Pagina's

vrijdag 25 december 2020

Hotel: Best Western Plus Stovall's Inn - Anaheim, Californië

Hotel: Best Western Plus Stovall's Inn
Adres: 1110 W Katella Ave, Anaheim, CA 92802, Verenigde Staten


De laatste bestemming van mijn afgelopen reis naar Nevada en Californië was Los Angeles, of in ieder geval de omgeving van die stad. Ik heb lang getwijfeld over de verblijfplaats, ik zat eerst aan een hotel in Hollywood te denken, en vervolgens aan een hotel aan een van de bekende stranden van Los Angeles, maar telkens had ik niet het goede gevoel of het juiste budget voor het hotel. Een van de activiteiten welke we zouden gaan doen was het bezoeken van Disneyland in Anaheim. Een aantal jaar geleden verbleef ik 1,5 week in Anaheim en dat was me toen best goed bevallen. Er waren veel hotels in de omgeving te vinden en er was genoeg in de buurt te doen. Ik besloot daarom om ook deze keer in Anaheim te verblijven, maar dan wel in een ander hotel dan tijdens mijn vorige reis, omdat ik het niet leuk vind om meerdere keren naar hetzelfde hotel toe te gaan. Ik wilde voor 3 nachten in Anaheim, in een hotel met goede recensies en op een fijne locatie, maximaal $ 500 uit gaan geven. Meestal zoek ik via Expedia naar hotels in Amerika, maar dit keer kwam ik geen goeie deal in Anaheim tegen. Gelukkig lukte het me wel om via Booking.com iets interessants te vinden.  

Via Euroclix kwam ik terecht bij Booking.com en op die site werd een vierpersoonskamer in het Best Western Plus Stovall’s Inn voor een verblijf van 16 tot 19 juli aangeboden voor een bedrag van $ 454,90. Dit viel dus binnen het budget en bovendien was er ook nog ontbijt bij inbegrepen. Het hotel bevond zich op een paar minuten loopafstand van Downtown Disney en scoorde een 4,3 van de 5 op Google. De enige extra kosten welke nog berekend zouden gaan worden was $ 10 per dag aan parkeerkosten. Ik vond het een zeer goede deal en besloot dan ook om het hotel te boeken. We mochten het Best Western Plus Stovall’s Inn tot 2 dagen voor onze aankomst nog kosteloos annuleren, dus wanneer we toch nog een betere deal tegen zouden komen was het hotel ook zo geannuleerd. In de weken die volgden, voorafgaande aan ons vertrek, heb ik nog vaak op internet gezocht naar eventuele andere aanbiedingen van hotels in Anaheim, maar geen enkele keer was de prijs-kwaliteitsverhouding het waard om onze boeking te cancellen. Ik zag wel dat het Best Western Plus Stovall’s Inn steeds wat duurder werd, en wij hadden dus op het juiste moment geboekt.


Op de dag van ons vertrek naar het Best Western Plus Stovall’s Inn in Anaheim reden we in de ochtend vanuit San Diego richting Los Angeles. We bezochten eerst de stranden van Santa Monica en Venice en daarna reden we naar Anaheim door. Onderweg was het ontzettend druk op de snelweg en we waren dan ook erg blij toen we uiteindelijk bij het hotel arriveerden. Gelukkig hadden we deze keer niet het probleem (zoals we dat wel in San Diego hadden) dat we te vroeg waren om in te checken en op onze kamer moesten wachten. De reservering werd snel gevonden en kamernummer 540 werd aan ons toegewezen. We kregen nog wat informatie over het ontbijt en de activiteiten in de buurt, en er werd tevens gezegd waar we onze auto konden parkeren. Ik keek nog even om me heen en zag een leuke pop van Mickey Mouse staan, met daarbij allemaal informatie over het Disneyland Resort. Ik kreeg er direct een goed gevoel bij en kreeg zin om naar het resort toe te gaan. Onze keycards werden uitgereikt en vervolgens liepen we weer terug naar onze auto, om deze daarna dicht in de buurt van onze kamer te zetten. Het hotel bestond uit de begane grond met daarbovenop een tweetal etages. Onze kamer bevond zich op de eerste etage en bood uitzicht op het zwembad. 

Vanaf de parkeerplaats ging er een trap naar boven waarbij we vrijwel direct bij onze kamer uitkwamen. Ik pakte mijn camera erbij om een filmpje van de ruimte te kunnen maken en opende de deur. Het was wel even wennen, omdat we vanaf buiten meteen de kamer in kwamen, normaal loop je in hotels altijd eerst door een hal om vervolgens bij je kamer terecht te komen. Vlak naast de deuropening stonden een tweetal fauteuils met een klein rond tafeltje ertussen. Op het tafeltje stonden wat informatiefolders, plastic bekertjes en een emmer om ijs in te doen. Een klein stukje voor het tafeltje stond het eerste queensize-bed, dit bed was strak opgemaakt met wit beddengoed en een grijze loper. Naast het eerste bed was een standaard nachttafeltje te vinden, zoals je die vrijwel altijd in Amerika ziet, en daar weer naast stond het andere queensize-bed. Voor het ene bed was een bureau met bureaustoel, telefoon en dergelijke neergezet. Aan de voorzijde, tussen de beide bedden, stond een commode met daarbovenop een televisie en daar weer naast was een grote houten kledingkast gepositioneerd. De kamer was zeer efficiënt ingericht, overal zat net genoeg ruimte tussen, waardoor het (zelfs voor 4 personen) niet te krap werd.





