Adres: Mercedes Platz, 10243 Berlijn, Duitsland
Een paar weken terug ben ik een lang weekend met vrienden naar Berlijn geweest. Met een aantal van die jongens verbleef ik eerder ook al eens in Las Vegas en we zijn allemaal gek op Amerikaans eten. We wilden op een van de avonden echt Amerikaans gaan dineren en daarom gingen we voorafgaande aan de reis op zoek naar bekende Amerikaanse restaurantketens. We kwamen eetgelegenheden tegen van Five Guys en Hard Rock Cafe, maar die hebben we ook in Nederland, en eigenlijk hoopten we op een restaurant welke in ons land nog niet gevestigd is. Na een tijdje op het internet rond te hebben gekeken kwamen we erachter dat er bij de Mercedes-Benz Arena (een stadion in het oosten van Berlijn, waar onder andere basketbal- en ijshockey wedstrijden worden gespeeld) een vestiging van Tony Roma’s was gesitueerd. Dit restaurant bevond zich niet in de buurt van het hotel waarin we zouden gaan verblijven, maar toch besloten we om er op een van de avonden naartoe te gaan om er te gaan eten. Met het vervoer er naartoe zou het vast wel goed gaan komen.
Tony Roma’s is een Amerikaanse restaurantketen welke gespecialiseerd is in spareribs. De slogan van van de keten luidt dan ook "Legendary for Ribs, Famous for so much more". De eerste vestiging van het restaurant werd in 1972 in Miami, Florida geopend door een man met de naam Tony Roma. Voordat hij dit restaurant opende was hij de specialist van het eten en drinken in de Playboy Club. Door de jaren heen is de restaurantketen flink gegroeid en in 1976 werd zelfs de eerste vestiging buiten Amerika in Tokio, Japan geopend. Op dit moment zijn er in het totaal meer dan 150 vestigingen van het restaurant aanwezig op 6 verschillende continenten van de wereld. Het hoofdkantoor staat momenteel in Orlando. Helaas is het restaurant in Europa slechts in een drietal landen te vinden, namelijk in Engeland, in Spanje (waar ik eerder al eens heb gegeten en over heb geschreven) en dus ook in Duitsland. Het aantal vestigingen van de keten is op dit moment groeiende en ik hoop dat er in Nederland binnenkort ook een restaurant van Tony Roma’s zal worden geopend.
Op de dag van ons bezoek aan Tony Roma’s in Berlijn hebben we eerst een lange tijd in de Hop On Hop Off bussen van City-Sightseeing doorgebracht. Route B van deze tour kwam langs de Mercedes-Benz Arena. De laatste rit vertrok om 16:00 uur, vanaf de halte bij Alexanderplatz, we reden door een aantal grauwe buurten met gebouwen met veel kenmerken uit het Oostblok en ik was benieuwd waar we terecht zouden gaan komen. Tot mijn verbazing was de buurt waarin de Mercedes-Benz Arena gevestigd was heel modern. De gebouwen waren nieuw en het leek net alsof we in een hele andere stad terecht waren gekomen. Na eerst nog even in de omgeving rondgehangen te hebben liepen we op het gereserveerde tijdstip naar het restaurant. Aan de voorzijde van het gebouw prijkte het rode logo van Tony Roma’s. Het was lekker weer en het terras zat redelijk vol, maar wij besloten om de zaak in te gaan en binnen te gaan zitten. Onze reservering werd opgezocht en we werden meegenomen naar een van de tafels achterin het restaurant, welke voor ons zessen was gereserveerd.
Het was nog redelijk rustig in de ruimte, een aantal booths waren bezet, maar er waren nog genoeg vrije tafels over. We liepen langs een mooie moderne open haard en een flink aantal oude foto’s van Tony Roma in zijn eerste restaurant. Die afbeeldingen vond ik erg leuk om te zien, het had iets authentieks. We wandelden voorbij de bar, deze was nog helemaal leeg. Dat was toch ook niet echt iets wat ik van Tony Roma’s gewend was. Ik denk dat het kwam vanwege het feit dat de keten nog niet veel bekendheid heeft verworven in Duitsland. We namen vervolgens plaats aan de tafel en hadden uitzicht op een groot televisiescherm waarop gegrilde ribs waren te zien en aan de zijkant stond op een wand de slogan van de keten in koeienletters geschreven. Gelukkig waren er in de eetzaal waarin wij plaats hadden genomen wel nog veel andere tafels bezet en dat zorgde toch gelijk voor wat meer sfeer. De menukaarten werden uitgereikt, maar eigenlijk hoefde ik niet eens te kijken naar wat ik zou gaan bestellen. Ik had de kaart alleen even nodig om een lekker drankje uit te kiezen.
