Adres: 17801 International Blvd, Seattle, WA 98158, Verenigde Staten
Tot nu toe ben ik tweemaal een paar dagen in Seattle
geweest, beide keren tijdens dezelfde reis. De stad heeft zowel op de heenreis
als terugreis naar en van Hawaii als een soort van tussenstop gediend. Toen het
eerste verblijf voorbij was en ik weer op de luchthaven van Seattle was beland
om vervolgens naar Honolulu, Hawaii door te vliegen, had ik erg veel trek en dorst gekregen. Het was
destijds nog erg vroeg in de ochtend. We waren rond 5:30 uur opgehaald en iets
na 6:00 uur al op het vliegveld. Het ontbijt was er dus bij ingeschoten, maar dat
zouden we op het Sea-Tac International Airport wel in gaan halen. Ik was eigenlijk
van plan om nog eenmaal in Seattle voor een bak koffie van Starbucks te gaan, maar ik
zag op een gegeven moment ook een koffieketen waar ik tot dan toe nog niet
eerder was geweest, namelijk Seattle’s Best Coffee. Het leek me lekker en leuk
om die keten dan maar eens te proberen, zodat ik het met Starbucks kon gaan
vergelijken.
Seattle’s Best Coffee lijkt een concurrent van Starbucks te
zijn, maar sinds 2003 is het uiteindelijk gewoon een dochtermaatschappij van de
grootste koffieketen uit Seattle. De organisatie is in 1969 onder de naam Wet
Whisker opgestart als een winkel waar ijs en koffie werd verkocht, door de
jaren heen is de naam van het bedrijf een aantal keer veranderd en in 1991
heeft het uiteindelijk de huidige naam gekregen, dit naar aanleiding van het
winnen van een lokale koffiewedstrijd. De onderneming verwisselde een aantal
keer van eigenaar en werd uiteindelijk dus in juli 2003 aan Starbucks verkocht.
De producten van Seattle’s Best Coffee zijn over het algemeen goedkoper
geprijsd dan de verschillende soorten koffie en lekkernijen welke er bij
Starbucks worden verkocht en het wordt dan ook als een goedkoper segment
gezien. Er zijn zaken van Seattle’s Best Coffee te vinden in 20 verschillende
Amerikaanse staten en de keten is nog steeds groeiende.
Ik was blij dat we de controles op het vliegveld gehad hadden en dat de reis
naar Hawaii ging beginnen. Lange tijd had ik uitgekeken om naar Honolulu te
vliegen en dat ging nu eindelijk gebeuren. Ondanks dat enthousiasme vond ik het
niet fijn dat ik met een lege maag op de luchthaven rondliep en daar wilde ik
snel verandering in gaan brengen. We liepen naar de voorzijde van Seattle’s
Best Coffee en ik zag dat er al wat andere mensen in de rij stonden om wat te
bestellen. Ik keek naar de borden welke aan de muur hingen en zag wat lekkere
bekers koude koffie met slagroom op het menu staan. Ik vond het echter nog wat
te vroeg om daar aan te beginnen, maar ik besloot wel om voor een lekkere zoete
hete koffie te gaan. De rij met andere dorstige mensen slonk al snel en na
slechts 5 minuten gewacht te hebben waren wij al aan de beurt. Ik had nu pas
goed zicht op de rijkelijk gevulde vitrines en keek er even in om te bepalen wat ik
te eten zou gaan bestellen.
Bijna alles zag er lekker uit, zoetigheden als chocolade-croissants, scones, muffins, appelflappen, brownies en donuts lagen opgesteld en ik vond het lastig om te kiezen. Doordat ik echter ook een zoete koffie wilde gaan nemen besloot ik om toch niet alleen voor het zoete spul te gaan. Ik koos voor een bagel met een bakje roomkaas en een scone met blauwe besjes. Daarnaast bestelde ik er een medium beker koffie in de smaak “white chocolate mocha” (witte chocolade en mokka) bij. Verder werd er ook nog een bakje fruit, een beker yoghurt en een grote beker thee besteld. Dat was dus een stuk gezonder ontbijt dan waar ikzelf voor had gekozen, maar we gingen naar Hawaii, ik was blij en wilde lekker ongezond doen. Daar hou ik nou eenmaal van tijdens mijn Amerikaanse reizen en ik kan er ook geen genoeg van krijgen. In het totaal moesten we een bedrag van $ 19,75 afrekenen, dus voor nog niet eens $ 10 per persoon zouden we gaan ontbijten.
De medewerkers van de zaak gingen met onze bestelling aan de
gang en na even een paar minuten gewacht te hebben was alles al klaar. We
zochten een beschikbare tafel op en gingen daar aan zitten. Ik nam een eerste
voorzichtige slok van mijn koffie en merkte dat het bloedheet was. Even af
laten koelen dus en daarom besloot ik om de bagel dan maar vast met de lekkere
roomkaas in te smeren. De bagel was geroosterd en voor een gedeelte al
doormidden gesneden. Dat is standaard in Amerika en ik vind het altijd wel
fijn. Het hele bakje met roomkaas maakte ik leeg en vervolgens nam ik de eerste
hap. Heerlijk zeg, daar was ik echt aan toe. De koffie was inmiddels ook al een
beetje afgekoeld (heb goed geblazen) en de combinatie van de zoete drank met de
hartige bagel was heerlijk. Nadat ik de bagel op had en er nog wat koffie over was gebleven ging ik verder met de scone. Ik baalde een
beetje dat ik alle roomkaas al op had, want dat had er ook lekker op gesmaakt.
Toch smaakte de scone ook zonder smeersel erg goed. De bovenkant was lekker vettig en daarom ook zeker niet droog. Ik brak het in een aantal stukken en at het vervolgens op. Ik genoot ervan, de lekkere zoete blauwe besjes gaven me energie en ik keek uit naar de reis die komen ging. Op een gegeven moment hadden we alles op, de bakjes yoghurt en fruit samen met de grote beker thee bleken ook lekker te hebben gesmaakt, en we konden er weer voor even tegenaan. Ik vond het grappig dat ik zo aan het einde van mijn eerste verblijf op Seattle toch nog even een restaurant kon toevoegen aan mijn lijstje met bezochte Amerikaanse ketens. De smaak van de koffie en de etenswaren vond ik goed en kwam zeker in de buurt van Starbucks. Eigenlijk merkte ik niet eens echt verschil, behalve dan in de prijs welke ik er voor betaald had. Ik was erg tevreden met onze keuze voor Seattle’s Best Coffee en een volgende keer zou ik er zeker weten weer naartoe gaan.
