakt. De dag van de aanval op de Amerikaanse Marine in Hawaii heeft er voor gezorgd dat Amerika betrokken werd bij de Tweede Wereldoorlog en dat heeft er uiteindelijk ook toe geleidt dat wij als Nederlanders van de Duitsers zijn bevrijdt. Ik keek naar alle beelden, stukken en attributen welke waren tentoongesteld en heb aandachtig verschillende teksten gelezen. In het middelste gedeelte van de grote hal stonden allemaal vliegtuigen, maar ik besloot om eerst langs de muren te lopen, omdat daar veel meer informatie en details over de oorlogen werden getoond.
Ik liep langs de kantoren van de civiele luchtpatrouille, welke waren nagemaakt, en keek naar de grote schilderijen en muurtekeningen over de slagen in de Stille Oceaan. Ik bekeek de Flying Tigers, de verschillende wapens welke waren gebruikt, een podium ter ere van Bob Hope en daarna ben ik rustig door de rest van de ruimte gewandeld om een aantal verschillende vliegtuigen welke in de Tweede Wereldoorlog hebben gestreden te bezichtigen. Ze waren allemaal mooi gerestaureerd, beschilderd en opgeknapt, waardoor ze weer als nieuw leken. Het waren zeer statige gevechtsvliegtuigen. Natuurlijk hingen er overal Amerikaanse vlaggen, maar tot mijn grote vreugde zag ik ook een aantal keer de Nederlandse vlag en dat maakte me trots. We liepen vervolgens via een zware zijdeur (na enkele meters buiten in de hitte te hebben gelopen) door naar de volgende hangar, dit was de MAJ. Gen. Kenneth P. Miles hangar, waarin dus de vliegtuigen welke in Korea en Vietnam hebben gevochten stonden. Net als in de vorige hal besloot ik om eerst weer langs alle wanden te gaan en te zien wat daar allemaal was tentoongesteld.
Het was wederom een grote hal, de expositie startte met een flinke poster aan de wand waarop alle Amerikaanse presidenten waren afgebeeld welke in het Amerikaanse leger hebben gediend. Vervolgens liep ik door naar de “Korea Wall of Remembrance”, de “Vietnam Remembrance Wall” en de tijdlijnen van de Koude Oorlog. Ik bekeek de Wall of Fame, de helikopters van de Amerikaanse presidenten en heb een tijdje de verhalen over de geschiedenis van de Air Force One gelezen. De gevechtsvliegtuigen welke in de hangar stonden waren wat moderner dan de vliegtuigen vanuit de Tweede Wereldoorlog, ze zagen er wat angstaanjagender, sneller en sterker uit. Nadat we alles van de tweede hangar hadden bekeken besloten we om weer even terug naar buiten te lopen en te kijken naar alle vliegtuigen welke daar stonden opgesteld. Het was buiten al ontzettend warm, maar ondanks de hoge temperatuur besloten we om toch een aantal vliegtuigen binnen te gaan. Ik vond dat geweldig om te doen, de ruimte was vaak gering en ik vond het knap hoe de piloten in een zware oorlogstijd met zo’n vliegtuig en de kleine ruimte om konden gaan.
We hadden nog een tweetal andere hangars op
het programma staan. Als eerst gingen we naar de Donald & Peggy Cravens
European Hangar. Deze hangar stond in het teken van de oorlogen in Europa, een
belangrijk onderdeel had betrekking op het naziregime en de Duitse gevechtsvliegtuigen.
Verschillende vlaggen met hakenkruizen lagen in vitrines en dat vond ik apart
om te zien. Er was een apart onderdeel voor de Rote Armee Fraktion (RAF)
ingericht, dit was de actiefste naoorlogse links-extremistische strijdgroep in
de Bondsrepubliek Duitsland. Er werd tevens weergegeven hoe dat Amerika betrokken
werd bij de oorlogen in Europa. Een ander onderdeel van deze hal had betrekking
op vrouwen in de luchtvaart, maar er werden ook stille zweefvliegtuigen getoond.
Het was een interessante hal, waarin ook het nodige over datgene wat vroeger in
Nederland heeft afgespeeld werd getoond. We gingen daarna door naar de laatste
hal, dit was de Thomas L. Phelps B-17 Hangar, een grote ruimte met vliegtuigen,
auto’s en motoren, welke voornamelijk op kinderen was gericht.
In de B-17 Hanger waren een aantal F16 Falcon simulatoren opgesteld en er was het Berger Children’s Education Center te vinden, waar kinderen allerlei verschillende dingen konden doen en leren. Tevens was het Freedom Fighters Cafe gesitueerd in deze hangar, daar hebben we nog even een flesje drinken gekocht, voordat we de laatste paar vliegtuigen en voertuigen bekeken in de ruimte. Voordat we het museum verlieten zijn we ook nog even naar de bibliotheek geweest op de tweede etage van het gebouw, niet om boeken te lezen, maar om een tijdje een spelletje van een vliegsimulator te spelen. Nadat we in een paar uurtjes alles bekeken hadden was het weer tijd om het museum te gaan verlaten. We hadden allemaal weer trek gekregen en gingen op weg naar de lunch bij Firehouse Subs. Het Palm Springs Air Museum vond ik een heel mooi en interessant museum om te bezoeken. De rest van mijn reisgezelschap was het er mee eens. Het was een hele andere activiteit dan datgene wat we tijdens de reis verder nog hebben gedaan en daardoor was het een leuke en leerzame afwisseling. Het is leuk en indrukwekkend voor jong en oud en je kunt er bovendien ook nog wat van opsteken.