De bestelling van de drankjes werd kort na het uitreiken van de menukaarten opgenomen. Er werd driemaal een Samual Adams (bier uit Boston, waarvan ik de brouwerij heb bezocht), tweemaal een Radeberger en een Markischer Landmann (deze was voor mij) besteld. Nadat al onze bieren werden geserveerd werd er tevens een plankje op tafel gezet met drie pistolets, een bakje roomboter en een bakje kruidenboter. We kregen dit van het huis, dus dat begon al goed. Al sinds dat we het restaurant hadden gereserveerd spraken we over de “World-Famous Onion Loaf”, dit voorgerecht van gefrituurde Spaanse uien met in het midden een bakje saus werd door iedereen die al eens eerder bij Tony Roma’s was geweest helemaal opgehemeld. We besloten dan ook om 2 stuks van dat voorgerecht te bestellen. Een iemand dacht de uien echter niet lekker te vinden en daarom werd er ook gekozen voor de Chicken Lollypops, dit waren een aantal gebakken kippenvleugels met Buffalo-saus, geserveerd op koolsla en een dip van blauwschimmelkaas. Dit waren slechts de voorgerechten.
De bestelling voor de hoofdgerechten werd ook meteen doorgegeven. We waren vrij eensgezind met z’n allen. We gingen vijfmaal voor de “full rack”, een hele streng, van de ook weer “World-Famous” Baby Back Ribs. Dit gerecht zou worden geserveerd met friet en koolsla. Er stond echter ook nog een kaartje met een special op de tafel, dit was de Country Rib Sampler. Dat gerecht, bestaande uit een combinatie van de Baby Back Ribs en St. Louis Spare Ribs, gegrild met smoky BBQ-saus en geserveerd met aardappelpartjes en koolsla, werd ook eenmaal gekozen. Om de bestelling helemaal af te maken gingen we ook nog voor een portie Baby Back Ribs Chili Fries, dit was een schaaltje met friet waar stukjes rode ui, barbecuesaus, cheddarkaas en vlees overheen zou worden gedaan. Het leek me erg lekker, maar ik was wel heel erg benieuwd of dat we alles op zouden gaan krijgen. We zijn echter vrij grote eters met z’n allen, dus het zou ook wel goed moeten gaan komen. Onze serveerster schreef alles rustig op, maar volgens mij was ze een beetje onder de indruk van de bestelling.
De broodjes hadden we zo goed als op toen de voorgerechten op tafel werden gezet. Het zag er weer heerlijk uit en er kwam ook een lekkere geur van af. Ik sneed een stuk van de ui af en deed er wat saus bij. Nadat ik het stuk op had keek ik naar de andere kant van de tafel en zag dat de ui, welke door 3 personen werd gedeeld, al helemaal op was. Ik deelde de ui samen met een van de anderen en we keken elkaar verbaasd aan dat zij het al helemaal op hadden, terwijl wij nog niet eens op de helft waren. De smaak was ontzettend lekker en de combinatie met de saus was als vanouds. De kippenvleugels bleken ook goed te doen, alleen werd de Buffalosaus als toch wat te pittig beoordeeld. We gaven nog wat van onze ui af aan de rest van de tafel en alles werd tot aan het laatste restje opgegeten. Zelf at ik nog wat van de koolsla en de blauwschimmelkaas-saus, welke over was gebleven, en pakte daar het laatste stukje brood bij. Iedereen was heel enthousiast geworden van de Onion Loaf en er werd gezegd dat we niks hadden gelogen over de heerlijke smaak er van.
Enige tijd nadat onze tafel was leeggehaald werden de hoofdgerechten geserveerd. Voor mijn neus werd een bord met verrukkelijk uitziende spareribs neergezet. De streng was in tweeën gesneden en besmeerd met barbecuesaus, de frietjes lagen er achter en het bakje koolsla er naast. Het vlees was nog lekkerder van smaak dan dat het eruit zag. Het was zo mals en viel eenvoudig van het bot af, ik hoefde het maar aan te raken en het kwam los. Precies zo zoals ik van de spareribs in Amerika gewend was. Iedereen was ontzettend enthousiast, er werd zelfs gezegd dat ze nog nooit zulke lekkere ribs gegeten hadden. We genoten met z’n allen en waren blij met de gemaakte keuze. Helaas lukte het niet bij iedereen om alles helemaal op te krijgen. Er bleef nog wat van de Chili Fries over, niet omdat ze niet lekker waren, maar het was toch net iets teveel. Op het moment dat iedereen voldaan en uitgegeten was kregen we de rekening uitgereikt. We moesten in totaal € 210,49 betalen, ongeveer € 35 per persoon. Voor dat bedrag hadden we heerlijk gegeten, het was het zeker waard!