Naast de kledingkast bevond zich een gedeelte welke volgens mij eerder uit was gebroken. Het bestond namelijk uit een lange wastafel, met een enkele wasbak, met daarbovenop een magnetron en koffiezetapparaat. Onder de wastafel stond een koelkastje, en de handdoeken lagen er ook op een paar plankjes. Een grote spiegel er achter zorgde er voor dat je jezelf goed kon zien, wanneer je bij de wastafel stond. Maar je bevond je dus niet in de badkamer, maar gewoon nog in de kamer. De badkamer was namelijk in de ruimte naast de wastafel te vinden. Ik opende de deur en snapte direct waarom de wastafel zich voor de badkamer bevond, want de badkamer was vrij klein. Een toilet met daarnaast een kleine badkuip met douche erboven vulden het geheel. Boven het toilet hingen nog een paar handdoeken, maar meer was er niet te ontdekken. Het was dan ook maar goed dat “de badkamer” uit 2 verschillende gedeeltes bestond, want nu hadden we met z’n vieren een stuk meer ruimte, en konden we ons ook sneller klaarmaken. Wanneer de een klaar was met douchen, kon die naar de wastafel gaan, zodat de ander dan meteen kon gaan douchen.

We besloten om even te gaan relaxen bij het zwembad en kleedden ons om. Het zwemgedeelte, welke uit een tweetal grotere zwembaden en 2 kleine ronde bubbelbaden bestond, bevond zich dus op 20 meter lopen vanaf onze kamer. Omdat het al wat later op de dag was en er een gebouw voor het zwembad stond, stonden veel ligstoelen al in de schaduw. Gelukkig zagen we nog wel een viertal vrije ligstoelen in de zon, waar we onze spullen neer legden. Ik ben niet zo van het liggen, tenzij ik een leuk boek heb wat ik wil lezen, en dus besloot ik al snel om samen met de jongens het water in te duiken. We hadden eerder die reis een bal gekocht en omdat er verder toch niet veel andere mensen in het water waren gingen we met die bal overgooien. Het komt niet vaak voor dat ik in Amerika bij het hotel in het zwembad ga zwemmen, maar tijdens mijn afgelopen reis naar Nevada en Californië ben ik alleen in Las Vegas niet in het zwembad van de hotels geweest. Op zich beviel het eigenlijk wel, het was fijn om in het water even tot rust te komen en bovendien was het elke dag ook erg heet (soms zelfs te heet), waardoor het ook gewoon relaxed was om even af te koelen. 





Na het zwemmen heb ik me even opgefrist en ben naar Downtown Disney gewandeld, om wat oude, niet gebruikte, Disneytickets om te ruilen voor nieuwe. Deze hadden we een paar dagen later nodig. Vanuit het hotel liep ik in een paar minuten naar het entertainmentgebied van Disney, dus de locatie was perfect. In het hotel zelf was in de avond echter niet veel te beleven, het had geen eigen restaurant waar gedineerd kon worden, maar dat moesten we echt in een van de restaurants in de omgeving doen. Gelukkig bevond de ruimte waar het gratis ontbijt werd aangeboden zich wel in het hotel. De ontbijtzaal was te vinden aan de voorzijde van het gebouw, naast de incheckbalie. Ontbijt was bij ons hotel in San Diego ook inbegrepen, maar omdat het daar elke keer zo druk was hadden we daar niet veel gebruik van gemaakt. Gelukkig was het bij het ontbijt in het Best Western Plus Stovall’s Inn elke dag een stuk minder druk en chaotisch. Elke ochtend waren er genoeg vrije tafels en we konden op ons gemak genieten van de eerste maaltijd van de dag. Het ontbijtmenu was standaard Amerikaans, er werden onder andere zoete broodjes, ontbijtgranen, yoghurt en bagels aangeboden en er konden wafels worden gebakken.

We hebben elke ochtend in het hotel ontbeten en dat was gewoon goed. Vooral de hazelnoot-koffiemelk deed me goed, ik heb dan ook veel bekers koffie met die melk gedronken. De geroosterde bagels met roomkaas en jam waren ook heerlijk, dat is iets wat ik normaal gesproken ook altijd in restaurants in Amerika tijdens het ontbijt bestel en nu kon ik er elke dag “gratis” van genieten. Vanuit het hotel zijn we de 2e dag naar Universal Studios Hollywood geweest, dit was normaal gesproken 45 minuten rijden, maar vanwege de files verdubbelde deze tijd bijna. De dagen die we in het hotel verbleven gingen snel voorbij. Het was onze laatste bestemming van de reis en we hadden echt nog geen zin om terug naar Nederland te gaan. Op de dag van onze terugreis vlogen we al om 10:00 uur vanaf LAX naar Dallas. We moesten dus erg vroeg op pad om naar het vliegveld toe te rijden, zonder files reden we vanuit het hotel in minder dan 45 minuten naar het vliegveld, dus dat was wel te doen. Ik vond het Best Western Plus Stovall’s Inn een ideale uitvalsbasis voor ons verblijf in de omgeving Los Angeles, de prijs-kwaliteitsverhouding was goed en ik heb een fijne tijd gehad in het hotel.